Ραλπατσέν
| Ραλπακάν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | ཁྲི་རལ་པ་ཅན། (Θιβετιανά) και རལ་པ་ཅན (Θιβετιανά) |
| Γέννηση | 806[1] |
| Θάνατος | 838[1] Λάσα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Θιβετιανή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Tibetan[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Σαντναλέγκς |
| Αδέλφια | Λανγκντάρμα Tsangma |
| Οικογένεια | Yarlung Dynasty |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αυτοκράτορας (815–838, Θιβετιανή Αυτοκρατορία) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ραλπατσέν (θιβετιανά: རལ་པ་ཅན, μεταγραφή Γουίλι: ra pal chen) ήταν Θιβετιανός Αυτοκράτορας που άκμασε στο α΄ μισό του 9ο αιώνα μ.Χ. Διατηρήθηκε στον θρόνο από το 815 μέχρι το 838 και θεωρείται ένας από τους ηγεμόνες που εδραίωσαν τον βουδισμό στην περιοχή του Θιβέτ[3].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βασιλεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ραλπατσέν γεννήθηκε γύρω στο 800. Ήταν γιος του αυτοκράτορα Σεναλέκ και εγγονός του Τίσογκ-ντέτσεν, επί βασιλείας του οποίου καθιερώθηκε ο βουδισμός ως η επίσημη θρησκεία του κράτους[4]. Ανήλθε στην εξουσία το 815, μετά τη δολοφονία του πατέρα του, παρά το γεγονός πως ήταν ο νεότερος από τους γιους του[5][6]. Κατά τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του σύναψε συνθήκη ειρήνης με την κινεζική Δυναστεία των Τανγκ που επικυρώθηκε μεταξύ των 821-823 στη Λάσα[7] και έθεσε τέρμα σε μια σκληρή πολεμική αναμέτρηση[6][8].
Υπήρξε φανατικός υποστηρικτής του βουδισμού ιδρύοντας μοναστήρια με κρατικούς πόρους και παραχωρώντας σημαντικά προνόμια στους μοναχούς[9], τη συντήρηση των οποίων επωμίστηκαν οι ίδιοι οι υπήκοοι[5][9][10][11]. Η θρησκευτική και οικονομική πολιτική του Ραπαλτσέν, η ισχύς που απέκτησαν επί πολιτικών ζητημάτων οι μοναχοί και οι ξένες επιρροές που προέκυψαν στο εσωτερικό του κράτους εξαιτίας της παρουσίας Ινδών και Κινέζων στις τάξεις τους[9], αλλά και οι σκληρές διώξεις έναντι κάθε εκδήλωσης αντιβουδιστικών αισθημάτων[5] προκάλεσαν δυσαρέσκεια σε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού[9]. Ακόμα, υποστηρίζεται πως τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του είχε απωλέσει τον έλεγχο του κράτους, ο οποίος βρισκόταν στα χέρια του υπουργικού του συμβουλίου, με τον ίδιο να περιορίζεται σε διακοσμητικό ρόλο[11]. Επί θητείας του, πραγματοποιήθηκε η σύνταξη του πρώτου σανσκριτο-θιβετιανού λεξικού από μικτή ομάδα Ινδών και Θιβετιανών λογίων[12].
Δολοφονία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή[13] ο Ραλπατσέν ανατράπηκε και δολοφονήθηκε το 838 μαζί με τον πρωθυπουργό του από μερίδα ευγενών που ήταν πιστοί στη γηγενή θρησκεία των Μπον[9]. Κατά μια λιγότερο αποδεκτή θεωρία, ο θάνατός του οφειλόταν σε φυσικά αίτια. Τον διαδέχτηκε στον θρόνο o Λαντγκντάρμα, ο οποίος αναφέρεται ως μεγαλύτερος αδελφός του, που το 815 είχε παραγκωνιστεί στη διαδοχή από τους βουδιστές μοναχούς που ήλεγχαν το κράτος[9].
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 156469804.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 156469804. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
- ↑ Ζιάκας, Γρηγόρης Δ. (2008) [2006]. Ζιάκα, Αγγελική Γρ., επιμ. Θρησκείες και πολιτισμοί της Ασίας. Ινδοϊσμός, Ταοϊσμός, Κομφουκισμός, Βουδισμός, Θιβέτ και Ιαπωνία (β΄ έκδοση). Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Κορνηλία Σφακιανάκη. σελ. 376.
- ↑ Ζιάκας (2008). σελ. 377.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Jianqiang, Liu (2015). Tibetan Environmentalists in China. The King of Dzi. Lanham, Maryland: Lexington Books. σελ. 12.
- ↑ 6,0 6,1 Stein, R. A. (1972). Tibetan Civilization. Stanford, California: Stanford University Press. σελ. 68-69.
- ↑ Richardson, H. E. (1978). «The Sino-Tibetan Treaty Inscription of A.D. 821/823 at Lhasa». The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (Cambridge University Press) (2): 137. https://www.jstor.org/stable/25210955.
- ↑ Smith, Vincent A. (1999). The Early History of India (γ΄ έκδοση). New Delhi: Atlantic Publishers & Dist. σελ. 364.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Ζιάκας (2008). σελ. 385.
- ↑ Stein (1972). σελ. 143.
- ↑ 11,0 11,1 van Schaik, Sam (2011). Tibet. A History. New Heaven and London: Yale University Press. σελ. 44-45.
- ↑ Huntington, John C.· Bangdel, Dina (2003). The Circle of Bliss. Buddhist Meditational Art. Columbus and Chicago: Serindia Publications. σελ. 39.
- ↑ Schlieter, Jens. «Compassionate Killing or Conflict Resolution? The Murder of King Langdarma according to Tibetan Buddhist Sources». info-buddhism.com (στα Αγγλικά). Tibetan Buddhism in the West. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2021.
Βιβλιογραφικές πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ζιάκας, Γρηγόρης Δ. (2008) [2006]. Ζιάκα, Αγγελική Γρ., επιμ. Θρησκείες και πολιτισμοί της Ασίας. Ινδοϊσμός, Ταοϊσμός, Κομφουκισμός, Βουδισμός, Θιβέτ και Ιαπωνία (β΄ έκδοση). Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Κορνηλία Σφακιανάκη.
- Huntington, John C.· Bangdel, Dina (2003). The Circle of Bliss. Buddhist Meditational Art. Columbus and Chicago: Serindia Publications.
- Jianqiang, Liu (2015). Tibetan Environmentalists in China. The King of Dzi. Lanham, Maryland: Lexington Books.
- Richardson, H. E. (1978). «The Sino-Tibetan Treaty Inscription of A.D. 821/823 at Lhasa». The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (Cambridge University Press) (2): σσ. 137-162.
- Smith, Vincent A. (1999). The Early History of India (γ΄ έκδοση). New Delhi: Atlantic Publishers & Dist.
- Stein, R. A. (1972). Tibetan Civilization. Stanford, California: Stanford University Press.