Παράρτημα:Προφορά/εσπεράντο

Παρατήρηση

Η σελίδα αυτή προέρχεται από το γαλλόφωνο βικιλεξικό και δεν έχει ακόμη μεταφραστεί πλήρως. Επιπλέον, θα χρειαστεί επιμέλεια ώστε να ταιριάζει στην ελληνική γλώσσα, καθώς και στις συνήθειες του ελληνόφωνου βικιλεξικού.

Πίνακας του ΔΦΑ της εσπεράντο

Ένα γράμμα προφέρεται πάντοτε με τον ίδιο τρόπο, σε οποιαδήποτε θέση και να βρίσκεται μέσα στη λέξη και οποιαδήποτε γράμματα προηγούνται ή έπονται αυτού του γράμματος.

Μικρό	Κεφαλαίο	Προφορά ΔΦΑ	Ισοδύναμο	Παραδείγματα
a	A	/a/	a	άνοιξη
b	B	/b/	b	μπάλα
c	C	/t͡s/	ts	τσάι
ĉ	Ĉ	/t͡ʃ/	tch	γαλλικό tchèque
d	D	/d/	d	ντάμα
e	E	/e/	é	γαλλικό éléphant
f	F	/f/	f	φάρος
g	G	/g/	g	γκαρίζω
ĝ	Ĝ	/d͡ʒ/	dj	γαλλικό adjudant
h	H	/h/	h	αγγλικό he (αυτός)
ĥ	Ĥ	/x/	rh	ισπανικό jota
i	I	/i/	i	ιδέα
j	J	/j/	y	γεια σου!
ĵ	Ĵ	/ʒ/	j	γαλλικό jeudi
k	K	/k/	k	κάνω
l	L	/l/	l	λάμπα
m	M	/m/	m	μακρύς
n	N	/n/	n	νερό
o	O	/o/	o	όμικρον
p	P	/p/	p	παπάς
r	R	/ɾ/	r	ρόδο
s	S	/s/	s	σαΐτα
ŝ	Ŝ	/ʃ/	ch	γαλλικό chanter, αγγλικό she
t	T	/t/	t	τέρας
u	U	/u/	ou	ουρανός
ŭ	Ŭ	/w/	w	αγγλικό watt
v	V	/v/	v	βίδα
z	Z	/z/	z	ζώνη

Φωνήεντα

	Antérieure	Centrale	Postérieure
Fermée	[i] i		[u] u
Moyenne	[e] e		[o] o
Ouverte		[a] a

Σύμφωνα

	Bilabiale	Labio-dentale	Labio-vélaire	Dentale	Alvéolaire	Post-alvéolaire	Palatale	Vélaire	Glottale
Nasale	[m] m			[n] n
Occlusive	[p] p [b] b			[t] t [d] d				[k] k [g] g
Affriquée					[ʦ] c	[ʧ] ĉ [ʤ] ĝ
Fricative		[f] f [v] v			[s] s [z] z	[ʃ] ŝ [ʒ] ĵ		[x] ĥ	[h] h
Approximante			[w] ŭ				[j] j
Latérale					[l] l
Roulée					[ɾ] r

Παρατηρήσεις

στα γαλλικά, από το fr:Portail:Espéranto

• Lorsqu'une case contient deux signes, le premier désigne une consonne sourde et le second la consonne sonore correspondante.

• L'affriquée dz n'est pas répertoriée dans la liste habituelle des consonnes, mais se rencontre néanmoins dans quelques mots tels que edzo « époux ». Elle est considérée comme un groupe de deux consonnes, par opposition aux trois affriquées qui sont des consonnes uniques, d'ailleurs écrites au moyen d'une seule lettre

• j et ŭ comme semi-voyelles peuvent former le second élément de diphtongues phonétiques: aj, ej, oj, uj, aŭ, eŭ. D'un point de vue phonologique cependant, ces diphtongues s'analysent comme des combinaisons de phonèmes. Une évolution relativement récente utilise ŭ pour transcrire le son [w] dans les noms propres (Ŭato, Watt ; mais Vaŝingtono, Washington).

Δείτε επίσης

• fr:Portail:Espéranto