αρτοποιός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	αρτοποιός	οι	αρτοποιοί
γενική	του/της	αρτοποιού	των	αρτοποιών
αιτιατική	τον/την	αρτοποιό	τους/τις	αρτοποιούς
κλητική		αρτοποιέ		αρτοποιοί
Κατηγορία όπως «γιατρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αρτοποιός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀρτοποιός (< ἄρτος ποιέω), αναλύεται σε άρτο(ς) -ποιός

Ουσιαστικό

αρτοποιός αρσενικό ή θηλυκό

• (επάγγελμα, επίσημο) ο φούρναρης / η φουρνάρισσα

Συγγενικά

• Αρτοποιός (επώνυμο)
• αρτοποιείο
• αρτοποιία

→ δείτε και τη λέξη άρτος

Μεταφράσεις

    αρτοποιός

→ δείτε τη λέξη φούρναρης