Στούπα Μεσσηνίας
Συντεταγμένες: 36°49′N 22°14′E / 36.817°N 22.233°E
Στούπα | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
Περιφερειακή Ενότητα | Μεσσηνίας |
Δήμος | Δυτικής Μάνης |
Δημοτική Ενότητα | Λεύκτρου |
Γεωγραφία | |
Νομός | Μεσσηνίας |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 638 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 240 24 |
Τηλ. κωδικός | 2721 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Στούπα Μεσσηνίας είναι οικισμός που υπάγεται στο Δήμο Δυτικής Μάνης. Πρότερα ανήκε στο Δήμο Λεύκτρου μέχρι την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης το 2010.[1][2][3] Απέχει 45 χλμ. από την Καλαμάτα και βρίσκεται μετά την Καρδαμύλη. Είναι γνωστός τουριστικός προορισμός εξαιτίας των παραλιών της Καλόγρια[4] και Στούπα,[5][6][7] αλλά κυρίως λόγω του βιβλίου του Νίκου Καζαντζάκη Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, που έγραψε την περίοδο που έμενε στην περιοχή.[6][8][9][10]
Ονομασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπάρχουν δύο εκδοχές σχετικά με την ονομασία της. Η πρώτη αναφέρει πως οφείλεται στην διαδικασία της επεξεργασίας των δεματιών λιναριού (στουπιά) στις θαλασσινές λακκούβες της παραλίας του χωριού, από τους κατοίκους της και από κατοίκους γειτονικών χωριών. Η δεύτερη πως το όνομα προέρχεται από την αραβική λέξη «στούπα» που σημαίνει παραλία ή γιαλός.[6][11]
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός είναι νέος. Είναι χτισμένος στους πρόποδες του Ταΰγετου, σε περιοχή που παλιότερα ήταν γνωστή με την ονομασία «Ποταμός» εξαιτίας του ποταμού Δράκου ή Δρακολάγκαδου που κατά την χειμερινή περίοδο καταλήγει στην παραλία της Στούπας. Τον υπόλοιπο καιρό ρέει υπογείως. Επίσης οι δύο μικροί ποταμοί Αγία Παρασκευή και Λυγιά ρέουν συνεχώς και είναι ορατοί στην αμμουδιά της παραλίας. Χαρακτηριστικός είναι και ο βράχος που ονομάζεται Στούπα, καθώς και ένα σύνολο υφάλων και σκοπέλων που είναι γνωστό ως «του Ποταμού οι ξέρες». Οι ακρογιαλιές της περιοχής, Καλόγρια, Αυλοί, Στούπα, Χαλικούρα κ.λπ. ενδείκνυνται για τουρισμό, ενώ παλαιότερα οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών πήγαιναν για να προμηθευτούν πόσιμο νερό, για να πλύνουν, για ψάρεμα αλλά και για να επεξεργαστούν τα λούπινα. Στα βράχια της Καλόγριας αναβλύζει νερό από πηγή που πηγάζει στον Ταΰγετο, όπου κανείς μπορεί να κάνει μπάνιο.[6][9] Πρόκειται για αμμώδη και σχετικά απάνεμη παραλία. Ακριβώς επειδή έχει δυτικό προσανατολισμό τα καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα είναι μοναδικά.
Η Στούπα διαθέτει Νηπιαγωγείο και 12θέσιο Δημοτικό Σχολείο.[6]
Η σχέση με τον Καζαντζάκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Νίκος Καζαντζάκης έμεινε δύο χρόνια, κατά την περίοδο 1917-1918, σε σπίτι που νοίκιασε στην παραλία της Καλόγριας. Εκεί έγραψε το βιβλίο του Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, τοποθετώντας τον ήρωά του Γιώργο Ζορμπά στο λιγνιτωρυχείο της Πραστοβάς, περιοχής που βρίσκεται ανάμεσα στη Στούπα και το Νέο Προάστιο. Ο συγγραφέας μαζί με τον Γιώργο Ζορμπά, που στο βιβλίο του ονομάζεται «Αλέξης», δούλευαν μαζί στο ορυχείο.[8][12] Στο χωριό υπάρχει προτομή του Καζαντζάκη, ενώ πριν από την είσοδο για τον οικισμό και αριστερά του κεντρικού δρόμου βρίσκεται το εγκαταλελειμμένο ορυχείο της Πραστοβάς. Το μικρό σπίτι στο οποίο διέμενε, στη δεξιά πλευρά της παραλίας, διατηρείται έως και σήμερα. Στο νότιο ακρωτήριο του κόλπου υπάρχει η σπηλιά του Καζαντζάκη όπου έγραψε το έργο του και που είναι προσβάσιμη από θάλασσα κολυμπώντας ή με βάρκα.[9] Το ορυχείο της Πραστοβάς έκλεισε το καλοκαίρι του 1918.[6][9]
Εξαιτίας της μεγάλης επιτυχίας του βιβλίου του Καζαντζάκη πολλοί τουρίστες, τόσο Έλληνες όσο και αλλοδαποί, επισκέπτονται την περιοχή.[8][10]
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο χωριό Λεύκτρο, ανατολικά της Στούπας, υπάρχει κάστρο που σύμφωνα με τον Παυσανία υπήρχε ο ναός της Αθηνάς με το άγαλμά της. Την περίοδο της Φραγκοκρατίας το κάστρο ανοικοδομήθηκε και του αποδόθηκε το όνομα Beaufort, που σημαίνει «ωραίο κάστρο».[13] Το ορυχείο της Πραστοβάς στο Νέο Προάστιο, όπου δούλεψαν ο Νίκος Καζαντζάκης με τον Αλέξη Ζορμπά είναι προσβάσιμο επίσης στους τουρίστες. Οι ορεινές διαδρομές του Ταΰγετου, των φαραγγιών του Βυρού, της Νούπαντης και της Κοσκάργας ενδείκνυνται για ποδηλασία, πεζοπορία και ορειβασία. Η περιοχή είναι ανεπτυγμένη τουριστικά με πληθώρα παροχής υπηρεσιών και δραστηριοτήτων.[6][10][11][14]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως φύλλο 87» (PDF). 7 Ιουνίου 2010. σελ. 1792. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Βασικά Στοιχεία για την Αποκεντρωμένη Διοίκηση». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης (13 Νοεμβρίου 2015). «Αποκεντρωμένη Διοίκηση - Αυτοδιοίκηση - Το Πρόγραμμα Καλλικράτης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Webcam at Kalogria beach». Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Webcam of the village Stoupa». Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 «Δημοτική Ενότητα Λεύκτρου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Παραλίες». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Κυριακή Βασσαλου (7 Απριλίου 2014). «Στούπα - Καρδαμύλη: Σαν ζωγραφιά».
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Δέσποινα Κισκήρα (14 Αυγούστου 2013). «Μεσσηνιακή Μάνη: Άγρια ομορφιά, πανέμορφες παραλίες και τοπίο που κόβει την ανάσα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 «Στούπα - Στα ίχνη του Ζορμπά». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ 11,0 11,1 «Γενικές Πληροφορίες για την Στούπα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Σαν σήμερα Ν.Καζαντζάκης:«Να πεθαίνεις και να λες Θάνατος δεν υπάρχει»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Κάστρο Λεύκτρου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ Αλέξανδρος Τσαντούλας (7 Σεπτεμβρίου 2010). «Μεσσηνιακή Μάνη: Παράδεισος ψυχικών απολαύσεων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015.