Μετάβαση στο περιεχόμενο

Sukhoi Su-6

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Sukhoi Su-6
Τύποςαεροσκάφος εγγύς υποστήριξης
ΚατασκευαστήςSukhoi
Χώρα προέλευσηςΕΣΣΔ
Παρθενική πτήση1η Μαρτίου 1941
Κύριος χειριστήςΣοβιετική Πολεμική Αεροπορία
Μονάδες που παρήχθησαντρία

Το Sukhoi Su-6 ήταν σοβιετικό αεροσκάφος εγγύς υποστήριξης το οποίο ανέπτυξε το σχεδιαστικό γραφείο Sukhoi κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Το Su-6 παρέμεινε στο στάδιο του πρωτοτύπου, αποτέλεσε όμως την βάση για την ανάπτυξη του Su-7, ενός αναχαιτιστικού μεγάλου ύψους πτήσης και μικτής πρόωσης (πυραυλοκινητήρας και εμβολοφόρος κινητήρας).

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ανάπτυξη του μονοθέσιου θωρακισμένου αεροσκάφους εγγύς υποστήριξης που ονομάστηκε Su-6 ξεκίνησε το 1939. Στις 4 Μαρτίου 1940 δόθηκε εντολή για την κατασκευή δύο πρωτοτύπων, το πρώτο εκ των οποίων πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση ένα χρόνο αργότερα, την 1η Μαρτίου 1941.[1] Χειριστής ήταν ο δοκιμαστής πιλότος A.I. Kokin.[1] Κατά την διάρκεια των δοκιμών κατέστη σαφές ότι ήταν ανώτερο σε όλες τις παραμέτρους συγκριτικά με το περίφημο Ilyushin Il-2, παρόλα αυτά δεν υπήρχε άλλος διαθέσιμος κινητήρας Shvetsov M-71 προς αντικατάσταση του υπάρχοντος, ο οποίος υπερέβη την διάρκεια ζωής του πριν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα δοκιμών.[1]

Υπήρξαν μεγάλες καθυστερήσεις διότι τον Ιούνιο του 1941 η ναζιστική Γερμανία επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ, ξεκινώντας έτσι την μεγαλύτερη και πιο αιματηρή σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το δεύτερο Su-6 ολοκληρώθηκε μόλις τον Ιανουάριο του 1942 διότι το σχεδιαστικό γραφείο μεταφέρθηκε και επανεγκαταστάθηκε στα μετόπισθεν όταν ξέσπασε ο πόλεμος. [2] Το αεροσκάφος διέθετε ισχυρότατο οπλισμό αποτελούμενο από δύο πυροβόλα των 23 mm και τέσσερα πολυβόλα. Επίσης μπορούσε να μεταφέρει ρουκέτες και βόμβες. Τα αποτελέσματα από τις δοκιμές ήταν πολύ θετικά και προτάθηκε η κατασκευή μικρού αριθμού για επιχειρησιακή αξιολόγηση στο μέτωπο αλλά το όλο εγχείρημα δεν προχώρησε.[1]

Το τρίτο και τελευταίο πρωτότυπο επανασχεδιάσθηκε έτσι ώστε στην καμπίνα να υπάρχει θέση για οπίσθιο πολυβολητή. Αυτό οφείλονταν στο γεγονός ότι τα επιχειρησιακά διδάγματα από δύο χρόνια διαρκούς πολέμου έδειχναν ότι η επιβιωσιμότητα των αεροσκαφών εγγύς υποστήριξης αυξάνονταν θεαματικά με την προσθήκη οπίσθιου πολυβολητή. Το συγκεκριμένο αεροσκάφος διέθετε επίσης των ισχυρότερο κινητήρα M-71F όμως εξ αιτίας της αύξησης του βάρους, το φορτίο βομβών που μπορούσε να μεταφέρει μειώθηκε αισθητά. Το διθέσιο Su-6 είχε μέγιστη ταχύτητα κατά 100 km/h ανώτερη από το Il-2, αλλά υστερούσε συγκριτικά ως προς το μεταφερόμενο οπλικό φορτίο.[2] Όταν ακυρώθηκε η ανάπτυξη του προβληματικού Μ-71, το σχεδιαστικό γραφείο έλαβε εντολές να αξιοποιήσει των υδρόψυκτο.Mikulin AM-42 Οι πτητικές δοκιμές με την νέα διάταξη ξεκίνησαν στις 22 Φεβρουαρίου 1944, όμως αυτή την φορά το Su-6 αποδείχθηκε κατώτερο σε επιδόσεις συγκριτικά με το νέο Ilyushin Il-10, το οποίο προωθούνταν από τον ίδιο κινητήρα. Παρόλο που το Su-6 δεν εντάχθηκε σε παραγωγή, ο αρχισχεδιαστής του Πάβελ Σουχόι τιμήθηκε με το Βραβείο Στάλιν πρώτης τάξεως για την συμβολή του στην ανάπτυξη του αεροσκάφους.[1]

Το Su-7

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το αρχικό Su-6 μετατράπηκε πειραματικά σε αναχαιτιστικό μεγάλου ύψους πτήσης, το οποίο διέθετε μικτό σύστημα πρόωσης αποτελούμενο από εμβολοφόρο κινητήρα και πυραυλοκινητήρα. Αφαιρέθηκε όλη η θωράκιση και η άτρακτος ήταν εξ ολοκλήρου μεταλλικής κατασκευής. Ο εμβολοφόρος κινητήρας ήταν τύπου Shvetsov ASh-82FN (μέγιστη ισχύς: 1.850 hp), με δύο υπερσυμπιεστές, ενώ ο πυραυλοκινητήρας ήταν τύπου Glushko RD-1-KhZ και απέδιδε μέγιστη ώση 2,9 kN για τέσσερα λεπτά.[2] Ο οπλισμός αποτελούνταν από τρία πυροβόλα των 20 mm. Η κατασκευή του μοναδικού Su-7 ολοκληρώθηκε το 1944. Κατά την διάρκεια των δοκιμών έφτασε σε μέγιστη ταχύτητα 510 km/h μόνο με τον εμβολοφόρο κινητήρα σε λειτουργία, ενώ με την προσθήκη του πυραυλοκινητήρα έφτανε στα 705 km/h.[2] Σε δοκιμές το 1945 ο πυραυλοκινητήρας εξερράγη, με συνέπεια να χαθεί ο πιλότος και το αεροσκάφος.[3]

Εσωτερικές ονομασίες του σχεδιαστικού γραφείου Sukhoi

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
A[4]
Το αρχικό σχέδιο του Su-6.
S[4]
Το δεύτερο πρωτότυπο, στο οποίο ενσωματώθηκαν διάφορες αλλαγές.
SA[4]
Διέθετε δύο πυροβόλα των 37 mm και δύο πολυβόλα ShKAS των 7,62 mm.
S2A[4]
Το τρίτο και τελευταίο Su-6, στο οποίο έγιναν αλλαγές προκειμένου να επιβαίνει και οπίσθιος πολυβολητής.

Χρήστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ΕΣΣΔ

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια αεροσκάφη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Sukhoi Su-6». Sukhoi Company Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2007. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Shavrov V.B. (1994). Istoriia konstruktskii samoletov v SSSR, 1938-1950 gg. (3 izd.). Mashinostroenie. ISBN 5-217-00477-0. 
  3. ↑ Green, W· Swanborough, G (2001). The great book of fighters. MBI Publishing. ISBN 0-7603-1194-3. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Antonov,Vladimir & Gordon, Yefim & others. "OKB Sukhoi". Leicester. Midland. 1996. ISBN 1-85780-012-5

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Vladimir Antonov· Yefim Gordon· Vladimir Yakovlev· και άλλοι. (1996). OKB Sukhoi. Leicester: Midland. ISBN 1-85780-012-5. 


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Sukhoi_Su-6&oldid=10465473"