Μετάβαση στο περιεχόμενο

ENIAC

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ENIAC

Ο ENIAC (αγγλική συντομογραφία του Electronic Numerical Integrator and Computer[1][2], Ηλεκτρονικός αριθμητικός ολοκληρωτής και υπολογιστής), ήταν ο πρώτος μεγάλης κλίμακας προγραμματιζόμενος ηλεκτρονικός ψηφιακός υπολογιστής γενικής χρήσης, που ολοκληρώθηκε το 1945.[3][4] Αν και είχαν ήδη κατασκευαστεί κάποιοι υπολογιστές με ορισμένες από αυτές τις ιδιότητες, όπως ο Ζ3 του Κόνραντ Τσούζε, ο ENIAC ήταν Τούρινγκ πλήρης Ήταν ικανός να λύσει ένα πλήρες εύρος υπολογιστικών προβλημάτων μέσω επαναπρογραμματισμού.[5][6]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ENIAC σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε υπό την εποπτεία του Καθηγητή Φυσικής Τζον Μόχλι (John Mauchly) και του μεταπτυχιακού φοιτητή του Τζον Έκερτ (John Presper Eckert), στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.[7]. Σκοπός των δύο κατασκευαστών ήταν η δημιουργία ενός υπολογιστή που θα μπορούσε να επιτύχει την έγκαιρη σύνταξη ακριβέστατων πινάκων εμβέλειας και τροχιάς, για τις βολές των νέων όπλων του αμερικανικού στρατού. Ο υπολογιστής θα χρησιμοποιούταν από το Εργαστήριο Βαλλιστικής Έρευνας του στρατού των Η.Π.Α., κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο..[8][9] Η διαδικασία ανάπτυξης των πινάκων βολών από την Υπηρεσία Βαλλιστικής μέχρι τότε γινόταν με το χέρι, κάτι που την έκανε χρονοβόρα και που συχνά οδηγούσε σε λάθη.

Στο παρελθόν, ο Mauchly είχε παρακολουθήσει την δημόσια επίδειξη, από τον ίδιο τον Στίμπιτζ (George Stibbitz), του υπολογιστή που είχε σχεδιάσει στα εργαστήρια της Bell Labs, σε ένα συνέδριο στο Κολέγιο Νταρτμουθ το 1940. Επιπλέον, είχε γνώση για την εργασία του Τζον Ατανάσοφ (John Atanasoff), από το πανεπιστήμιο της Αϊόβα.

Ο Mauchly, ξέροντας ότι ο στρατός είχε ανάγκη από αριθμομηχανές ακριβείας, κατέθεσε πρόταση ζητώντας χρηματοδότηση για την κατασκευή της μηχανής που είχε φανταστεί. Η πρόταση έγινε αποδεκτή και το συμβόλαιο υπογράφτηκε στις 5 Ιουνίου του 1943.

Το Project PX, όπως ονομάστηκε το σχέδιο, άρχισε να κατασκευάζεται από τη τη σχολή Ηλεκτρολογικής Μηχανικής Moore (Moore School of Electrical Engineering) στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, τον Ιούλιο του 1943. Το ENIAC σχεδιάστηκε από τους John Mauchly και J. Presper Eckert για τον υπολογισμό του πινάκων βολής πυροβολικού για τον Στρατό των ΗΠΑ) του Εργαστηρίου Βαλλιστικής Έρευνας (το οποίο αργότερα έγινε μέρος του Εργαστηρίου Ερευνών Στρατού ).[8][9] Ωστόσο, το πρώτο της πρόγραμμα ήταν μια μελέτη της σκοπιμότητας του θερμοπυρηνικού όπλου.[10][11]

Το ENIAC ολοκληρώθηκε το 1945 και τέθηκε για πρώτη φορά σε λειτουργία για πρακτικούς σκοπούς στις 10 Δεκεμβρίου 1945. Παρουσιάστηκε επίσημα στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια) στις 15 Φεβρουαρίου 1946, αφού κόστισε 487.000 δολάρια (που ισοδυναμεί με 6.200.000 δολάρια το 2021) και ο Τύπος αποκάλεσε «Γιγάντιο Εγκέφαλο».[12] Είχε ταχύτητα της τάξης των χιλίων φορές μεγαλύτερη από αυτή των ηλεκτρομηχανικών μηχανών.[13]

Έγινε επίσημα αποδεκτό από το σώμα πυρομαχικών των ΗΠΑ τον Ιούλιο του 1946. Μεταφέρθηκε στο Aberdeen Proving Ground στο Aberdeen, Maryland ( ⎘ Αμπερντήν (Μέριλαντ)) το 1947, όπου ήταν σε συνεχή λειτουργία μέχρι το 1955. Ο ENIAC έκλεισε στις 9 Νοεμβρίου, 1946 για αναβάθμιση μνήμης και συντήρηση. Μεταφέρθηκε στο Aberdeen Proving Ground, στην πολιτεία Μέριλαντ, το 1947. Εκεί, στις 29 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, τέθηκε ξανά σε λειτουργία και συνέχισε να λειτουργεί αδιαλείπτως μέχρι την 11:45 μ.μ. στις 2 Οκτωβρίου του 1955.

Οι Mauchly και Eckert κατέθεσαν αίτηση ευρεσιτεχνίας, υποστηρίζοντας ότι αυτοί εφηύραν τον ψηφιακό υπολογιστή. Χρόνια αργότερα, μετά από νομικό αγώνα, τα δικαστήρια αποφάσισαν ότι η ευρεσιτεχνία ήταν άκυρη και ότι ο John Atanasoff ήταν αυτός που εφηύρε τον ψηφιακό υπολογιστή (ABC - Atanasoff–Berry Computer).

Λειτουργία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ENIAC είχε περισσότερες από 18.000 λυχνίες κενού και 1500 ηλεκτρονόμους. Ζύγιζε 30 τόνους και καταλάμβανε 163 τετραγωνικά μέτρα χώρο. Κατανάλωνε 150 κιλοβάτ ισχύ..[14][15] Από αρχιτεκτονικής πλευράς, είχε 20 καταχωρητές (accumulators), κάθε ένας από τους οποίους μπορούσε να αποθηκεύσει έναν αριθμό, του δεκαδικού συστήματος, των 10 ψηφίων. Μία ομάδα από 10 λυχνίες αναπαριστούσε κάθε ένα από τα δέκα ψηφία. Σε κάθε στιγμή, μία μόνο λυχνία βρισκόταν σε κατάσταση λειτουργίας, αναπαριστώντας έτσι την τιμή που αποκτούσε κάθε ένα από τα δέκα ψηφία του αριθμού.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Eckert Jr., John Presper and Mauchly, John W.; Electronic Numerical Integrator and Computer, United States Patent Office, US Patent 3,120,606, filed 1947-06-26, issued 1964-02-04; invalidated 1973-10-19 after court ruling in Honeywell v. Sperry Rand.
  2. ↑ Weik, Martin H.. «The ENIAC Story». Ordnance (Washington, DC: American Ordnance Association) (January–February 1961). http://ftp.arl.mil/~mike/comphist/eniac-story.html. Ανακτήθηκε στις 2015-03-29. 
  3. ↑ «3.2 First Generation Electronic Computers (1937-1953)». www.phy.ornl.gov. 
  4. ↑ «ENIAC on Trial – 1. Public Use». www.ushistory.org. Search for 1945. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2018. The ENIAC machine [...] was reduced to practice no later than the date of commencement of the use of the machine for the Los Alamos calculations, December 10, 1945. 
  5. ↑ Goldstine & Goldstine 1946, σελ. 97
  6. ↑ Shurkin, Joel (1996). Engines of the mind: the evolution of the computer from mainframes to microprocessors. New York: Norton. ISBN 978-0-393-31471-7. 
  7. ↑ Wilkes, M. V. (1956). Automatic Digital Computers. New York: John Wiley & Sons. QA76.W5 1956. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Moye, William T. (Ιανουαρίου 1996). «ENIAC: The Army-Sponsored Revolution». US Army Research Laboratory. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2015. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Goldstine 1972, σελ. 214.
  10. ↑ Richard Rhodes (1995). «chapter 13». Dark Sun: The Making of the Hydrogen Bomb. σελίδες 251. The first problem assigned to the first working electronic digital computer in the world was the hydrogen bomb. […] The ENIAC ran a first rough version of the thermonuclear calculations for six weeks in December 1945 and January 1946. 
  11. ↑ McCartney 1999, σελ. 103: "ENIAC correctly showed that Teller's scheme would not work, but the results led Teller and Ulam to come up with another design together."
  12. ↑ «'ENIAC': Creating a Giant Brain, and Not Getting Credit». New York Times. 
  13. ↑ «ENIAC USA 1946». The History of Computing Project. History of Computing Foundation. 13 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2021. 
  14. ↑ «ENIAC». The Free Dictionary. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2015. 
  15. ↑ Weik, Martin H. (Δεκεμβρίου 1955). Ballistic Research Laboratories Report No. 971: A Survey of Domestic Electronic Digital Computing Systems. Aberdeen Proving Ground, MD: United States Department of Commerce Office of Technical Services. σελ. 41. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2015. 

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Andrew S. Tanenbaum Η Αρχιτεκτονική των Υπολογιστών: Μία δομημένη προσέγγιση, Τέταρτη Αμερικανική Έκδοση, εκδ. Κλειδάριθμος, Αθήνα, 2000
  • William Stallings Οργάνωση & Αρχιτεκτονική Υπολογιστών, Έκτη Έκδοση, εκδ. Τζιόλα, 2003

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=ENIAC&oldid=10810743"