Σιντάρτα Γκαουτάμα

Tathāgata, lord και Bhagavan Σιντάρτα Γκαουτάμα
Γενικές πληροφορίες
Προφορά
Γέννηση	0η χιλιετία π.Χ. Λούμπινι
Θάνατος	0η χιλιετία π.Χ. Kushinagar
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Κατοικία	Ινδία Νεπάλ
Χώρα πολιτογράφησης	Shakya
Θρησκεία	Βουδισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Magadhi Prakrit Πάλι Σανσκριτική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μπίκου φιλόσοφος ιδρυτής θρησκείας θρησκευτικός ηγέτης συγγραφέας social reformer spiritual teacher ψυχίατρος ψυχολόγος ιεροκήρυκας
Επηρεάστηκε από	Dīpankara Buddha
Οικογένεια
Σύζυγος	Princess Yasodharā
Τέκνα	Rāhula
Γονείς	Śuddhodana και Maya
Αδέλφια	Nanda Sundari Nanda
Οικογένεια	family of Gautama Buddha
Σχετικά πολυμέσα

Ο Σιντάρτα Γκαουτάμα ή Σιντάτα/Σιδάρτα Γκοτάμα (στα σανσκριτικά सिद्धार्थ गौतम Σιντάρτα Γκαουτάμα, στα παλικά Σιντάτα Γκοτάμα) υπήρξε πνευματικός δάσκαλος από την αρχαία Ινδία και ιστορικός ιδρυτής του Βουδισμού, που γεννήθηκε στο σημερινό Νεπάλ. Αναγνωρίζεται ευρέως από τους βουδιστές ως ο Υπέρτατος Βούδας της εποχής μας. Ο χρόνος της γέννησης και του θανάτου του είναι ανεξακρίβωτα· οι περισσότεροι σύγχρονοι ιστορικοί χρονολογούν τη ζωή του από το 563 ως το 483 ΠΚΕ, αν και έχει προταθεί από άλλους χρονολόγηση κατά έναν αιώνα αργότερα από αυτή.

Ο Γκαουτάμα, γνωστός και ως Σακιαμούνι που σημαίνει «σοφός (ή άρχοντας) [της φυλής] των Σάκυα» (Σάκυα στη Σανσκριτική, Σάκκα στη γλώσσα Πάλι), αποτελεί κεντρική μορφή του Βουδισμού. Βιογραφικές αφηγήσεις, ομιλίες και μοναστικοί κανόνες συγκεντρώθηκαν μετά το θάνατό του και απομνημονεύτηκαν από τις σάνγκα, δηλαδή τάγματα βουδιστών μοναχών. Αυτά μεταβιβάστηκαν μέσω της προφορικής παράδοσης, έως ότου 400 χρόνια αργότερα καταγράφηκαν και αποτέλεσαν την Τριπιτάκα (στα παλικά Τιπιτάκα, που σημαίνει «Τρία Καλάθια» ή «Τρεις Συλλογές»), μια συλλογή ομιλιών που αποδίδονται στο Γκαουτάμα.

Ο ιστορικός Σιντάρτα Γκαουτάμα

Ο ιστορικός Σιντάρτα Γκαουτάμα είναι απλά ένας σε μια μεγάλη ακολουθία από Βούδες, η οποία κατευθύνεται είτε προς το άχρονο παρελθόν είτε στους μακρινούς ορίζοντες του μέλλοντος. Εντούτοις ξεχώρισε —και έγινε τελικά η ηγετική μορφή του Βουδισμού— καθώς δίδαξε και σε άλλους τον τρόπο για να ακολουθήσουν την πορεία του. Μερικοί πιστεύουν ότι δεν ήταν παρά ένας άνθρωπος που βρήκε το μονοπάτι που τον οδήγησε τελικά στη φώτισή του και το δίδαξε στους μαθητές του. Άλλοι τον θεωρούν ως τον τελευταίο μιας σειράς από Βούδες που ήρθαν στον κόσμο για να κηρύξουν ή να αναβιώσουν το Ντάρμα (στα παλικά Ντάμα), η οποία αποτελεί την διδασκαλία ή την οδό του Βούδα. Κάποιοι άλλοι τον θεωρούν μποντισάτβα, έναν άνθρωπο που πέτυχε τη φώτιση αλλά ανέβαλε την είσοδό του στη Νιρβάνα για να βοηθήσει κι άλλους που αναζητούσαν τη φώτιση. Ο Γκαουτάμα δεν διεκδίκησε τη θειότητα, ούτε επιβεβαίωσε ότι ήταν ένθεος.

Κατά τις περισσότερες παραδόσεις, ο Σιντάρτα Γκαουτάμα γεννήθηκε στην περιοχή Τεράι του σημερινού Νεπάλ, στη βόρεια πλευρά της πεδιάδας του ποταμού Γάγγη, και ο πατέρας του, Σουντοντάνα, ήταν εξέχον ηγετικό μέλος (κατά ορισμένους βασιλιάς) της φατρίας των Σάκυα. Λέγεται πως κατά τη γέννηση του Σιντάρτα ο σοφός Ασίτα προείδε τη μελλοντική του εξέλιξη, ο Σουντοντάνα όμως, που περίμενε να τον διαδεχθεί ο γιος του, του απέκρυψε αυτή την πρόβλεψη. Κατά την παράδοση, σε ηλικία δεκαέξι χρόνων ο Σιντάρτα κέρδισε σε μια μονομαχία τη μελλοντική του γυναίκα, Γιασοντάρα, από την οποία θα αποκτήσει ένα γιο, το Ραχούλα.

Ο Σιντάρτα, αν και ζούσε πολυτελή βίο, απέκτησε εμπειρία της ανθρώπινης δυστυχίας: σε ηλικία τριάντα χρόνων ταξίδεψε έξω από τον τόπο όπου ζούσε. Ο μύθος αναφέρει πως είδε διαδοχικά ένα γέρο, έναν άρρωστο, ένα νεκρό που μεταφερόταν για να αποτεφρωθεί και έναν ασκητή. Η εμπειρία αυτή τον έκανε να επανεξετάσει την αξία της ζωής, συνειδητοποιώντας τον επώδυνο χαρακτήρα του Είναι (η συνάντηση με τους τρεις πρώτους), αλλά και να μην προσκολληθεί στα πράγματα του κόσμου (η συνάντηση με τον τέταρτο), με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει την οικία του και να στραφεί στην αναζήτηση μιας πνευματικού περιεχομένου λύσης για τα προβλήματα του κόσμου και των ανθρώπων. Αυτές οι περίφημες τέσσερις συναντήσεις, απουσιάζουν από το στρώμα των παλαιότερων κειμένων, αργότερα όμως θα αποτελέσουν μόνιμο μοτίβο. Οι διαφορετικές παραλλαγές αυτής της διήγησης καθιστούν φανερό ότι δεν ανάγονται σε μια αρχική μορφή αφήγησης, «αλλά αισθητοποιούν μια πνευματική κατάσταση του νεαρού Σιντάρτα».

Γλυπτό όρθιου Βούδα, στην περιοχή της αρχαίας, βορειοδυτικής ινδικής επαρχίας Γκαντάρα, στο σημερινό βόρειο Πακιστάν, 1ος αιώνας, Μουσείο Γκιμέτ, Παρίσι.

Βιβλιογραφία

• Claude B. Levenson, Ο Βουδισμός ,μτφρ. Ασημίνα Μητσομπόνου , Τί γνωρίζω εκδ. Το Βήμα γνώση, Αθήνα 2007
• Γρηγόριος Ζιάκας , Ιστορία Θρησκευμάτων Α΄Τα Ινδικά Θρησκεύματα εκδ. Π. Πουρναράς , Θεσ/νίκη 1986
• Ward McAfee Τα πέντε μεγάλα ζωντανά θρησκεύματα ,μτφρ. Σάββας Αγουρίδης (γ΄έκδοση), εκδ. Άρτος Ζωής, Αθήνα ,2001,σελ.131-180
• Ηans-Joachim Klimkeit ,Βούδας ,στο Peter Antes (επιμ.),Μεγάλοι ιδρυτές θρησκειών ,εκδ.Π.Παπαδήμα ,Αθήνα 1995 ,σελ.217-262
• Λεωνίδας Ιω. Φιλιππίδης, Το ύψιστον ηθικόν ιδεώδες κατά Βούδδαν, Επιστημονική Επετηρίδα Θεολογικής Σχολής Αθηνών, τομ.2 (1935-1936), σελ.136-174

Βλέπε επίσης

• Βούδας
• Βουδισμός
• Τριπιτάκα

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Σοφές ρήσεις του Βούδα Αποφθέγματα του Βούδα