Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ferrari LaFerrari

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ferrari LaFerrari

Η παρουσίαση της LaFerrari στις 15 Μαρτίου 2013 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης
Σύνοψη
Κατασκευαστής Ferrari
Μητρική εταιρεία Όμιλος Fiat (από το 1963 έως τις 3/1/2016)
ΠαραγωγήΙούνιος 2013 — Ιανουάριος 2016 (Berlinetta, σε 500 αντίτυπα)
Οκτώβριος 2016 — Αύγουστος 2018 (LaFerrari Aperta, σε 210 αντίτυπα)
ΣυναρμολόγησηΜαρανέλλο, Ιταλία
ΣχεδιαστήςFlavio Manzoni (Centro Stile Ferrari)
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΣπορ υπεραυτοκίνητο (supercar)
Αμάξωμα2-πορτο 2-θέσιο Berlinetta
2-πορτο 2-θέσιο Spider (καμπριολέ, η έκδοση LaFerrari Aperta)
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας στο κέντρο και πίσω από τα καθίσματα, πίσω κίνηση
Σχετική εξέλιξηFerrari FXX-K
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας6.262 cm³ V12 βενζίνης, μαζί με ηλεκτροκινητήρα
Μετάδοση7-τάχυτο ημι-αυτόματο κιβώτιο F1 διπλού συμπλέκτη (DCT)
Χωρητικότητα καυσίμου86 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.650 χιλιοστά
Μήκος4.702 χιλιοστά
Πλάτος1.992 χιλιοστά
Ύψος1.116 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.255 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοFerrari Enzo Ferrari
Επόμενο μοντέλοFerrari F80

Η Ferrari LaFerrari ήταν ένα σπορ υπεραυτοκίνητο (supercar) υψηλών επιδόσεων, που κατασκευάστηκε από την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Ferrari μεταξύ του 2013 και του 2018. Παρουσιάστηκε στις 5 Μαρτίου 2013 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης, ως το ακριβότερο, ισχυρότερο και ταχύτερο αυτοκίνητο της φίρμας έως τότε, ενώ παράλληλα υπήρξε και η πρώτη Ferrari παραγωγής με υβριδικό σύστημα, το οποίο ονομάζεται KERS από την εταιρεία. Το μοντέλο αντικατάστησε την Ferrari Enzo του 2002 - 2004. Ο διάδοχός της, παρουσιάστηκε επίσημα στις 17 Οκτωβρίου 2024 και είναι η Ferrari F80.

Το πρωτότυπο Ferrari F150 που κατασκευάστηκε τον Μάιο του 2011 και εξελίχθηκε στην τελική Ferrari LaFerrari παραγωγής.

Η τελική ονομασία του μοντέλου ήταν τότε μια μεγάλη έκπληξη, καθώς η Ferrari δεν είχε ανακοινώσει κάτι σχετικό πριν την επίσημη παρουσίαση, πλην όμως είχε γενικώς επικρατήσει η εντύπωση ότι λογικά θα ονομαζόταν F70. Υπήρχε επίσης και η θεωρία ότι θα υιοθετούσε τον κωδικό του σχετικού πρότζεκτ, δηλαδή την ονομασία F150 ή ακόμα και το όνομα Enzo 2, ως ο διάδοχος της Ferrari Enzo. Το τελικό «LaFerrari» ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο της εταιρείας, Λούκα ντι Μοντετσέμολο (Luca di Montezemolo), μόλις κατά την παρουσίασή της. Όπως εξήγησε τότε ο ίδιος, η ονομασία αυτή, που σημαίνει «η Ferrari», έχει το εμφατικό νόημα «Η Ferrari» και ο σκοπός της είναι να εκφράσει το απόλυτο του νέου τότε μοντέλου, αναφέροντας σχετικά ότι «πρόκειται για ένα πραγματικό υπεραυτοκίνητο, για την πιο ισχυρή Ferrari έκδοσης δρόμου που κατασκευάστηκε ποτέ».

Το μπροστινό προφίλ της Ferrari LaFerrari.

Η LaFerrari είναι το πρώτο μοντέλο της φίρμας που η αισθητική του διαμορφώθηκε αποκλειστικά από το εσωτερικό επιτελείο της Ferrari, για πρώτη φορά από το 1951. Επίσης, είναι και το πρώτο μοντέλο μετά την Ferrari Dino 308 GT4 του 1973, η οποία είχε τότε σχεδιαστεί από τον Μπερτόνε, στο οποίο δεν υπήρξε καμία ανάμιξη του σχεδιαστικού οίκου Πινινφαρίνα. Ωστόσο, η Ferrari ανακοίνωσε τότε επίσημα ότι δύο νέα μοντέλα της που θα αποκαλυφθούν στο προσεχές μέλλον, έχουν σχεδιαστεί από κοινού με τον Πινινφαρίνα και ότι δεν σκοπεύει να σταματήσει τη συνεργασία με τον οίκο Πινινφαρίνα.

Κατά τη διαμόρφωση της σχεδίασης, δόθηκε εξαιρετικά μεγάλη έμφαση στην αεροδυναμική και μάλιστα ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd της LaFerrari είναι μόλις 0,299 - νούμερο κορυφαίο για σπορ υπεραυτοκίνητο.

Ο βενζινοκινητήρας της LaFerrari είναι V12, κυβισμού 6.262 cm³ και συνδυάζεται με ηλεκτροκινητήρα. Αυτό το συνδυαστικό υβριδικό σύστημα ονομάζεται KERS από την εταιρεία. Το σύστημα ανάκτησης κινητικής ενέργειας KERS (Kinetic Energy Recovery System) χρησιμοποιεί την ενέργεια που χάνεται όταν ο οδηγός πατάει φρένο και την αποθηκεύει σε έναν πυκνωτή ή σε μπαταρία, για να χρησιμοποιηθεί αργότερα.

Ο βενζινοκινητήρας V12 της LaFerrari αποδίδει 800 hp στις 9.000 στροφές το λεπτό και ο ηλεκτροκινητήρας επιπλέον 163 ίππους, ανεβάζοντας έτσι την συνολική ισχύ της στους 963 PS στις 9.250 στροφές το λεπτό.

Εδώ φαίνεται το πώς ανοίγουν προς τα πάνω οι πόρτες της LaFerrari.
  • Ισχύς βενζινοκινητήρα: 800 hp στις 9.000 στροφές το λεπτό
  • Ισχύς ηλεκτροκινητήρα: 163 hp
  • Συνολική ισχύς: 963 hp στις 9.250 στροφές το λεπτό
  • Επιτάχυνση 0-100 km/h: < 3 sec
  • Επιτάχυνση 0-200 km/h: < 7 sec
  • Επιτάχυνση 0-300 km/h: 15 sec
  • Μέγιστη ταχύτητα: επίσημα ειπώθηκε από την εταιρεία > 350 km/h και δεν ανακοινώθηκε ακριβές νούμερο, αλλά κάποιες ανεξάρτητες δοκιμές έχουν πετύχει έως και τα 372 km/h.
  • Ελαστικά: Pirelli P-Zero
    • Εμπρός: 265/30 ZR19
    • Πίσω: 345/30 ZR20

Ο κωδικός ZR σημαίνει ότι τα ελαστικά είναι κατάλληλα για ταχύτητες άνω των 300 km/h.

Μεταξύ του 2013 και του 2016, παρήχθησαν 499 αντίτυπα της LaFerrari, όλα αποκλειστικά στο χέρι, και με εμπορική τιμή 1,2 εκατομμύρια ευρώ - διπλάσια από την τιμή της προκατόχου Ferrari Enzo, ενώ 1 από αυτές κατέληξε στο το μουσείο της εταιρείας. Μάλιστα έως τις αρχές Δεκεμβρίου του 2013 όλα είχαν ήδη προ-πωληθεί σε προεπιλεγμένους τακτικούς πελάτες της εταιρείας, όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν με τις προκατόχους Ferrari 288 GTO, Ferrari F40, Ferrari F50 και Ferrari Enzo. Παρομοίως με τις προκατόχους, δόθηκε προτεραιότητα σε όσους είχαν αγοράσει προηγουμένως F40, F50 και Ferrari Enzo. Από τα 499 αντίτυπα της LaFerrari, τα 120 πωλήθηκαν στις ΗΠΑ.

Στις 31 Αυγούστου 2016, η Ferrari ανακοίνωσε ότι θα κατασκεύαζε μία επιπλέον LaFerrari από τις 499 που είχαν αρχικά προγραμματιστεί, ώστε η 500-ή LaFerrari να πωληθεί σε δημοπρασία και όλα τα έσοδα να διατεθούν στους κατοίκους που επλήγησαν από τους δύο καταστροφικούς σεισμούς που έπληξαν την κεντρική Ιταλία στις 24 Αυγούστου 2016. Σύντομα, η Ferrari έκανε γνωστό πως η δημοπρασία θα γινόταν στις 3 Δεκεμβρίου, στο περιθώριο του Finali Mondiali στην πίστα της Daytona, από τον οίκο RM Sotheby’s, σε συνεργασία με το National Italian American Foundation’s Earthquake Relief Fund. Η δημοπρασία έλαβε χώρα στις 3 Δεκεμβρίου 2016 και η 500-ή LaFerrari κατέληξε να πωληθεί στην απίστευτα υψηλή τιμή των 7 εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτή η τελευταία, επετειακή LaFerrari είχε κόκκινη εξωτερική βαφή «Rosso Corsa», λευκές λεπτομέρειες στο αμάξωμα και μια ιταλική σημαία στο μπροστινό ρύγχος της.

Η παρουσίαση της Ferrari LaFerrari Aperta στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Οκτώβριο του 2016.

Αρχικά, η Ferrari είχε ανακοινώσει ότι δεν σκόπευε να κυκλοφορήσει στην αγορά και καμπριολέ έκδοση της LaFerrari, αλλά μετά από επανειλημμένες αιτήσεις αρκετών φανατικών οπαδών της εταιρείας, τελικώς άλλαξε γνώμη. Τον Ιούλιο του 2016, αποκαλύφθηκε μια τέτοια ανοιχτή έκδοση και παρουσιάστηκε επίσημα στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Οκτώβριο του 2016, υπό την ονομασία LaFerrari Aperta. Κατασκευάστηκε σε μόλις 209 αντίτυπα και, έως την παρουσίασή της, όλα είχαν ήδη προ-πωληθεί σε προεπιλεγμένους τακτικούς πελάτες της εταιρείας, ενώ παρήχθη και άλλο 1 αντίτυπο για το μουσείο της εταιρείας. Η παραγωγή της LaFerrari Aperta διήρκησε έως τον Αύγουστο του 2018. Προηγουμένως, το 2017 το τελευταίο αντίτυπο της LaFerrari Aperta δημοπρατήθηκε για φιλανθρωπικούς σκοπούς για 10 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.[1]

Στα τέλη Δεκεμβρίου του 2019, η εταιρεία ανακοίνωσε επίσημα ότι είχε ήδη ξεκινήσει την εξέλιξη του διαδόχου της LaFerrari. Το 2023 αποκαλύφθηκε ότι η παρουσίαση του μοντέλου αναμένεται τον Οκτώβριο του 2024 και η τελική ονομασία του ήταν τότε ακόμα άγνωστη, αν και είχε την κωδική ονομασία «F250». Τελικώς, ο διάδοχος της LaFerrari παρουσιάστηκε επίσημα στις 17 Οκτωβρίου 2024 και είναι η Ferrari F80, η οποία τροφοδοτείται από έναν υβριδικό V6 3.0 λίτρων twin-turbo βενζινοκινητήρα που αποδίδει 1.200 άλογα και που συνδυάζεται με 8-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο F1 DCT. Σημειωτέον ότι η ισχύς της F80 ξεπέρασε για πρώτη φορά στην ιστορία της εταιρείας το ψυχολογικό όριο των 1.000 ίππων.

  1. «RM Sotheby's – 2017 Ferrari LaFerrari Aperta | Ferrari – Leggenda e Passione 2017». Rmsothebys.com. 5 Οκτωβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]