Ιπέκιο

Αυτό το λήμμα αφορά την πόλη του Κοσσυφοπεδίου. Για τον δήμο της Κύπρου, δείτε: Πέγεια.

Πέγια
Έμβλημα
Πέγια 42°39′33″N 20°17′18″E
Χώρα	Κοσσυφοπέδιο και Σερβία
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Ιπεκίου
Έκταση	21 km²
Υψόμετρο	550 μέτρα
Πληθυσμός	96.450 (2011)
Ταχ. κωδ.	30000
Ζώνη ώρας	ώρα Κεντρικής Ευρώπης
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Η Πέγια ή Πετς -ή Ιπέκιο όπως εμφανίζεται η πόλη σε παλιότερες ελληνικές εκκλησιαστικές πηγές- (αλβανικά: (αόρ.) Pejë/ (οριστ.) Peja, σερβικά: (λατ.) Peć/ (κυριλ.) Пећ) είναι πόλη του Κοσσυφοπεδίου, 70 χλμ δυτικά της πρωτεύουσας Πρίστινα και λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα του Μαυροβουνίου. Είναι κτισμένη στους πρόποδες των Καταραμένων Ορέων (αλβ.: Bjeshkët e Nemuna, σερβ.: Prokletije) και διασχίζεται από τον ποταμό Μπίστριτσα (Bistrica).

Ο πληθυσμός της πόλης υπολογίζεται σε 82.300 κατοίκους (2009). Κατοικείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από Αλβανούς και έχει ανατολίτικο χαρακτήρα, με τα τεμένη, τα παζάρια και τα παλιά τούρκικα σπίτια της.

Ιστορία

Η πόλη είναι παλαιότατη και αναφέρεται από τον Πτολεμαίο στα "Γεωγραφικά" του. Ιδρύθηκε πιθανότατα από Ιλλυριούς και ήταν γνωστή κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους με το όνομα Πέσκιουμ (Pescium). Η πόλη αναδείχτηκε σε σημαντικό πολιτιστικό, πνευματικό και εμπορικό κέντρο κατά την εποχή της μεσαιωνικής Σερβίας, με το όνομα Πετς (Peć), που σημαίνει κάμινος.

Υπήρξε σημαντικό θρησκευτικό χριστιανικό κέντρο, επειδή ήταν εγκατεστημένη εδώ η έδρα της σερβικής Αρχιεπισκοπής του Ιπεκίου τις περιόδους 1346-1463 και 1557-1766.

Αξιοθέατα

Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας, η πόλη ήταν γνωστή με το όνομα Ιπέκ (İpek) και σήμερα, ανάμεσα στα αξιοθέατά της, διατηρούνται έξοχα δείγματα οθωμανικής αστικής αρχιτεκτονικής, με χαρακτηριστικές κατοικίες εύπορων εμπόρων της πόλης.

Το πολύβουο οθωμανικό παζάρι ακμάζει μέχρι σήμερα και διατηρεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της οθωμανικής εποχής. Το παρακείμενο Μέγαρο Ταχίρ Μπέη αποτελεί έξοχο δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Στην πόλη υπάρχει ακόμη εθνογραφικό μουσείο, που γειτονεύει με το παζάρι.

Ορόσημο της πόλης είναι το περίφημο Τέμενος Μπαϊρακλί του 15ου αιώνα, όπου υπάρχει κι ένα μικρό οθωμανικό νεκροταφείο και μια περίτεχνη πέτρινη βρύση. Χρονολογούμενο από το 1471, το τέμενος υπέστη σοβαρές καταστροφές από σερβικές παραστρατιωτικές ομάδες το 1999, αλλά αποκαταστάθηκε πλήρως και πάλι με τη συνδρομή ιταλικών μη κυβερνητικών οργανώσεων.

Το σπουδαιότερο όμως τουριστικό αξιοθέατο στην Πέγια είναι το Πατριαρχείο Ιπεκίου (σερβ.: Pećka Patrijaršija), που βρίσκεται στην είσοδο του Φαραγγιού Ρουγκόβα (αλβ.: Gryka e Rugovës), σε κοντινή απόσταση από την πόλη. Χρονολογείται από το 13ο αιώνα και κοσμείται με θαυμαστές τοιχογραφίες που ανάγονται στην εποχή της ίδρυσής του, γύρω στο 1260. Αποτελεί την πνευματική έδρα και μαυσωλείο των Σέρβων αρχιεπισκόπων και πατριαρχών. Το περίφημο τέμπλο των Αγίων Αποστόλων έχει κατασκευαστεί από τον Αρχιεπίσκοπο Αρσένιο Α' (Arsenije I) κατά την πρώτη δεκαετία του 13ου αιώνα. Φρουρείται νυχθημερόν από ιταλικά στρατεύματα των Δυνάμεων του Κοσσυφοπεδίου (KFOR).

Η γειτονική Μονή Ντετσάνι (σερβ.: Manastir Visoki Dečani), που ιδρύθηκε το 1327 από τον τσάρο Στέφανο Ντουσάν, βρίσκεται 19 χλμ νότια της Πέγια. Υπάρχουν σ' αυτή περισσότερες από 1.000 τοιχογραφίες, που απεικονίζουν αγίους, προφήτες και βιβλικές σκηνές. Αποτελεί ένα από τα παλαιότερα δείγματα σερβικής αρχιτεκτονικής και διακοσμητικής τέχνης.

Πηγές

• "Pristina in your pocket" (Essential City Guides), Winter - Spring 2008 - 2009, Tirana - Albania.
• "Home and Away", Kosovo Issue No 9, Impact Publishing LLC, April 2009.
• Εγκυκλοπαίδεια "Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα", λήμμα "Πετς", τόμ. 49, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1998.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pejë στο Wikimedia Commons