3397 Λέυλα

3397 Λέυλα

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	R. Burnham & N.G. Thomas
Ημερομηνία ανακάλυψης:	8 Δεκεμβρίου 1964
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1964 XA
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 21 Ιανουαρίου 2022 (Ι.Η. (JD) 2459600,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,297
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,350 AU (351,6 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	1,6527 AU (247,24 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,048 AU (455,9 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1316,0 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	22,009 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	25,62 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	95,83 °
Μέση ανωμαλία (M):	285,067 °

Η Λέυλα (Leyla) είναι μικρός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών, με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,6. Ανακαλύφθηκε το 1964 από τους Αμερικανούς αστρονόμους Ρόμπερτ Μπέρναμ και Νόρμαν Τόμας, που παρατηρούσαν από το Αστεροσκοπείο Λόουελ, και πήρε το όνομά της από το όνομα της φλαουτίστριας και ποιήτριας Νάνσυ Λέυλα Λόμιλερ (Nancy Leyla Lohmiller, γενν. 1985, η ονοματοδοσία έγινε πολύ μετά την ανακάλυψη).

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Λέυλα εκτιμάται σε 5,3 ± 0,5 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος και το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,225 ± 0,047. Η Λέυλα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 3 ώρες και 6 λεπτά, μια αρκετά γρήγορη περιστροφή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι - πηγές

• Τροχιακά κ.ά. στοιχεία από το JPL