Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ξυστόν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το ξυστόν ήταν αρχαίο ελληνικό όπλο. Ήταν σουβλί μήκους δύο έως τριών μέτρων, που το χρησιμοποιούσαν οι οπλίτες. Ο μαχητής το κρατούσε και το χειριζόταν με ένα χέρι, ενώ με το άλλο κρατούσε την ασπίδα. Σε αντίθεση με το δόρυ ή την σάρισα, δεν το εξακόντιζαν.