Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου
(Cet obscur objet du désir)
Η αυθεντική κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΛουίς Μπουνιουέλ[1][2]
ΠαραγωγήΣερζ Σιλμπερμάν
ΣενάριοΛουίς Μπουνιουέλ, Ζαν Κλοντ Καριέρ και Pierre Louÿs
Βασισμένο σεThe Woman and the Puppet
ΠρωταγωνιστέςΦερνάντο Ρέι[2][3][4], Καρόλ Μπουκέ[3][4][5], Άνχελα Μολίνα[3][5], Μιλένα Βούκοτιτς[3][4][5], Ζυλιέν Μπερτό[3][4][5], André Lacombe[3][5], Αντρέ Βεμπέρ[3][5], Bernard Musson[3], Ελέν Μπαλ[3], Isabelle Sadoyan[3][5], Jacques Debary[3][5], Jean-Claude Montalban[3], María Asquerino[3], Marguerite Muni, Piéral[3], Roger Ibáñez[3], Μισέλ Πικολί, Guy Montagné[3], Mario David[3][5] και Richard Leduc[3][5]
ΜουσικήΡίχαρντ Βάγκνερ
ΦωτογραφίαΕντμόντ Ρίτσαρντ
ΜοντάζΕλέν Πλεμιάνικοφ
ΔιανομήCineriz
Πρώτη προβολή17  Αυγούστου 1977 (Γαλλία)[6], 21  Σεπτεμβρίου 1977 (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαν Σεμπαστιάν)[6], 8  Οκτωβρίου 1977 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[6], 19  Νοεμβρίου 1977 (Σουηδία)[6], 24  Νοεμβρίου 1977 (Ιταλία)[6], 28  Νοεμβρίου 1977 (Ελλάδα)[6], 6  Ιανουαρίου 1978 (Φινλανδία)[6], 20  Ιανουαρίου 1978 (Δανία)[6], 1  Μαρτίου 1978 (Ισπανία)[6], 9  Μαρτίου 1978 (Ολλανδία)[6], 27  Απριλίου 1978 (Αργεντινή)[6], 3  Αυγούστου 1978 (Κολομβία)[6], 16  Νοεμβρίου 1978 (Γερμανία)[7], 7  Δεκεμβρίου 1978 (Γάνδη)[6], Απριλίου 1979 (Πολωνία)[6], Απριλίου 1979 (Σλοβενία)[6], 30  Αυγούστου 1979 (Ουγγαρία)[6], 23  Ιουνίου 1980 (Βραζιλία)[6] και 29  Απριλίου 1981 (Πορτογαλία)[6]
Διάρκεια103 λεπτά και 101 λεπτά[8]
ΠροέλευσηΓαλλία[8] και Ισπανία
ΓλώσσαΙσπανικά και Γαλλικά[9]

Το Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου (γαλλικά: Cet obscur objet du désir‎‎) είναι γαλλική δραματική ταινία του 1977 σε σκηνοθεσία Λουί Μπουνιουέλ, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Πιέρ Λουί LA FEMME ET LE PANTIN του 1898. Είναι το τελευταίο έργο του μεγάλου σουρεαλιστή σκηνοθέτη.

Βρισκόμαστε σε ένα βαγόνι της αμαξοστοιχίας με προορισμό από το Παρίσι προς τη Μαδρίτη. Ο επιχειρηματίας Ματιού καταβρέχει με ένα ποτήρι νερό το πρόσωπο της νεαρής Κοντσίτα. Οι συνεπιβάτες του βαγονιού, μια κυρία με την θυγατέρα της, ένας δικαστής, και ένας νάνος, ψυχολόγος το επάγγελμα, ζητούν να τους εξηγήσει την αιτία αυτής της πράξης του. Ο Ματιού εξιστορεί την οδύνη του από τον ακόρεστο έρωτα που τρέφει για την νεαρή αλλά ψυχρή Κοντσίτα, η οποία προτιμάει να κυκλοφορεί με τρομοκράτες.

Πλημμυρισμένο από ερωτισμό φέρνει στην επιφάνεια την εμμονή του σκηνοθέτη με τη σκοτεινή πλευρά του πόθου. Η ταινία αποπειράται να εκφράσει τις αντιφάσεις του χαρακτήρα του ανθρώπου και της ζωής, άλλοτε αποτυπώνοντας την πραγματικότητα και άλλοτε υπερβαίνοντάς την. Οι επιρροές του και οι αισθητικές του καταβολές από τον Μαρκήσιο Ντε Σαντ, το γοτθικό μυθιστόρημα, τον έρωτα, την πολιτική, τον αθεϊσμό, τον αναρχισμό και κυρίως τη χιουμοριστική του διάθεση συνθέτουν ένα έργο πολύπλευρο και ανεξάντλητο. Με ανατρεπτική διάθεση ο Μπουνιουέλ χρησιμοποιεί δύο διαφορετικές ηθοποιούς στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Κοντσίτα. (πηγή: Καθημερινή, σειρά DVD: Χρυσή Ταινιοθήκη)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. http://www.imdb.com/title/tt0075824/
  2. http://www.allrovi.com/movies/movie/v49269[νεκρός σύνδεσμος]
  3. http://www.criterion.com/current/posts/169-that-obscure-object-of-desire