Τα Φτερά του Έρωτα

Τα Φτερά του Έρωτα ; Der Himmel über Berlin
	Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας
Σκηνοθεσία	Βιμ Βέντερς
Παραγωγή	Βιμ Βέντερς; Ανατόλ Νταουμάν
Σενάριο	Βιμ Βέντερς ; Πέτερ Χάντκε; Ρίχαρντ Ράιτινγκερ
Πρωταγωνιστές	Μπρούνο Γκαντς ; Σόλβεϊ Ντόμαρτικ
Μουσική	Γιούργκεν Κνίεπερ ; Λωράν Πετιγκάν
Φωτογραφία	Χενρί Αλεκάν
Μοντάζ	Πέτερ Πριζγκόντα
Εταιρεία παραγωγής	Road Movies Filmproduktion; Argos Films; Westdeutscher Rundfunk;
Διανομή	Basis-Film-Verleih GmbH (West Germany); Argos Films
Πρώτη προβολή	17 Μαΐου 1987 (Κάννες)
Κυκλοφορία	29 Οκτωβρίου 1987 (Δυτική Γερμανία)
Διάρκεια	127 λεπτά
Προέλευση	Δυτική Γερμανία; Γαλλία
Γλώσσα	Γερμανικά; Αγγλικά ; Γαλλικά ; Τουρκικά ; Εβραϊκά ; Ισπανικά
Προϋπολογισμός	5 εκατομμύρια DΜ
Ακαθάριστα έσοδα	USD$3.2 εκατομμύρια
Έπεται	Faraway, So Close!
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Τα Φτερά του Έρωτα (πρωτότυπος τίτλος: Der Himmel über Berlin) είναι ρομαντική ταινία φαντασίας του 1987, από τη Δυτική Γερμανία και τη Γαλλία, σε σκηνοθεσία Βιμ Βέντερς, ο οποίος συμμετείχε και στο σενάριο και στην παραγωγή. Πρωταγωνιστούν οι Μπρούνο Γκαντς, Σόλβεϊ Ντόμαρτικ και Ότο Σάντερ. Η ταινία αφηγείται την ιστορία αθάνατων και αόρατων αγγέλων, οι οποίοι ακούν και ησυχάζουν τις επιθυμίες των Βερολινέζων. Ένας από αυτούς του αγγέλους, ερωτεύεται μία όμορφη χορεύτρια, και εξαιτίας της γίνεται θνητός για να μπορέσει να κατανοήσει απολύτως την ανθρώπινη φύση: από απλά πράγματα, δηλαδή νιώθοντας τη γεύση του φαγητού, μέχρι και του να αγγίζει τους αγαπημένους του.

Η σύλληψη της ιστορίας έγινε από τους αγγέλους που απεικονίζονται στη Δυτική Γερμανία στο Τείχος του Βερολίνου. Οι εμπνευστές των εικόνων αυτών ήταν οι Βιμ Βέντερες και Πέτερ Χάντκε, που μαζί με τον Ρίχαρντ Ράιτενγκερ, έγραψαν το σενάριο. Τη διεύθυνση φωτογραφίας ανέλαβε ο Γάλλος κινηματογραφιστής Ανρί Αλεκάν, ο οποίος τη γύρισε και με χρώμα και χωρίς.^[4] Οι χωρίς χρώμα σκηνές γυρίστηκαν για να προσδώσουν τη σκοπιά του αγγέλου, που έτσι έβλεπε τον κόσμο.^[5] Η παραγωγή της ταινίας έγινε με συμπαραγωγή Γαλλίας και Δυτικής Γερμανίας. Η ταινία, γενικά, είναι ένα αποκύημα συμβολισμών και διαφορετικών καλλιτεχνικών εκφράσεων, ούσα εμπνευσμένη από τη μουσική του Νικ Κέιβ, έως και τη λυρική ποίηση του Ράινερ Μαρία Ρίλκε.^[6] Η ταινία γυρίστηκε σε πραγματικές τοποθεσίες του Βερολίνου, όπως για παράδειγμα στη Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου.^[7]

Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε στις 17 Μαΐου του 1987, στις Κάννες.^[8] Ήδη από την εποχή της κυκλοφορίας της απέσπασε θετικές κριτικές ενώ σήμερα θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες ταινίες του γερμανικού κινηματογράφου και όχι μόνο. Γενικότερα, θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες που κυκλοφόρησαν στη δεκαετία του 1980. Επίσης υπήρξε υποψήφια στο Φεστιβάλ Καννών και για τα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, με τον Βέντερες να κερδίζει και στα δύο το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας.^[9] Το 1993, κυκλοφόρησε κι ένα σίκουελ της ταινίας, το Τόσο μακριά, τόσο κοντά!, από τον ίδιο τον Βέντερς.^[10] Το 1998, κυκλοφόρησε και αμερικανική διασκευή της ταινίας, ονόματι Η πόλη των αγγέλων, του Μπραντ Σίλμπερλινγκ.^[11]

Παραπομπές

↑ «Wings of Desire». British Board of Film Classification. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2017.
↑ Lüdi & Lüdi 2000, σελ. 60.
↑ «Wings of Desire». Box Office Mojo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2017.
↑ Kilbourn 2013, σελ. 237.
↑ Hurbis-Cherrier 2012, σελ. 277.
↑ Waddell 2015.
↑ Pulver, Andrew (17 Αυγούστου 2011). «10 of the best films set in Berlin». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2017.
↑ Reimer & Reimer 2010, σελ. xxxvii.
↑ «Der Himmel Uber Berlin». festival-cannes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2017.
↑ Bromley 2001, σελ. 6.
↑ Ebert, Roger (12 Απριλίου 1998). «Wings of Desire». Rogerebert.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2017.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Τα Φτερά του Έρωτα

Τα Φτερά του Έρωτα στην IMDb
Τα Φτερά του Έρωτα στο AllMovie
Τα Φτερά του Έρωτα στο Rotten Tomatoes
Wings of Desire: Watch the Skies an essay by Michael Atkinson at the Criterion Collection

[1] «Wings of Desire». British Board of Film Classification. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2017.

[FOOTNOTELüdiLüdi200060-2] Lüdi & Lüdi 2000, σελ. 60.

[BOM-3] «Wings of Desire». Box Office Mojo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2017.

[FOOTNOTEKilbourn2013237-4] Kilbourn 2013, σελ. 237.

[FOOTNOTEHurbis-Cherrier2012277-5] Hurbis-Cherrier 2012, σελ. 277.

[FOOTNOTEWaddell2015-6] Waddell 2015.

[Pulver-7] Pulver, Andrew (17 Αυγούστου 2011). «10 of the best films set in Berlin». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2017.

[FOOTNOTEReimerReimer2010xxxvii-8] Reimer & Reimer 2010, σελ. xxxvii.

[festival-cannes.com-9] «Der Himmel Uber Berlin». festival-cannes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2017.

[FOOTNOTEBromley20016-10] Bromley 2001, σελ. 6.

[Ebert-11] Ebert, Roger (12 Απριλίου 1998). «Wings of Desire». Rogerebert.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]