Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου ανδρών 1906
Ε΄ Πανελλήνιοι αγώνες[1] | |
---|---|
Διοργανώτρια πόλη | Αθήνα, Ελλάδα |
Ημερομηνία(ες) | 16 - 19 Μαρτίου 1906 |
Κύριο στάδιο | Παναθηναϊκό στάδιο |
Επίπεδο | ανώτερο |
Είδος | ανοικτός στίβος |
Μετέχοντες σύλλογοι | 8 |
Μετέχοντες αθλητές | 166 |
Αγωνίσματα | 20 στίβου (και άλλα) |
Το Ε΄ Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου ανδρών υπήρξε ως Ε΄ Πανελλήνιοι αγώνες[1] το 4ο με διοργανωτή τον Σύνδεσμο των Ελληνικών Αθλητικών και Γυμναστικών Σωματείων (ΣΕΑΓΣ, πλέον ΣΕΓΑΣ) και διεξήχθη στο Παναθηναϊκό στάδιο της Αθήνας το 4ήμερο 16 έως 19 Μαρτίου 1906 (με το παλαιό ημερολόγιο).[2] Αποτέλεσε κριτήριο για την επιλογή (πρόκριμα) των αθλητών που θα εκπροσωπούσαν την Ελλάδα κατά τους επερχόμενους Β΄ Διεθνείς Ολυμπιακούς αγώνες (στον ίδιο χώρο, 9-19 Απριλίου) ή Μεσοολυμπιακούς όπως έμειναν στην ιστορία (σήμερα θεωρούνται ανεπίσημοι από την ΔΟΕ) και
Λόγω όμως του προκριματικού δια τους Ολυμπιακούς αγώνας χαρακτήρος των Πανελληνίων, είχε ληφθεί απόφασις όπως μη γίνει κατ' αυτούς απονομή του επάθλου της Νίκης, ώστε οι αθληταί ν' αγωνίζουνταν αποκλειστικά στις ειδικότητές τους, χωρίς επιπρόσθετη προσπάθεια νικοθηρίας.[2]
Ως συνέπεια, στον πολυνίκη επί 4η συνεχή χρονιά Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο δεν απονεμήθηκε το αντίγραφο σε μικρογραφία του αρχαίου αγάλματος Νίκη του Παιωνίου. Δόθηκαν πάντως ασημένιο μετάλλιο στον πρώτο και χάλκινο στον δεύτερο αθλητή κάθε αγωνίσματος, ενώ «διά πρώτην φοράν ελήφθησαν υπ' όψιν και εβραβεύθησαν οι τρίτοι νικηταί, τουτο δε έκτοτε και συντόμως θα εγενικεύετο».[3]
Χρονικό των αγώνων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Διεξήχθησαν 19 αγωνίσματα κλασικού αθλητισμού εντός στίβου και αυτό του μαραθωνίου για πρώτη φορά από το 1896, καθώς και αθλημάτων όπως γυμναστικής, άρσης βαρών, πάλης, διελκυστίνδας, αναρρίχησης, αλλά χωρίς να είναι γνωστά τα πλήρη αποτελέσματα των τελευταίων. Πρωταθλητής Ελλάδας αναδείχθηκε εκ νέου ο Πανελλήνιος ΓΣ ως πολυνίκης σύλλογος των αγώνων, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από 36 αθλητές, ενώ επίσης μετείχαν τα εξής 7 σωματεία: Εθνικός Γυμναστικός Σύλλογος (60), Πειραϊκός Σύνδεσμος (26), Γυμναστικός Σύλλογος Αμαρουσίου (20), Γυμναστική Εταιρεία Πατρών (13), Παναχαϊκός Γυμναστικός Σύλλογος (6), Γυμναστικός Σύλλογος Βόλου (4) και Γυμναστικός Σύλλογος Τρικάλων (ένας αθλητής).[1] Το σύνολο τόσο των 235 δηλωθέντων, όσο και των 166 που τελικά έλαβαν μέρος, ήταν μία "συμμετοχή αγωνιστών ιδιαιτέρως μεγάλη, διπλασία πάσης προηγουμένης."
Το διάστημα πριν τους αγώνες ολοκληρώθηκε "όχι αισίως, αλλά με αθλητάς ατελώς προπονημένους, και εν μέσω βροχών και χιόνων", ενώ επιπρόσθετα "λόγω της συνεχούς σχεδόν κακοκαιρίας η προσέλευσις κόσμου και επισήμων ήτο μικρά".
Ο μαραθώνιος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μία δεκαετία έπειτα τις παραμονές των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών και τους Α΄ Πανελλήνιους αγώνες (εξ ων και Δοκιμαστικοί), πραγματοποιήθηκε για δεύτερη φορά μαραθώνιος δρόμος στα πλαίσια του ελληνικού πρωταθλήματος στίβου. Παράλληλα, έγινε η εισαγωγή της διαδρομής Μαραθώνας-Τύμβος-Παναθηναϊκό στάδιο και επομένως της ισχύουσας μέχρι σήμερα μεγαλύτερης απόστασης της αρχικής,[σημ. 1] μία μεταβολή που δεν επηρέασε πάντως την επίδοση 3:04.29 του νικητή Α. Κουτουλάκη (Εθνικός ΓΣ), δεδομένου ότι
... του Μαραθωνίου ο χρόνος, που ήταν ο πρώτος επίσημος στη νέα απόστασι των 42.195 μέτρων,[σημ. 2] την έκτοτε καθιερωθείσαν διεθνώς, ήταν αναλογικώς καλλίτερος κατά 4' ως έγγιστα του χρόνου του Λούη στην προηγούμενη απόστασι των 40 χιλιομέτρων (2ώρ. 58' 50'').[3]
Την προηγούμενη χρονιά είχε διεξαχθεί ο δρόμος 20 χιλιομέτρων επί οδού (ημιμαραθώνιος) στη διαδρομή Πικέρμι-Παναθηναϊκό στάδιο, με τον ίδιο νικητή και επίδοση 1 ώρα και περίπου 15'. Όπως ήταν αναμενόμενο
Η μεγαλυτέρα κατ' αγώνισμα συμμετοχή εσημειώθη εις τον Μαραθώνιον, ανελθούσα εις 108 δηλωθέντας και 63 μετάσχοντας (ρεκόρ). Σημειωτέον ότι εις το ηγώνισμα αυτό υπήρχε και κατώτατον όριον ηλικίας, το των 21 ετών.
Ο ΓΣ Αμαρουσίου έπειτα την πρώτη του συμμετοχή στους Β΄ Πανελλήνιους προ 5ετίας, ως αποτέλεσμα του αθλητικού ενθουσιασμού από την ολυμπιακή νίκη του συμπολίτη τους Σπύρου Λούη, επανήλθε στους αγώνες διπλασιάζοντας μάλιστα την αποστολή του σε 20μελή. Ο λόγος υπήρξε φυσικά η προκήρυξη του μαραθωνίου δρόμου, με τη συντριπτική πλειονότητα -εάν όχι όλων- των αθλητών του να παίρνει αποκλειστικώς μέρος στο συγκεκριμένο αγώνισμα. Τερμάτισαν ελάχιστα περισσότεροι από τους μισούς των συνολικά 63, δηλαδή 32, εκ των οποίων οι 17 Μαρουσιώτες "μεταξύ δε αυτών ήταν και δύο συγγενείς του Σπ. Λούη οι Π. και Δ. Λούης." Οι 6 στους πρώτους 10 μαραθωνοδρόμους ανήκαν στον ΓΣ Αμαρουσίου, με υψηλότερη θέση τη γ΄ του Κ. Καρβελά που επρόκειτο και για τη μοναδική διάκριση του σωματείου.
Νικητές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αποτίμηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Παύλος Μανιτάκης, αφέτης από τα μέσα της δεκαετίας του '20 και ελλανοδίκης, σύμβουλος και εν τέλει αντιπρόεδρος (1948-1950 και 1956-1958) του ΣΕΑΓΣ, αναφέρει:[3]
Τα αποτελέσματα των Πανελληνίων ήταν πενιχρώτατα, πολύ ολίγα υποσχόμενα δια τους μετά 20ήμερον μόλις αρχόμενους Ολυμπιακούς. Από τα 12 παλαιά αγωνίσματα (σημ. αυτά που είχαν διεξαχθεί και στο παρελθόν σε επίσημους αγώνες) σε κανένα δεν κατερρίφθη ελληνικό ρεκόρ, τα δε αποτελέσματά τους ήσαν κατά την πλειοψηφία τους κατώτερα των προηγουμένων ετών
με εξαίρεση το χρόνο του πρώτου μαραθωνοδρόμου. Σε επίπεδο αγωνιζόμενων, μόνον ο ρίπτης, πενταθλητής και δύο χρόνια πριν γ΄ολυμπιονίκης του Σεντ Λούις στη δισκοβολία Νίκος Γεωργαντάς (ΠΓΣ) διακρίθηκε, "καίτοι και αυτός υπολειφθείς". Ο άλτης Διακίδης (ΓΕΠ), ο νικητής στον μαραθώνιο Κουτουλάκης (ΕΓΣ) και οι Μακρής (ΓΕΠ)-Μπανίκας (ΠΓΣ)-Κουντουριώτης (ΕΓΣ) της κοινής α΄ θέσης στο επί κοντώ "μπορούσαν ακόμη επιεικώς να θεωρηθούν υπολογίσιμοι" για τους Μεσοολυμπιακούς. Αντίθετα, διαπιστώθηκε η δυνατότητα να συγκροτηθεί μία ισχυρή και με αξιώσεις ολυμπιακή ομάδα διελκυστίνδας, γεγονός που επιβεβαίωσε ο ερχόμενος μήνας μέσω κατάληψης της β΄ θέσης (με την ελληνική 8άδα να στελεχώνουν τρεις παίκτες της ΓΕ Πατρών, πρώτης στους Πανελλήνιους).[5]
Ο Γεωργαντάς αναδείχθηκε πολυνίκης αθλητής με 5 α΄ θέσεις, στις 4 ρίψεις εκτός του ακοντισμού (ίσως δεν μετείχε, όντας ανέκαθεν το αδύνατο σημείο του) και στο πένταθλο. Τρεις πέτυχε κατά την ημέρα έναρξης της διοργάνωσης, για να ακολουθήσει από μία τις δύο επόμενες. Στην περίπτωση που δεν αγωνιζόταν, ο Βασίλειος Παπαγεωργίου (Παναχαϊκός) θα προσέθετε 3 ακόμη α΄ νίκες (και μία β΄) σε αυτή του ακοντισμού, ώστε να είναι εκείνος ο πολυνίκης.
Κατάταξη συλλόγων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θέση | Σύλλογος | Αθλητές | Νίκες | |||
---|---|---|---|---|---|---|
μετέχοντες | δηλωθέντες | α΄ | β΄ | γ΄ | ||
1 | Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος | 36 | 48 | 9 | 3 | 9 |
2 | Εθνικός Γυμναστικός Σύλλογος | 60 | 90 | 6 | 5 | 4 |
3 | Γυμναστική Εταιρεία Πατρών | 13 | 18 | 5 | 3 | 1 |
4 | Πειραϊκός Σύνδεσμος | 26 | 38 | 2 | 6 | 4 |
5 | Παναχαϊκός Γυμναστικός Σύλλογος | 6 | 6 | 1 | 3 | 1 |
6 | Γυμναστικός Σύλλογος Αμαρουσίου | 20 | 29 | — | 1 | |
7 | Γυμναστικός Σύλλογος Βόλου | 4 | 5 | — | ||
Γυμναστικός Σύλλογος Τρικάλων | 1 | 1 | ||||
Σύνολο | 166 | 235 | 23 | 20 | 20 |
- Για τα συνολικά 21 αγωνίσματα, το άθροισμα των α΄ νικών είναι 23 λόγω της τριπλής ισοπαλίας στο άλμα επί κοντώ, με συνέπεια να μειώνεται αντίστοιχα των β΄ και γ΄ κατά μία.
- Τουλάχιστον οι 17 από τους 20 αθλητές του ΓΣ Αμαρουσίου δηλώθηκαν στους αγώνες για να πάρουν μέρος στον μαραθώνιο, όπως πριν δεκαετία ο συντοπίτης τους Λούης, ανάμεσά τους ίσως και περισσότεροι από δύο συγγενείς του (τερμάτισαν οι Π. και Δ.).
- Ο Πανελλήνιος ΓΣ κατέκτησε 5 από τις 9 νίκες του χάρις τον Γεωργαντά. Εφόσον ο τελευταίος απουσίαζε, το σωματείο θα περιοριζόταν στην 3η θέση της κατάταξης πίσω από τον Εθνικό ΓΣ με 7 και την ΓΕ Πατρών με 5 νίκες.
Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου ανδρών Πρωταθλητής 1906 |
---|
Πανελλήνιος Γ.Σ. 4ος τίτλος |
Πρόκριση στους Μεσοολυμπιακούς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Για τους Β΄ Διεθνείς Ολυμπιακούς αγώνες του προσεχούς Μαρτίου, εξασφάλισαν τη συμμετοχή τους οι τρεις πρώτοι κάθε ενός από τα παραπάνω αγωνίσματα, εκτός του μαραθωνίου όπου προκρίθηκαν οι 10.[3] Ο κάτοχος του εγχώριου ρεκόρ στο μήκος Βασίλειος Στουρνάρας συμπεριλήφθηκε στην ολυμπιακή ομάδα κατ' εξαίρεση, δεδομένου πως δεν είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί κατά τους Πανελλήνιους εξαιτίας ασθένειας.[3] Οι εκτός Ελλάδας αθλητές στίβου και άλλων αθλημάτων, έλαβαν μέρος σε τοπικούς προκριματικούς αγώνες υπό την εποπτεία των ειδικά απεσταλμένων της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΕΟΕ, τότε ΕΟΑ) Μιχαήλ Στελλάκη (Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη) και Σπυρίδωνος Λάμπρου (Κάϊρο, Αλεξάνδρεια), ώστε να κριθούν οι επιδόσεις τους και να στελεχώσουν περαιτέρω την ελληνική αποστολή.[6] Τελικά, προκρίθηκε ο ακόλουθος αριθμός ανά σωματείο-μέλος του ΣΕΑΓΣ:[7]
Σύλλογος | Αθλητές | |
---|---|---|
Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος | 55 | |
Εθνικός Γυμναστικός Σύλλογος | 25 | |
Γυμναστικός Σύλλογος Αμαρουσίου | 6 | οι προαναφερόμενοι μαραθωνοδρόμοι |
Γυμναστική Εταιρεία Πατρών | 11 | |
Ποδηλατική Εταιρεία | 7 | |
Ναυτικός Όμιλος | 5 | |
Σκοπευτική Εταιρεία | 11 | |
Πειραϊκός Σύνδεσμος | 1 | |
Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών | 10 | |
Παναχαϊκός Γυμναστικός Σύλλογος | 10 | |
Πανιώνιος (Σμύρνη) | 22 | |
Απόλλων Σμύρνης (Σμύρνη) | 5 | |
σύλλογοι Κωνσταντινουπόλεως | 16 | |
σύλλογοι Καΐρου | 8 | |
σύλλογοι Αλεξάνδρειας Αιγύπτου | 3 | |
σύλλογοι Κρήτης | 11 | ή 10 |
σύλλογοι Κύπρου | 2 | Μιχαήλ Ρωσσίδης και Γεώργιος Ζήνων (ή και ένας τρίτος) |
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ γεγονός που καταρρίπτει τον αστικό μύθο ότι αυτή αυξήθηκε κατόπιν απαίτησης του Γεωργίου Ε΄ βασιλέα της Αγγλίας (παππού της σύγχρονης Ελισάβετ) το 1908 στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, ώστε να περιληφθεί διαδρομή δίπλα στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ και τα παιδιά του να απολαύσουν τους δρομείς από τα παράθυρα, χωρίς να υποχρεωθούν σε μετακίνηση και συνύπαρξη με το πλήθος
- ↑ πλέον, η διαδρομή έχει μήκος 41.860 (26 μίλια)[4]
- ↑ σε διαδρομή μήκους 42.195 μέτρων, όχι τη σημερινή των 41.860 (26 μιλίων)[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 "100 χρόνια νεοελληνικού αθλητισμού • 1830-1930", Παύλος Μανιτάκης, ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 1962, σελ. 165
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Μανιτάκης, ό.π, σελ. 167
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Μανιτάκης, ό.π, σελ. 168
- ↑ 4,0 4,1 "Μαραθώνιος & Μαραθώνας • Η πλήρης διατριβή στην κλασσική διαδρομή", Ηρακλής Αθανασόπουλος, ιδιωτική έκδοση, 2010, σελ. 185
- ↑ Greece Tug-Of-War at the 1906 Athina Summer Games Αρχειοθετήθηκε 2010-06-14 στο Wayback Machine., sports-reference.com
- ↑ Μανιτάκης, ό.π, σελ. 168-169
- ↑ Αθλητική ανασκόπησις της τριακονταετίας 1899-1929 (ψηφιακή σελ. 171) Αρχειοθετήθηκε 2016-03-17 στο Wayback Machine. εφημ. «Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ» 11.02.1929, σελ. 171
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Η ιστορία των Πανελληνίων Αγώνων"[νεκρός σύνδεσμος], εφημ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» 16.06.1949.
- "Η ιστορία των Πανελληνίων Αγώνων"[νεκρός σύνδεσμος], εφημ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» 18.06.1949.
- "Η ιστορία των Πανελληνίων Αγώνων"[νεκρός σύνδεσμος], εφημ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» 20.06.1949.
- "Η ιστορία των Πανελληνίων Αγώνων"[νεκρός σύνδεσμος], εφημ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» 23.06.1949.
- "100 χρόνια νεοελληνικού αθλητισμού • 1830-1930", Παύλος Ν. Μανιτάκης, ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 1962, σελ. 165-169