Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παϊτακαράν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Παϊτακαράν (αρμενικά: Փայտակարան‎‎), επίσης αναφερόμενο ως Κασπιανή, ήταν η ενδέκατη επαρχία της ιστορικής Αρμενίας σύμφωνα με τον Ανανία του Σιράκ, καθώς και ανατολικότερη του παλαιού βασιλείου[1]. Ευρισκόμενη μεταξύ των κατώτερων ροών του Αράξη και του Κύρου, ανατολικά του Ουτίκ, σήμερα, αντιστοιχεί γεωγραφικά στο βορειοδυτικό τμήμα του Ιράν, καθώς και το νότιο τμήμα του Αζερμπαϊτζάν.

Η επαρχία ενσωματώθηκε εντός του Βασιλείου της Αρμενίας από τον Αρταξία Α΄ κατά τη διάρκεια του 2ου αιώνα π.Χ.[2], προτού τεθεί, το 59 π.Χ., υπό ρωμαϊκό έλεγχο, κατόπιν σχετικής αποφάσεως του Πομπήιου, ο οποίος και προχώρησε στην αναδιοργάνωση της περιοχής[3]. Στη συνέχεια, ανακατελήφθη και παρέμεινε υπό αρμενικό έλεγχο έως το 428, ημερομηνία διάλυσης του αρμενικού βασιλείου, όταν και ενσωματώθηκε εντός των εδαφών της Ατροπατηνής[4].

Οι δεκαπέντε επαρχίες της ιστορικής Αρμενίας, με το Παϊτακαράν στα ανατολικά.

Η επαρχία ήταν διοικητικά διαιρεμένη σε έντεκα διαμερίσματα ή καντόνια (αρμενικά: գավառ, μτγ. γκαβάρ)[5]:

  1. Dédéyan 2007, σελ. 43
  2. Hewsen 2001, σελ. 102
  3. (Αγγλικά) Redgate, Ann Elizabeth (2000). The Armenians. The Peoples of Europe. Οξφόρδη: Blackwell Publishing. σελ. 71. ISBN 0-631-22037-2. 
  4. (Αρμενικά) Harutyunyan, Babken (1986). Փայտակարան [Paytakaran]. Soviet Armenian Encyclopedia. XII. Ερεβάν: Αρμενική Ακαδημία Επιστημών. σελ. 301-302. 
  5. Hewsen 2001, σελ. 103