Πέτρος του Φουά (1449-1490)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Πέτρος του Φουά | |
|---|---|
_Portretten_van_kardinalen_(serietitel),_RP-P-1910-4519.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pierre de Foix (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 7 Φεβρουαρίου 1449 Πω |
| Θάνατος | 10 Αυγούστου 1490 Ρώμη |
| Εθνικότητα | Γάλλοι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ναβάρρας |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[1] |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα των Ελάσσονων Αδελφών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Φερράρας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Γκαστόν Δ΄ της Φουά και Ελεονώρα της Ναβάρρας |
| Αδέλφια | Joan of Foix, Countess of Armagnac Μαργαρίτα της Φουά Αικατερίνη του Φουά Γκαστόν της Βιάνα Ιάκωβος του Φουά Ιωάννης του Φουά Μαρί ντε Φουά |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Roman Catholic Bishop of Aire (1475–1484)[2] bishop of Vannes (1476–1490)[2] αποστολικός διαχειριστής (1489–1490)[2] καρδινάλιος-διάκονος (1477–1486, Santi Cosma e Damiano) αποστολικός διαχειριστής (1484–1490) αποστολικός διαχειριστής (1485–1489) καρδινάλιος-ιερέας (1485–1490, San Sisto) αββάς (1486–1490, Notre-Dame-en-Saint-Melaine) αββάς (1488–1490, Abbaye de Saint-Bénigne) |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πέτρος ο νεότερος, γαλλ. Pierre de Foix, le jeune (7 Φεβρουαρίου 1449 - 1490) από τον Οίκο του Γκραγύ ήταν Ρωμαιοκαθολικός επίσκοπος στη Γαλλία και καρδινάλιος· τον αποκαλούσαν ο καρδινάλιος ης Φουά. Έγινε επίσκοπος τού Βάννες, αποστ. αρχιγραμματέας και αποστ. διοικητής τού Μπαγιόν & της Μάλτας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο τρίτος γιος τού Γκαστόν Δ΄ κόμη της Φουά και της Ελεονώρας των Τραστάμαρα βασίλισσας της Ναβάρρας, κόρης τού Ιωάννη Β΄ της Αραγωνίας και της Λευκής Α΄ των Εβρέ βασίλισσας της Ναβάρρας. Ο πατέρας του ήταν ανιψιός τού Πέτρου των Φουά τού Πρεσβύτερου, επίσης καρδινάλιου.
Σπούδασε στο Παρίσι και μετά στο Πανεπιστήμιο της Φερράρα, όπου διδάχθηκε υπό τον Φελίνο Μαρία Σανντέο και έλαβε το διδακτορικό δίπλωμα στο Κανονικό Δίκαιο. Έπειτα από την αποφοίτησή του ταξίδευσε στη Ρώμη, όπου εκφώνησε λόγο μπροστά στον πάπα Παύλο Β΄ και τον Σύλλογο των καρδιναλίων. Τότε προσχώρησε στο Τάγμα των Ελασσόνων Αδελφών. Ο πάπας τον έκανε αποστολικό αρχιγραμματέα (protonotarius).
Toν Μάιο τού 1475 εκλέχθηκε επίσκοπος τού Βάννες. Ο Πάπας Σίξτος Δ΄ επικύρωσε τον διορισμό του τον Μάρτιο τού 1476. Ο Πέτρος ο Νεότερος κράτησε τη θέση αυτή ως το τέλος του. Το 1475 ονομάστηκε επίσης επίσκοπος τού Αιρ.
Ο Σίξτος Δ΄ τον έκανε καρδινάλιο διάκονο στο Συμβούλιο των Καρδιναλίων (consistorium) το 1476. Έλαβε τον ερυθρό πίλο και έγινε καρδινάλιος-διάκονος στο ναό των Σάντι Κόσμα ε Νταμιάνο το 1477. Υπηρέτησε ως αποστολικός διοικητής της επισκοπής τού Μπαγιόν από το 1484 ως το τέλος του.
Περί το 1485 έγινε ο μεσάζων για μία συμφωνία ειρήνης μεταξύ τού Καρόλου Η΄ της Γαλλίας και τού Φραγκίσκου Β΄ δούκα της Βρετάνης. Αργότερα τον Ιανουάριο τού 1488 ήλθε στη Ρώμη για μία ακρόαση με τον πάπα και έφυγε τον Ιούλιο τού 1488. Έπειτα ταξίδευσε στο βασίλειο της Νάπολης για να επισκεφθεί τον φίλο του Φερδινάνδο Α΄ Τραστάμαρα της Νάπολης. Επέστρεψε στη Ρώμη τον Οκτώβριο τού 1488. Το 1489 ονομάστηκε αποστολικός διοικητής της επισκοπής της Μάλτας, κρατώντας τη θέση αυτή ως το τέλος του.
Απεβίωσε στη Ρώμη το 1490 σε ηλικία 41 ετών. Τάφηκε στον ναό τού Αγ. Τρύφωνα, που έπειτα κατεδαφίστηκε. Ο ανιψιός του Ιάκωβος έγινε επίσκοπος τού Ολορόν και τού Λεσκάρ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. foixp. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 foixp.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Biographical Dictionary of the Cardinals of the Holy Roman Church.