Σονάτα για πιάνο No. 3 (Μπετόβεν)

Έχετε προβλήματα με αυτό το αρχείο; Δείτε βοήθεια πολυμέσων.

Η Σονάτα για Πιάνο No. 3 σε Ντο μείζονα, Op. 2, No. 3, (αγγλικά: Piano Sonata No. 3, γερμανικά: Klaviersonate Nr. 3) είναι μία σύνθεση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, γραμμένη το 1796, και αφιερωμένη στον Γιόζεφ Χάυντν, η οποία συχνά αναφέρεται ως η πρώτη δεξιοτεχνική σονάτα για πιάνο του Μπετόβεν. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη από τις τρεις Opus 2 του, η οποία διαρκεί πάνω από 25 λεπτά, περιέχοντας πολλές δυσκολίες στην εκτέλεση, όπως για παράδειγμα δύσκολες τρίλιες και δύσκολες κινήσεις χεριών. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε χρόνο σονάτα του, κατά την πρώιμη περίοδο του, μετά τη No. 4, η οποία δημοσιεύθηκε ένα χρόνο αργότερα.^[1]

Παραπομπές

↑ «Beethoven: Piano Sonata Op 2 No. 3». Theomniscientmussel.com. 20 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2011.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

A lecture by András Schiff on Beethoven's piano sonata Op. 2 No. 3
Piano Sonata No. 3 (Beethoven) at Musopen

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] «Beethoven: Piano Sonata Op 2 No. 3». Theomniscientmussel.com. 20 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2011.

[1]

π σ ε Σονάτες για πιάνο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν
Nos. 1–10 (Opp. 2–14)	No. 1 σε Φα ελάσσονα, οp. 2 No. 1 Νο. 2 σε Λα μείζονα, Op. 2, No. 2 No. 3 σε Ντο μείζονα, Op. 2, No. 3 No. 4 σε Μι-ύφεση μείζονα, Op. 7 (Grand Sonata) No. 5 σε Ντο ελάσσονα, Op. 10, No. 1 No. 6 σε Φα μείζονα, Op. 10, No. 2 No. 7 σε Ρε μείζονα, Op. 10, No. 3 No. 8 σε Ντο ελάσσονα, Op. 13 (Παθητική) No. 9 σε Μι μείζονα, Op. 14, No. 1 No. 10 σε Σολ μείζονα, Op. 14, No. 2
Nos. 11–20 (Opp. 22–49)	No. 11 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 22 No. 12 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 26 No. 13 σε Μι ύφεση μείζονα "Quasi una fantasia", Op. 27, No. 1 No.14 σε Ντο δίεση ελάσσονα "Quasi una fantasia", Op. 27, No. 2 (Σονάτα του Σεληνόφωτος) No. 15 σε Ρε μείζονα, Op. 28 (Pastorale) No. 16 σε Σολ μείζονα, Op. 31 No. 1 No. 17 σε Ρε ελάσσονα, Op. 31, No. 2 (Der Sturm) No. 18 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 31, No. 3 No. 19 σε Σολ ελάσσονα, Op. 49, No. 1 No. 20 σε Σολ μείζονα, Op. 49, No. 2
Nos. 21–32 (Opp. 53–111)	No. 21 σε Ντο μείζονα, Op. 53 (Waldstein) No. 22 σε Φα μείζονα, Op. 54 No. 23 σε Φα ελάσσονα, Op. 57 (Appassionata) No. 24 σε Φα δίεση μείζονα, Op. 78 (à Thérèse) No. 25 σε Σολ μείζονα, Op. 79 No. 26 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 81a (Les Adieux) No. 27 σε Μι ελάσσονα, Op. 90 No. 28 σε Λα μείζονα, Op. 101 No. 29 σε Σι ύφεση μείζονα, Op. 106 (Hammerklavier) No. 30 σε Μι μείζονα, Op. 109 No. 31 σε Λα ύφεση μείζονα, Op. 110 No. 32 σε Ντο ελάσσονα, Op. 111
Αναρίθμητες (WoO)	Τρεις σονάτες για Πιάνο, WoO 47 Σονάτα για Πιάνο σε Φα μείζονα, WoO. 50 (ανολοκλήρωτο έργο) Σονάτα για Πιάνο σε Ντο μείζονα, WoO. 51 (ανολοκλήρωτο έργο)
Αμφίβολες (Anh.)	Σοναντίνα σε Σολ μείζονα, Anh. 5, No. 1 Σοναντίνα σε Φα μείζονα, Anh. 5, No. 2