Μετάβαση στο περιεχόμενο

IRAS

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
IRAS
Χαρακτηριστικά αποστολής
Πύραυλος φορέαςDelta 3000
Ημερομηνία εκτόξευσης26  Ιανουαρίου 1983
Τόπος εκτόξευσηςΣυγκρότημα εκτοξεύσεων 2 της Αεροπορικής Βάσης Βάντενμπεργκ
COSPAR ID1983-004A
Μάζα1.073 κιλά
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Υπέρυθρος Αστρονομικός Δορυφόρος (Infrared Astronomical Satellite, IRAS) ήταν το πρώτο διαστημικό τηλεσκόπιο που πραγματοποίησε έρευνα ολόκληρου του νυχτερινού ουρανού σε μήκη κύματος υπέρυθρης ακτινοβολίας.[1] Εκτοξεύθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1983 [2] και η αποστολή του διήρκεσε δέκα μήνες.[3] Το τηλεσκόπιο ήταν ένα κοινό έργο των Ηνωμένων Πολιτειών (NASA), της Ολλανδίας (NIVR) και του Ηνωμένου Βασιλείου (SERC). Πάνω από 250.000 υπέρυθρες πηγές παρατηρήθηκαν στα μήκη κύματος 12, 25, 60 και 100 μικρομέτρων.[3] Μετά το τέλος της αποστολής του, ο δορυφόρος παρέμεινε σε τροχιά.

Η υποστήριξη για την επεξεργασία και ανάλυση δεδομένων από το IRAS συνεισφέρθηκε από το Κέντρο Επεξεργασίας και Ανάλυσης Υπέρυθρων στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια. Επί του παρόντος, το Αρχείο υπέρυθρης Επιστήμης στο IPAC κατέχει το αρχείο IRAS.[4][5]

Η επιτυχία του IRAS οδήγησε στο ενδιαφέρον για την αποστολή Infrared Telescope (IRT) του 1985 στο Διαστημικό Λεωφορείο και στην προγραμματισμένη εγκατάσταση Shuttle Infrared Telescope Facility που τελικά μετατράπηκε σε Space Infrared Telescope Facility, SIRTF, η οποία με τη σειρά της αναπτύχθηκε στο Διαστημικό τηλεσκόπιο Σπίτζερ, που ξεκίνησε το 2003. [6] Η επιτυχία των πρώτων υπερύθρων χώρο της αστρονομίας οδήγησε σε περαιτέρω αποστολές, όπως το Αστεροσκοπείο Υπέρυθρου Διαστήματος (1990) και την κάμερα NICMOS στο διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ.

Αποστολή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το IRAS ήταν το πρώτο παρατηρητήριο που πραγματοποίησε έρευνα σε όλο τον ουρανό σε μήκη κύματος υπέρυθρων. Χαρτογράφησε το 96% του ουρανού τέσσερις φορές, στα 12, 25, 60 και 100 μικρόμετρα, με αναλύσεις που κυμαίνονται από 30 τόξα δευτερολέπτων στα 12 μικρόμετρα έως 2 τόξα στα 100 μικρόμετρα. Ανακάλυψε περίπου 350.000 πηγές. Περίπου 75.000 πιστεύεται ότι είναι γαλαξίες αστρικών εκρήξεων, που εξακολουθούν να υπομένουν το στάδιο σχηματισμού των αστεριών. Πολλές άλλες πηγές είναι φυσιολογικά αστέρια με δίσκους σκόνης γύρω τους, πιθανώς το αρχικό στάδιο σχηματισμού πλανητικών συστημάτων. Νέες ανακαλύψεις περιλαμβάνουν δίσκο σκόνης γύρω από τον Βέγα και τις πρώτες εικόνες από τον πυρήνα του Γαλαξία.

Η ζωή του IRAS, όπως και των περισσότερων δορυφόρων υπέρυθρης αστρονομίας που ακολούθησαν, περιορίστηκε από το σύστημα ψύξης του. Για να λειτουργήσει αποτελεσματικά στην υπέρυθρη περιοχή, ένα τηλεσκόπιο πρέπει να ψύχεται σε κρυογονικές θερμοκρασίες. Η τροφοδοσία υγρού ηλίου εξαντλήθηκε μετά από 10 μήνες στις 21 Νοεμβρίου 1983, προκαλώντας αύξηση της θερμοκρασίας του τηλεσκοπίου, εμποδίζοντας περαιτέρω παρατηρήσεις. Το διαστημικό σκάφος συνεχίζει να βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Το IRAS σχεδιάστηκε για την καταγραφή σταθερών πηγών, οπότε σαρώθηκε πολλές φορές στην ίδια περιοχή του ουρανού. Ο Τζακ Μίντοους ηγήθηκε μιας ομάδας στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ η οποία έψαξε τις απορριφθείσες πηγές για την κίνηση αντικειμένων.[3]

Ανακαλύψεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνολικά, κατά τη διάρκεια των λειτουργιών του παρατηρήθηκαν πάνω από ένα τέταρτο εκατομμύρια διακριτοί στόχοι, τόσο εντός όσο και εκτός του ηλιακού συστήματος της Γης. [3] Επιπλέον, ανακαλύφθηκαν νέα αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων αστεροειδών και κομητών. [3] Το παρατηρητήριο έγινε πρωτοσέλιδο με σύντομη ανακοίνωση στις 10 Δεκεμβρίου 1983 σχετικά με την ανακάλυψη ενός «άγνωστου αντικειμένου» που αρχικά περιγράφεται ως "πιθανώς τόσο μεγάλο όσο ο γιγαντιαίος πλανήτης Δίας και πιθανώς τόσο κοντά στη Γη". [7][8] Περαιτέρω ανάλυση αποκάλυψε ότι, από πολλά άγνωστα αντικείμενα, εννέα ήταν μακρινές γαλαξίες και το δέκατο ήταν «διαγαλαξιακός κύκλος». [9]

Τα συστήματα στοχεύονταν από το όργανο NICMOS του Διαστημικού Τηλεσκοπίου Χαμπλ μεταξύ του 1999 και του 2006, αλλά τίποτα δεν εντοπίστηκε. Το 2014, χρησιμοποιώντας νέες τεχνικές επεξεργασίας εικόνας στα δεδομένα του Χαμπλ, οι ερευνητές ανακάλυψαν πλανητικούς δίσκους γύρω από αυτά τα αστέρια. [10]

Ο IRAS ανακάλυψε έξι κομήτες, από τις 22 ανακαλύψεις και ανακτήσεις όλων των κομήτων εκείνο το έτος. [3][11] Αυτό ήταν πολύ για αυτήν την περίοδο, πριν από την κυκλοφορία του SOHO το 1995, το οποίο θα επέτρεπε την ανακάλυψη πολλών ακόμη κομητών την επόμενη δεκαετία (θα ανιχνεύσει 1000 κομήτες σε δέκα χρόνια). [12]

Μεταγενέστερες έρευνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρκετά διαστημικά υπέρυθρα τηλεσκόπια συνέχισαν και επέκτειναν σε μεγάλο βαθμό τη μελέτη του υπερύθρου σύμπαντος, όπως το Διαστημικό Παρατηρητήριο Υπέρυθρων που ξεκίνησε το 1995, το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Σπίτσερ που ξεκίνησε το 2003 και το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Ακάρι που ξεκίνησε το 2006.

Η επόμενη γενιά διαστημικών τηλεσκοπίων υπέρυθρων ξεκίνησε όταν ο εξερευνητής υπερύθρων της NASA ξεκίνησε στις 14 Δεκεμβρίου 2009 με πύραυλο Delta II. Γνωστό ως WISE, το τηλεσκόπιο παρείχε αποτελέσματα εκατοντάδες φορές πιο ευαίσθητα από το IRAS στα μικρότερα μήκη κύματος. Είχε επίσης μια εκτεταμένη αποστολή που ονομάστηκε NEOWISE από τον Οκτώβριο του 2010 μετά τη διακοπή της παροχής ψυκτικού.

Μια προγραμματισμένη αποστολή είναι η αποστολή παρακολούθησης αντικειμένων κοντά στη γη της NASA (NEOSM), η οποία είναι διάδοχος της αποστολής NEOWISE.

Παρ' όλιγον σύγκρουση το 2020

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 29 Ιανουαρίου 2020, 23:39:35 UTC[13] ο IRAS αναμενόταν να περάσει μόλις 12 μέτρα[14] από το Πείραμα Σταθεροποίησης Βαθμού Βαρύτητας της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (GGSE-4) του 1967. Περαιτέρω επιπλοκές προέκυψαν από το γεγονός ότι το GGSE-4 ήταν εξοπλισμένο με βραχίονα σταθεροποίησης μήκους 18 μέτρων που ήταν σε άγνωστο προσανατολισμό και μπορεί να έχει χτυπήσει τον δορυφόρο ακόμα κι αν το κύριο σώμα του διαστημικού σκάφους δεν το έκανε. [15] Οι αρχικές παρατηρήσεις από ερασιτέχνες αστρονόμους φάνηκαν να δείχνουν ότι και οι δύο δορυφόροι είχαν επιβιώσει από το πέρασμα.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Beichman 1988, σελ. I-1.
  2. ↑ «Infrared Astronomical Satellite». NASA. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2016. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Schmadel, Lutz D. (2007). «(3728) IRAS». Dictionary of Minor Planet NamesΔωρεάν πρόσβαση υπoκείμενη σε περιορισμένη δοκιμή, συνήθως απαιτείται συνδρομή. Springer Berlin Heidelberg. σελ. 315. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_3725. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  4. ↑ «Infrared Astronomical Satellite». Infrared Processing and Analysis Center. Caltech. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2016. 
  5. ↑ «Infrared Astronomical Satellite (IRAS)». NASA/IPAC Infrared Science Archive. Caltech. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2016. 
  6. ↑ «Early History». Spitzer Space Telescope. NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2016. 
  7. ↑ O'Toole, Thomas (30 December 1983). «Mystery Heavenly Body Discovered». The Washington Post: σελ. A1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 February 2010. https://web.archive.org/web/20100201211608/http://web.ipac.caltech.edu/staff/tchester/iras/washington_post_mystery_object.html. 
  8. ↑ «Mystery heavenly body found close to Earth». The Gazette. Washington Post: σελ. A-1. 30 December 1983. https://news.google.com/newspapers?id=Za80AAAAIBAJ&sjid=jaUFAAAAIBAJ&pg=6060,3461403. Ανακτήθηκε στις 16 October 2012. 
  9. ↑ Chester, Thomas J. (5 Μαΐου 1998). «No Tenth Planet Yet From IRAS». Caltech. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2010. 
  10. ↑ Harrington, J. D.· Villard, Ray (24 Απριλίου 2014). «Astronomical Forensics Uncover Planetary Disks in NASA's Hubble Archive». NASA. NASA Release 14-114. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2016. 
  11. ↑ «1986QJRAS..27..102M Page 102». adsabs.harvard.edu. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2019. 
  12. ↑ «NASA - History's Greatest Comet Hunter Discovers 1,000th Comet». www.nasa.gov (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2019. 
  13. ↑ @LeoLabs_Space (29 Ιανουαρίου 2020). «Our latest data on the IRAS / GGSE 4 event» (Tweet) – μέσω Twitter. 
  14. ↑ @LeoLabs_Space (29 Ιανουαρίου 2020). «Our latest update this morning for IRAS / GGSE 4» (Tweet) – μέσω Twitter. 
  15. ↑ @LeoLabs_Space (29 Ιανουαρίου 2020). «Adjusted calculations for larger object size» (Tweet) – μέσω Twitter. 


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=IRAS&oldid=10436624"