Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ταβεούνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 16°47′37″S 180°00′00″E / 16.79361°S 180.00000°E / -16.79361; 180.00000

Ταβεούνι
Taveuni
Γεωγραφία
ΤοποθεσίαΕιρηνικός Ωκεανός
ΑρχιπέλαγοςΒανούα Λέβου
Έκταση434[1] km²
Υψόμετρο1.241 μ
Υψηλότερη κορυφήUluigalau
Χώρα
ΠρωτεύουσαΟυαϊγιέβο
Δημογραφικά
Πληθυσμός12.000
Πυκνότητα27,6 /χλμ2
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Ταβεούνι είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί των Φίτζι μετά το Βίτι Λέβου και το Βανούα Λέβου, με συνολική έκταση 434 τετραγωνικών χιλιομέτρων[1]. Το νησί έχει σχήμα πούρου, είναι ένα τεράστιο ασπιδοειδές ηφαίστειο που υψώνεται από τον πυθμένα του Ειρηνικού ωκεανού, βρίσκεται 6,5 χιλιόμετρα ανατολικά του Βανούα Λέβου, με το οποίο χωρίζεται με τον πορθμό του Σομοσόμο. Ανήκει στο αρχιπέλαγος του Βανούα Λέβου και αποτελεί τμήμα της επαρχίας Κακαουντρόβε των Φίτζι της Βόρειας περιφέρειας.

Το Ταβεούνι έχει άφθονη χλωρίδα και είναι γνωστό ως «Το νησί κήπος των Φίτζι». Είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Οι τουρίστες προσελκύονται από τις εξαιρετικές ευκαιρίες κατάδυσης, τη μεγάλη ποικιλία πουλιών, τα φυσικά μονοπάτια και τους καταρράκτες. Τα κεντρικά μέρη του νησιού λαμβάνουν πολύ υψηλά ποσοστά βροχόπτωσης. Όντας ηφαιστειακής προέλευσης, τα εδάφη του Ταβεούνι υποστηρίζουν την πιο σημαντική βιομηχανία του νησιού, τη γεωργία.

Χάρτης των Φίτζι, το Ταβεούνι (με κόκκινο χρώμα), ανατολικά του Βανούα Λέβου.
Οι καταρράκτες Μπόουμα, 1998

Το Ταβεούνι βρίσκεται στο βόρειο άκρο της Θάλασσας του Κόρο,[2] και είναι εξ ολοκλήρου προϊόν ηφαιστειακής δραστηριότητας.[3] Το τρίτο μεγαλύτερο νησί των Φίτζι χωρίζεται από το Βανούα Λέβου με τον πορθμό του Σομοσόμο. Το νησί έχει πλάτος μεταξύ 10 και 14 χιλιομέτρων και μήκος 42 χιλιομέτρων,[4] είναι η κορυφή ενός αδρανούς, επιμήκους ασπιδοειδούς ηφαιστείου. Περίπου 150 ηφαιστειακοί κώνοι βρίσκονται στο νησί, συμπεριλαμβανομένου του Ουλουιγκαλάου, της δεύτερης υψηλότερης κορυφής των Φίτζι με υψόμετρο 1.241 μέτρα, και της κορυφής Ντε Βε (Des Vœux), με υψόμετρο 1.195 μέτρα. Υπήρξαν τουλάχιστον 58 ηφαιστειακές εκρήξεις από τον πρώτο ανθρώπινο οικισμό γύρω στο 950-750 π.Χ.,[3] όλες οι οποίες επηρέασαν τα νότια δύο τρίτα του νησιού. Μεγάλες εκρήξεις από το 300 έως το 500 μ.Χ. προκάλεσαν την εγκατάλειψη των νότιων περιοχών έως περίπου το 1100 μ.Χ. Η τελευταία έκρηξη παρήγαγε μια ροή λάβας στο νότιο άκρο του νησιού γύρω στο 1550 μ.Χ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το νησί Ταβεούνι το διασχίζει ο αντιμεσημβρινός, οπότε το βορειοανατολικό τμήμα του νησιού έχει γεωγραφικό μήκος -179 μοίρες και το νοτιοδυτικό τμήμα 179 μοίρες. Για την προστασία της άγριας ζωής των Φίτζι, δύο καταφύγια έχουν δημιουργηθεί στο νησί Ταβεούνι, το φυσικό καταφύγιο Ραβιλέβου στην ανατολική ακτή και το δασικό καταφύγιο Ταβεούνι στο κεντρικό τμήμα του νησιού. Το ενδεχόμενο να αναδειχτούν ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς συμβάλλει στην εθνική σημασία του νησιού, όπως περιγράφεται στη στρατηγική και το σχέδιο δράσης για τη βιοποικιλότητα των Φίτζι.[5]

Το 1643, ο Άμπελ Τάσμαν έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος που είδε το Ταβεούνι. Η ορατότητα ήταν κακή και εκτίμησε τις κορυφές του Ταβεούνι ως ξεχωριστά νησιά.

  1. 1,0 1,1 Gillespie, Rosemary G.· D. A. Clague (2009). Encyclopedia of IslandsΔωρεάν πρόσβαση υπoκείμενη σε περιορισμένη δοκιμή, συνήθως απαιτείται συνδρομή. University of California Press. σελ. 299. ISBN 978-0520256491. 
  2. Shane Cronin (Δεκεμβρίου 1999). «Volcanic Hazard And Risk Assessment For Taveuni, Fiji Islands» (PDF). SOPAC Technical Report 298. Massey University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2014. 
  3. 3,0 3,1 Cronin, Shane J.; Vincent E. Neall (August 2000). «Impacts of volcanism on pre-European inhabitants of Taveuni, Fiji». Bulletin of Volcanology 63 (3): 199–213. doi:10.1007/s004450000079. 
  4. Terry, James P· A Y Annie Lau· Samuel Etienne (2013). «Case Study:Coral Boulder Fields on Taveuni Island Coasts, Fiji». Reef-Platform Coral Boulders: Evidence for High-Energy Marine Inundation Events on Tropical Coastlines. Springer. σελίδες 83–84. ISBN 978-9814451338. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2014. 
  5. Ganilau, Bernadette Rounds (2007). Fiji Biodiversity Strategy and Action Plan (PDF). Convention on Biological Diversity. σελίδες 107–112. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Taveuni στο Wikimedia Commons