Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σεργκέι Μπονταρτσούκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σεργκέι Μπονταρτσούκ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Сергей Бондарчук (Ρωσικά)
Γέννηση25  Σεπτεμβρίου 1920[1][2][3]
Bilozerka
Θάνατος20  Οκτωβρίου 1994[1][2][3]
Μόσχα[4]
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Νοβοντέβιτσι[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (έως 1991)
Ρωσία (από 1991)
ΣπουδέςΙνστιτούτο κινηματογράφου Γερασίμωφ (1948)
Ιδιότηταηθοποιός[6], σκηνοθέτης κινηματογράφου, σεναριογράφος[6], ηθοποιός ταινιών, δάσκαλος δραματικής, σκηνοθέτης[6][7], λέκτορας και δημόσιο πρόσωπο
ΣύζυγοςInna Makarova (1948–1956) και Ιρίνα Σκόμπτσεβα (1959–1994)
ΤέκναΝατάλια Μπονταρτσούκ, Alyona Bondarchuk και Φιόντορ Μπονταρτσούκ
Βραβεύσειςκρατικό βραβείο Στάλιν 1ου βαθμού (1952), Κρατικό Βραβείο Ε.Σ.Σ.Δ. (1984), τάγμα του Λένιν (4  Νοεμβρίου 1967), μετάλλιο για τη νίκη επί της Γερμανίας στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας (24  Σεπτεμβρίου 1980), τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (12  Απριλίου 1974), Καλλιτέχνης του Λαού της ΕΣΣΔ (17  Μαΐου 1952), τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 2ου βαθμού (1985), Αξιόλογος Καλλιτέχνης της ΡΣΟΣΔ (27  Αυγούστου 1951), βραβείο Λένιν (1960), Vasilyev Brothers State Prize of the RSFSR (1977), Shevchenko National Prize (1982), τάγμα του Λένιν (24  Σεπτεμβρίου 1980), τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (26  Σεπτεμβρίου 1970), μετάλλιο για την Άμυνα του Καυκάσου, μετάλλιο "Βετεράνος της εργασίας", Τάγμα της Φιλίας των Λαών (22  Αυγούστου 1986), Λεγεώνα της Τιμής, Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν, μετάλλιο «Για την επέτειο των 20 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945», μετάλλιο «Για την επέτειο των 30 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945», μετάλλιο «Για την επέτειο των 40 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945», μετάλλιο για τα «50 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ», μετάλλιο για τα «60 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ», μετάλλιο για τα «70 χρόνια των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ», Χρυσό Μετάλλιο του Σφυροδρέπανου (24  Σεπτεμβρίου 1980), βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο καλύτερης ταινίας (1971), Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής, Badge "25 Years of Victory in the Great Patriotic War", Χρυσές Σφαίρες (1969), Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Crystal Globe
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Σεργκέι Φιόντοροβιτς Μπονταρτσούκ (Серге́й Фёдорович Бондарчу́к, 25 Σεπτεμβρίου 1920 - 20 Οκτωβρίου 1994) ήταν Σοβιετικός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός.

Ασχολήθηκε κυρίως με κινηματογραφικές διασκευές λογοτεχνικών έργων των Μιχαήλ Σόλοχοφ, Λέων Τολστόι και Αντόν Τσέχωφ[8].

Ο Σεργκέι Μπονταρτσούκ έκανε δύο γάμους με δυο ηθοποιούς (Ίνα Μακάροβα και Ιρίνα Σκόμπτσεβα) και γέννησε άλλους τρεις ηθοποιούς, μεταφέροντας το μικρόβιο και στα εγγόνια του. Γιος του είναι ο Ρώσος σκηνοθέτης Φιόντορ Μπονταρτσούκ, τον οποίο απέκτησε με την Ιρίνα Σκόμπτσεβα[9].

Επιλεκτική φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως ηθοποιός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Οθέλλος (1955)[10]
  • Ο Θείος Βάνια (1971). Σκηνοθεσία: Αντρέι Μιχαλκόφ Κοντσαλόφσκι. Η υπεραξία της ταινίας έγκειται στις ανεπανάληπτες ερμηνείες δύο ιερών τεράτων του Σοβιετικού κινηματογράφου, τις εκφραστικές δυνατότητες των οποίων ο Κοντσαλόφσκι εκμεταλλεύεται δημιουργικά στο έπακρον: ο Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι στο ρόλο του θείου Βάνια και ο Σεργκέι Μπονταρτσούκ στο ρόλο του Δρ. Αστρώφ, συνεπικουρούμενοι από τις έξοχες Ιρίνα Μιροσνίσενκο και Ιρίνα Κουπτσένκο στους ρόλους της Ελένα και της Σόνια[11][12].

Ως σκηνοθέτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Η Μοίρα Ενός Ανθρώπου (1959)
  • Πόλεμος και Ειρήνη (1967). Το φιλμ τιμήθηκε με το Όσκαρ και τη Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης Ταινίας[13][14].
  • Βατερλώ (1970). Με τον Ροντ Στάιγκερ στον ρόλο του Ναπολέοντα. Πρωταγωνιστούν επίσης οι Κρίστοφερ Πάλμερ (ως Δούκας του Ουέλινγκτον), Όρσον Γουέλς, Τζακ Χόκινς κ.ά. Πολυδάπανη ταινία που δεν κατάφερε να καλύψει το κόστος παραγωγής της[15][16][17][18].
  • Οι Κόκκινες Καμπάνες (1982)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 146533699. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6p41481. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2024.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 The Fine Art Archive. 78740. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  7. ↑ (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/28284.
  8. ↑ Αλέξανδρος (Αλεξάντρ) Ντοβζένκο, Ουτοπία τεύχος 14 (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1995)
  9. ↑ Brothers in Films, μέρος 2ον mic.gr
  10. ↑ Οι ποιητές θα σφυρίξουν 3 φορές Αρχειοθετήθηκε 2014-12-13 στο Wayback Machine. εφημερίδα Έθνος
  11. ↑ Ο Θείος Βάνια Αθηνόραμα
  12. ↑ Ο Τσέχωφ στην οθόνη του ρωσικού σινεμά[νεκρός σύνδεσμος] Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης
  13. ↑ Πόλεμος και Ειρήνη in.gr Ψυχαγωγία
  14. ↑ «Πόλεμος και Ειρήνη» Ενα αθάνατο μάθημα Ιστορίας εφημερίδα Ελευθεροτυπία
  15. ↑ Βατερλώ[νεκρός σύνδεσμος] Compact Disc Club
  16. ↑ On Air εφημερίδα Το Βήμα
  17. ↑ «Βατερλό» για τον Βοναπάρτη εφημερίδα Ριζοσπάστης
  18. ↑ Δίνει «ζωή» στον Ναπολέοντα[νεκρός σύνδεσμος] εφημερίδα Real News
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σεργκέι_Μπονταρτσούκ&oldid=9456165"