Τάναϊς
Συντεταγμένες: 47°16′8″N 39°20′6″E / 47.26889°N 39.33500°E
Τάναϊς Танаис | |
Άποψη του αρχαιολογικού πάρκου Ταναΐδος, 2017 | |
Τοποθεσία | Νεντβιγκόφκα, Περιφέρεια Ροστόφ, Ρωσία |
---|---|
Περιοχή | Μαιώτιδα λίμνη |
Είδος | Οικισμός |
Ιστορία | |
Κατασκευαστής | αποικία της Μιλήτου |
Ίδρυση | τέλη 3ου αιώνα π.Χ. |
Εγκατάλειψη | τέλη 5ου αιώνα |
Περίοδοι | Ελληνιστική εποχή έως Ύστερη αρχαιότητα |
Πολιτισμοί | Ελληνικός, Σαρματικός |
Σημειώσεις | |
Κατάσταση | Ερείπια |
Ιδιοκτησία | Δημόσια περιουσία |
Πρόσβαση κοινού | Ναι |
Ιστοσελίδα | museum-tanais.ru |
Ο Τάναϊς (του Τανάιδος, ρωσικά: Танаис) ή Τάναης,[1] ήταν αρχαία αποικία της Μιλήτου στο βορειοανατολικό άκρο της Μαιώτιδας λίμνης στην περιοχή της Σαρματίας, από τις πιο απομονωμένες ελληνικές αποικίες. Πήρε την ονομασία της από τον ομώνυμο ποταμό (που τώρα ονομάζεται Ντον), ενώ στην σημερινή εποχή σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η πόλη Ροστόφ επί του Ντον της νοτιοδυτικής Ρωσίας.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι γηγενείς κάτοικοι της περιοχής ονομάζονταν Ταναΐτες από τους αρχαίους Έλληνες, και ήταν σαρματικός λαός στα βορειοανατολικά του συγγενούς φύλου των Ροξολάνων.[2]
Οι Μιλήσιοι ίδρυσαν την αποικία τους στην περιοχή τον 3ο αιώνα π.Χ., αρκετά αργότερα από το κύριο κύμα του Β´ ελληνικού αποικισμού του 8ου έως 6ου αιώνα π.Χ., και έδωσαν στην πόλη το όνομα του ποταμού Τάναϊς ο οποίος κυλούσε στην περιοχή και ο οποίος κατά την αρχαιότητα λογίζονταν ως το φυσικό σύνορο μεταξύ Ευρώπης και Ασίας.[3] Κατά τον ψευδο-Πλούταρχο στο έργο με τίτλο Περί ποταμών και όρων επωνυμίας, ο ποταμός παλαιότερα ονομαζόταν Αμαζόνιος καθώς στην περιοχή ζούσαν οι θρυλικές Αμαζόνες, ενώ ο Τάναϊς ήταν ο γιος του Βήρωσσου και της Αμαζόνας Λυσίππης ο οποίος πνίγηκε στα νερά του ποταμού και έτσι έκτοτε δόθηκε το όνομά του στο ποτάμι,[4][1] ωστόσο γλωσσολογικά εκτιμάται πως πιθανώς αποτελεί παραφθορά της σκυθικής λέξης Ντον ή Νταν (νερό).[3]
Η πόλη εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο της περιοχής με ανεπτυγμένο εμπόριο, όπου οι γειτονικές ντόπιες φυλές εμπορεύονταν δέρματα και σκλάβους σε αντάλλαγμα για κρασί, ρουχισμό, και άλλα αντικείμενα τα οποία δεν είχαν διαθέσιμα στον δικό τους πολιτισμό. Με την πάροδο του χρόνου η πόλη υπέβαλε τις γειτονικές ακτές στον άμεσο έλεγχό της, αλλά μετά από κάποιο διάστημα έχασε την αυτοδιάθεσή της από το ελληνιστικό βασίλειο του Βοσπόρου. Προσπαθώντας να ανακτήσει και πάλι την ανεξαρτησία της, καταστράφηκε από τον Πολέμονα Α´ στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ., ενώ οι μετέπειτα αναφορές του Στράβωνα (1ος αιώνας π.Χ./μ.Χ.) αναφέρουν πως η πόλη δεν υπήρχε πλέον κατά την εποχή του.
Είναι πιθανό πως η πόλη ξανακτίστηκε μετά την καταστροφή της, ωστόσο η περιοχή δεν επανέκτησε ποτέ την προηγούμενη δύναμη και ευημερία της κατά τους επόμενους αιώνες.[5]
Φωτογραφικό υλικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Χάρτης του αρχαίου οικισμού
-
Χάραξη σε πλάκα του 2ου αιώνα μ.Χ. με ελληνική γραφή. Έχουν ανευρεθεί συνολικά 2 πλάκες γνωστές ως πλάκες του Τανάιδος
-
Οχυρωματικά έργα
-
Άποψη του μουσείου του Τανάιδος
-
Στήλες Κούργκαν στην περιοχή του Τανάιδος
-
Αρχαίες ελληνικές αποικίες στον Εύξεινο Πόντο
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Μορφές και Θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Dictionary of Greek and Roman Geography (1854), TANAI´TAE». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 «Dictionary of Greek and Roman Geography (1854), TA´NAIS». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Pseudo-Plutarch, De fluviis,XIV. TANAIS». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Dictionary of Greek and Roman Geography (1854), TA´NAIS (2)». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- (Ρωσικά) Αρχαιολογικό μουσείο Ταναΐδος - museum-tanais.ru