Σαρλ Γκλαιρ
| Σαρλ Γκλαιρ | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 2 Μαΐου 1806[1][2][3] Σεβιγύ[4] |
| Θάνατος | 5 Μαΐου 1874[5][6][7] Παλαί Μπουρμπόν[8] |
| Αιτία θανάτου | ανεύρυσμα[9] |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια[9] |
| Τόπος ταφής | Chevilly cemetery[10], La Sallaz cemetery και Κοιμητήριο του Μονπαρνάς |
| Κατοικία | Οδός Μπακ[11] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελβετία Γαλλία[12] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[13] |
| Κίνημα | Orientalist painting |
| Είδος τέχνης | έργο ιστορικής θεματολογίας και έργο θρησκευτικής θεματολογίας |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Orientalist painting |
| Σημαντικά έργα | Lost Illusions |
| Χορηγός/οί | John Lowell, Jr. |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σαρλ Γκλαιρ (γαλλικά: Charles Gleyre, πλήρες όνομα Μαρκ Σαρλ Γκαμπριέλ Γκλαιρ, Marc Charles Gabriel Gleyre, 2 Μαΐου 1806 - 5 Μαΐου 1874) ήταν Γάλλος, ελβετικής καταγωγής ζωγράφος που ανήκε στο κίνημα του ρεαλισμού.
Τα πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Σεβιγύ, στο Καντόνι της Βωντ στις 2 Μαΐου 1806. Έχασε τους γονείς του σε παιδική ακόμα ηλικία, 8-9 ετών κι έτσι μεγάλωσε με τον θείο του στη Λυών. Εκείνος τον έστειλε στη Βιομηχανική Σχολή της πόλης. Στα 18 του πηγαίνει στο Παρίσι και φοιτά 4 χρόνια στο Στούντιο Τέχνης του Λουί Χέρσεντ της Ελβετικής Σχολής στις Γκαλερί του Λούβρου.
Σε αυτή τη πολύ παραγωγική περίοδο στρέφεται στην Ιταλική επίδραση τέχνης και πηγαίνει με τον Χόρας Βερνέ και τον Λεοπόλντ Ρομπέρ εξαετές ταξίδι σε Ελλάδα, Αίγυπτο, Νουβία και Συρία. Στο Κάιρο τον έπιασε οφθαλμία και στον Λίβανο πυρετός, κι έτσι επιστρέφει στη Λυών με κλονισμένη υγεία. Όσο αναρρώνει μετακομίζει στο Παρίσι και φτιάχνει ατελιέ στην οδό ντε λ' Ουνιβερσιτέ. Ξεκινά να δουλεύει προσεκτικά τις συνθέσεις του, δίνοντας μορφή στις μνήμες των ταξιδιών του.
Οι εκθέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκθέτει στο Σαλόν το 1840 "Το Όραμα Του Ευαγγελιστή Ιωάννη" πράγμα που εκτινάσσει τη καριέρα του. Το 1843 εκθέτει το "Σούρουπο", κερδίζοντας το Β΄ Μετάλλιο, μα εκείνο που τον κάνει ευρύτερα γνωστό είναι "Η Φυγή Των Ψευδαισθήσεων". Δείχνει έναν ποιητή που κάθεται στην όχθη του ποταμού, κρατώντας το κεφάλι, ενώ έχει παρατήσει τη λύρα κοιτάζοντας λυπημένα κι ανήμπορα τις ψευδαισθήσεις να φεύγουν. Είναι παρομοιασμένες με παρθένες και το τραγούδι τους πεθαίνει σιγά-σιγά στα αφτιά του, καθώς το πλοίο τους απομακρύνεται από αυτόν!
Τα αριστουργήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1845 δημιουργεί τους "Αποστόλους" και το 1849 τον "Χορό Των Βακχιδών". Ακολούθησαν και άλλα αριστουργήματα και από το στούντιό του αργότερα πέρασαν μαθητές άξιοι όπως οι Χουΐστλερ, Σισλέ, Μπαζίλ, Μονέ και Ρενουάρ. Πεθαίνει ξαφνικά στις 5 Μαΐου 1874 από ανεύρυσμα και αφήνει ημιτελή τον "Επίγειο Παράδεισο".
Οι μαθητές του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πλήρης κατάλογος των μαθητών του, εκτός των προαναφερθέντων: Jean-Leon Jerome (1824-1904), Jean-Louis Hamon (1821-1874), Daniel Ridgway Knight (1839-1924), Jean-Jules-Antoigne Lecomte Du Nouy (1842-1923), Sir Edward Poynter (1836-1919).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 32125. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6zd5mft. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. gleyre-marc-charles-gabriel. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ vaud archives communales. davel-vd
.ch /uploads /r /null /6 /a /1 /6a1f1815feb9eb84b1a0585830b5eb0c01b4a73c9a87da91bf867c04d2794abe /CH-ACV _RN-EB-41-9 .pdf. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14974832h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Charles Gleyre». (Ολλανδικά) RKDartists. 32125.
- ↑ «Marc-Charles-Gabriel Gleyre». SIKART. 4022808.
- ↑ Δήμος του Παρισιού: Vital records of Paris. archives
.paris .fr /arkotheque /visionneuse /visionneuse .php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjQtMDQtMjciO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NDtzOjQ6InJlZjIiO2k6MjE2MzQzO3M6MTY6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWwiO2I6MTtzOjIxOiJ2aXNpb25uZXVzZV9odG1sX21vZGUiO3M6NDoicHJvZCI7fQ== #uielem _move=-1822,-50&uielem _rotate=F&uielem _islocked=0&uielem _zoom=300. - ↑ 9,0 9,1 books
.google .fr /books?id=Bz5DAQAAMAAJ&pg=PA187. - ↑ 10,0 10,1 notrehistoire
.ch /entries /EgNBpN26W2Z. - ↑ archives
.paris .fr /arkotheque /visionneuse /visionneuse .php?arko=YTo2OntzOjQ6ImRhdGUiO3M6MTA6IjIwMjQtMDQtMjciO3M6MTA6InR5cGVfZm9uZHMiO3M6MTE6ImFya29fc2VyaWVsIjtzOjQ6InJlZjEiO2k6NDtzOjQ6InJlZjIiO2k6MjE2MzQzO3M6MTY6InZpc2lvbm5ldXNlX2h0bWwiO2I6MTtzOjIxOiJ2aXNpb25uZXVzZV9odG1sX21vZGUiO3M6NDoicHJvZCI7fQ== #uielem _move=-1730,-63&uielem _rotate=F&uielem _islocked=0&uielem _zoom=300. - ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 050549154.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /143172. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βιογραφικό και πίνακες του Γκλαιρ Αρχειοθετήθηκε 2005-10-17 στο Wayback Machine.
