Μετάβαση στο περιεχόμενο

Fiat Tipo

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Fiat Tipo
Fiat Tipo 1.9 TD
Fiat Tipo 1.4 λίτρων
Σύνοψη
Κατασκευαστής Fiat
Παραγωγή1988 — 1995
ΣυναρμολόγησηΚασσίνο, Ιταλία
Πομιλιάνο ντ΄ Άρκο (Alfa Romeo), Ιταλία
ΣχεδιαστήςErcole Spada, ινστιτούτο Ι.DE.A.
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜικρομεσαίο αυτοκίνητο
Αμάξωμα3-πορτο χάτσμπακ
5-πορτο χάτσμπακ
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαFiat Tipo 2 (Type 2)
Σχετική εξέλιξηFiat Coupé
Fiat Tempra
Alfa Romeo 145/146
Alfa Romeo 155
Lancia Delta δεύτερης γενιάς
Lancia Dedra
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη : 1.1 - 2.0 λίτρα
Ντίζελ : 1.7 και 1.9 λίτρα
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
Κιβώτιο διαρκώς μεταβαλλόμενης σχέσης CVT (έκδοση Tipo Selecta)
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου48 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.540 χιλιοστά
Μήκος3.958 χιλιοστά
Πλάτος1.700 χιλιοστά
Ύψος1.445 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.020 - 1.230 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοFiat Ritmo
Επόμενο μοντέλοFiat Bravo και Fiat Brava

Το Fiat Tipo (επίσημος κωδικός εργοστασίου : Type 160) ήταν ένα μικρομεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο της κατηγορίας C, που κατασκευάστηκε από την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Fiat μεταξύ του 1988 και του 1995. Σχεδιάστηκε από τον Ercole Spada του σχεδιαστικού οίκου ινστιτούτο Ι.DE.A. Το όνομα Tipo επανήλθε στην παλέτα της Φίατ το 2015, με το εντελώς νέο Fiat Tipo (επίσημος κωδικός : Type 356).

Επίσημα παρουσιάστηκε στις 26 Ιανουαρίου 1988 και μπήκε στη μαζική παραγωγή σχεδόν ταυτόχρονα, αν και οι πρώτες φωτογραφίες είχαν δημοσιευτεί στον Τύπο αυτοκινήτου ήδη από το καλοκαίρι του 1987. Αρχικά, από την εισαγωγή του στις αγορές της Ευρώπης τον Ιούνιο του 1988 (ειδικότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο η δεξιοτίμονη εκδοχή κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 16 Ιουλίου 1988) έως τον Μάρτιο του 1993, το Tipo ήταν διαθέσιμο μόνο ως 5-πορτο χάτσμπακ.

Το αμάξωμα του αυτοκινήτου κατασκευάζονταν εξ ολοκλήρου από γαλβανισμένα φύλλα χάλυβα, για να αποφεύγεται η εμφάνιση σκουριάς (ζήτημα που είχε αμαυρώσει κάποια ακόμα παλαιότερα ιταλικά αυτοκίνητα), και με βάση μια εντελώς νέα πλατφόρμα της Fiat, τη γνωστή ως Fiat Tipo 2 (Type 2), η οποία χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια και σε άλλα μοντέλα του Ομίλου της Fiat (Fiat Coupé και Fiat Tempra), της Alfa Romeo (Alfa Romeo 145/146, Alfa Romeo 155) και της Lancia (Lancia Delta δεύτερης γενιάς και Lancia Dedra).

Το αυτοκίνητο ξεχώρισε για τον καινοτόμο και πρακτικό σχεδιασμό του, την αεροδυναμική του, με συντελεστή Cd μόλις 0,31 (νούμερο πολύ καλό τότε, αλλά ακόμα και σε μεταγενέστερες δεκαετίες, για μικρομεσαίο μοντέλο), καθώς και την καλή οδηγική του συμπεριφορά. Μάλιστα το Tipo κέρδισε το βραβείο Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο της Χρονιάς για το 1989.[1]

Ξεκίνησε να παράγεται στις αρχές του 1988, με βασικό μοντέλο το (i.e.) DGT, ενώ τα άλλα μοντέλα ήταν τα S, SX και 16V με διάφορα επίπεδα εξοπλισμού. Τα αρχικά DGT χαρακτηρίστηκαν τότε ως «ψηφία» διότι ήταν τα σύμφωνα της λέξης digit / ψηφίο, αλλά γρήγορα άλλαξαν σε GDT, με επανατοποθέτηση του D στη μέση, λόγω της σύγχυσης που δημιούργησαν στο κοινό, που νόμιζε τότε ότι το μοντέλο ήταν ντίζελ

Η ισχύς των κινητήρων του, κυμαινόταν από 58 έως 148 (PS) ίππους (43 έως 109 kW) και όλοι προέρχονταν από τους βενζινοκινητήρες των 1.1 / 1.4 / 1.6 / 1.7 / 1.8 / 1.8 16V / 2.0 και 2.0 λίτρων 16V, καθώς και τους κινητήρες ντίζελ των 1.7 ντίζελ, 1.9 ντίζελ και 1.9 λίτρων τουρμποντίζελ.

Ειδικότερα ο βασικός κινητήρας των 1.1 λίτρων, με τον οποίο η τελική ταχύτητα ήταν μόλις 150 χιλιόμετρα την ώρα, θεωρήθηκε ως εντελώς ανεπαρκής και ότι αδικούσε το αυτοκίνητο, το οποίο κατά τα άλλα ήταν ευρύχωρο για πέντε ενήλικες και με εξοπλισμό άνω του μέσου όρου της μικρομεσαίας κατηγορίας C. Το κορυφαίο μοντέλο της σειράς ήταν το 2.0 λίτρων 16-βάλβιδο Sedicivalvole. Η έκδοση Sedicivalvole απέκτησε τον κινητήρα του από το Lancia Thema, και με το πολύ μικρότερο και ελαφρύτερο αμάξωμά του, κατάφερνε εξαιρετικές επιδόσεις και οδηγική συμπεριφορά και τελική ταχύτητα 210 χιλιόμετρα την ώρα, ξεπερνώντας το Volkswagen Golf GTI εκείνης της εποχής.

3-πορτο Fiat Tipo μετά την ανανέωση του 1993.

Η αισθητική του Tipo ανανεώθηκε ελαφρά τον Απρίλιο του 1993 και τότε προστέθηκε επίσης και μια εκδοχή αμαξώματος με τρεις πόρτες, καθώς και μικρές εξωτερικές αλλαγές και βελτιωμένες προδιαγραφές. Ταυτόχρονα, προστέθηκαν νέα στοιχεία παθητικής ασφάλειας, όπως στιβαρότερο αμάξωμα, αερόσακος οδηγού και πλευρικές ενισχύσεις στις πόρτες. Η βελτιωμένη εκδοχή περιελάμβανε εκδόσεις με νέα επίπεδα εξοπλισμού, γνωστά ως S, SX και SLX, καθώς και ένα νέο ισχυρό μοντέλο οκτώ βαλβίδων, το 2.0 λίτρων Tipo GT.

Κατά το λανσάρισμα του αρχικού Tipo, οι πωλήσεις του ξεκίνησαν με καλά νούμερα, αλλά στη συνέχεια ο αυξημένος ανταγωνισμός που παρουσίασε επίσης νέα μοντέλα σε αυτή την κατηγορία (Renault 19 προς τα τέλη του 1988, Ford Escort 5ης γενιάς το 1990 και ιδίως με την έντονη ανανέωση του 1992, Volkswagen Golf 3ης γενιάς το 1991, Opel Astra 1ης γενιάς το 1991 και Citroën ZX επίσης το 1991), προκάλεσε σταδιακή πτώση στις πωλήσεις του Tipo. Τα τελευταία δύο χρόνια της παραγωγής του, 1994 και 1995, η βελτιωμένη εκδοχή σημείωσε σημαντική αύξηση των πωλήσεων, αλλά κυρίως στα μοντέλα μικρού κυβισμού, αυτά των 1.4 λίτρων.

Το Tipo σταμάτησε να παράγεται και να διατίθεται στην Ευρώπη το καλοκαίρι του 1995 και αντικαταστάθηκε από το 3-πορτο Fiat Bravo και το 5-πορτο Fiat Brava, που και αυτά κέρδισαν τον τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς. Το 4-πορτο Fiat Tempra και το στέισον βάγκον αντικαταστάθηκαν από το Fiat Marea. Τα Bravo και Brava σημείωσαν εξαιρετικές πωλήσεις σε όλη την Ευρώπη και μάλιστα το 1996 κέρδισαν επίσης το βραβείο Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο της Χρονιάς, όπως είχε συμβεί και με τον προκάτοχό τους.

Fiat Tipo S 1.6 iE του 1996 στη Χιλή.

Στη Βραζιλία, το Tipo άρχισε να παράγεται μόλις από το 1995 και μετά, με ένα μόνο επίπεδο εξοπλισμού. Είχε έναν 4-κύλινδρο κινητήρα βενζίνης, κυβισμού 1.6 λίτρων, οκτώ βαλβίδων, με ηλεκτρονική έγχυση καυσίμου πολλαπλών σημείων, ο οποίος προσέφερε αύξηση ισχύος της τάξης των 10 PS (7,4 kW) σε σύγκριση με το παλαιό 1.6 λίτρων (92 PS, 68 kW). Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ήταν εξαιρετικά δημοφιλές στη Βραζιλία, όπου μάλιστα αποκαθήλωσε το πρώτο σε πωλήσεις Volkswagen Gol, το οποίο ήταν το βραζιλιάνικο αυτοκίνητο με τις καλύτερες πωλήσεις για πάνω από 20 χρόνια. Μόνο το Tipo, το Fiat Uno Mille και το Fiat Palio έχουν ξεπεράσει το Gol σε πωλήσεις στη χώρα αυτή.

Κατασκευάστηκε επίσης και στην Τουρκία από την TOFAS (Τοφάς) μεταξύ του 1995 και του 2002. Τα τουρκικά Tipo γενικά δεν διέθεταν καταλυτικούς μετατροπείς (κοινώς, καταλύτες) και κάποια, έτσι, είχαν λίγο μεγαλύτερη ισχύ από τα υπόλοιπα αντίστοιχα διεθνή μοντέλα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]