Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ξένια Κακουράτου

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ξένια Κακουράτου
Προσωπικά στοιχεία
Υπηκοότητα Ελλάδα
Ημερ. γέννησης 16 Σεπτεμβρίου 1993 (1993-09-16) (31 ετών)
Τόπος γέννησης Πειραιάς, Ελλάδα
Ύψος 1,58 μ.
Θέση Λίμπερο
Άλμα καρφιού 2,48 μ.
Άλμα μπλοκ 2,38 μ.
Στοιχεία συλλόγου
Σύλλογος Πανιώνιος Γ.Σ. Σμύρνης
Διοργανώσεις Πρωτάθλημα Πρε Λιγκ
Αριθμός φανέλας 7 (Σύλλογος)
Σύλλογοι
2003-2006 Άρτεμις Κορυδαλλού (Ακαδημίες)
2006-2012 Άρτεμις Κορυδαλλού
2012-2014 Πανναξιακός Α.Ο. Νάξου
2014-2016 Α.Ε.Κ.
2016-2017 Πανναξιακός Α.Ο. Νάξου
2017-2018 Άρτεμις Κορυδαλλού
2018-2019 Πανναξιακός Α.Ο. Νάξου
2019-2020 Ολυμπιακός Πειραιώς
2020-2021 Α.Ο. Λαμίας 2013
2021-2022 Ολυμπιακός Πειραιώς
2022 0 0 0 Α.Ο. Λαμίας 2013
2022-2023 ΖΑΟΝ
2023 0 0 0 Άρης Θεσσαλονίκης
2023-0 0 0 Πανιώνιος ΓΣ Σμύρνης
Εθνική ομάδα
Ελλάδα - 3 συμμετοχές (05.2018)
Διακρίσεις και βραβεύσεις
Σύλλογοι
1 Πρωτάθλημα Ελλάδας
1Ενημέρωση: 19.11.2023

Η Ξένια Κακουράτου (16 Ιουνίου 1993, Πειραιάς) είναι Ελληνίδα διεθνής αθλήτρια πετοσφαίρισης, η οποία την περίοδο 2023-24 αγωνίζεται με τη φανέλα του Πανιωνίου ΓΣ Σμύρνης στο Πρωτάθλημα Πρε Λιγκ στη θέση της λίμπερο.

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ξένια Κακουράτου με ρίζες από το Ληξούρι της Κεφαλονιάς, γεννήθηκε το 1993 στη Νίκαια του Πειραιά.[1] Αρχικά ασχολήθηκε με την ενόργανη γυμναστική, αλλά τελικά την κέρδισε το βόλεϊ, και το 2003 σε ηλικία 10 μόλις ετών εντάχθηκε στις Ακαδημίες της γειτονικής της Αρτέμιδας Κορυδαλλού. Το 2006 προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα που τότε αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα ΕΣΠΕΔΑ. Την περίοδο 2007-08 η Άρτεμις κατακτά το πρωτάθλημα της κατηγορίας της,[2] και έτσι η Ξένια Κακουράτου βρίσκεται στην A2 Εθνική κατηγορία. Την περίοδο 2010-11 κατακτά με την ομάδα του Κορυδαλλού το πρωτάθλημα της Α2,[3] και αγωνίζεται πλέον στα "σαλόνια" της Α1. Εκεί την "ανακαλύπτει" ο Πανναξιακός, ο οποίος διεκδικούσε την άνοδο στην Α1, και την εντάσσει στο δυναμικό του.[4] Με την Κακουράτου βασική λίμπερο η ομάδα της Νάξου στέφεται πρωταθλήτρια στον Α' όμιλο της Α2 Εθνικής Κατηγορίας την περίοδο 2012-13, και κατακτά το Ασημένιο Μετάλλιο του Κυπέλλου Ελλάδας το 2014.

Το Καλοκαίρι του 2014 η Κακουράτου, επιθυμώντας να βρεθεί για οικογενειακούς λόγους στην Αθήνα, αποδέχεται πρόταση της Α.Ε.Κ.,[5] και αποτελεί για δύο περιόδους τη βασική λίμπερο της ομάδας της Νέας Φιλαδέλφειας,[6] με την οποία κατακτά άλλο ένα Ασημένιο Μετάλλιο του Κυπέλλου Ελλάδας το 2016. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου επιστρέφει στη Nάξο[7] και κατακτά την 2η θέση στο Πρωτάθλημα Ελλάδας της περιόδου 2016-17 και το τρίτο της Ασημένιο μετάλλιο στο Κύπελλο Ελλάδας της ίδιας περιόδου. Στη Νάξο η Ξένια Κακουράτου αγαπήθηκε όσο λίγες αθλήτριες λόγω του πάθους και της μαχητικότητας που επεδείκνυε στους αγώνες, αλλά φυσικά και λόγω των ικανοτήτων της.[8]
Και η ίδια όμως αγάπησε το νησί, αλλά η στασιμότητα στις διοικητικές εξελίξεις στον Πανναξιακό, και η συνακόλουθη αβεβαιότητα για την ανανέωση συμβολαίων, ανάγκασε την αθλήτρια το Καλοκαίρι του 2017 να αποδεχθεί την πρόσκληση του προπονητή της Αρτέμιδας, Γιώργου Σαραντέα και να επιστρέψει στην ομάδα που έκανε τα πρώτα της βήματα.[9][10] Με την Αρτέμιδα κατακτά το πρωτάθλημα της Α2 Εθνικής Κατηγορίας την περίοδο 2017-18 (3ο επίπεδο),[11] και φυσικά είναι από τους βασικούς συντελεστές της ανόδου της ομάδας της στην Πρε Λιγκ της επόμενης περιόδου.

Η αγάπη της για τη Νάξο την οδηγεί για 3η φορά στο νησί των Κυκλάδων το Καλοκαίρι του 2018,[12] και κατακτά τη 2η θέση στο Πρωτάθλημα Ελλάδας της περιόδου 2018-19. Έχει φτάσει όμως η ώρα της Ξένιας για κάτι μεγαλύτερο.[13] Η απόδοσή της δεν αφήνει ασυγκίνητους τους ανθρώπους του Ολυμπιακού Πειραιώς που θέλουν να αναπληρώσουν το κενό της αποχώρησης για λόγους σπουδών της Ειρήνης Κοκκινάκη.[14] Έτσι η Ξένια Κακουράτου αποφασίζει να αφήσει το νησί και την ομάδα που τόσο αγάπησε,[15] και παίρνει το πλοίο για τον Πειραιά, την πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Εκεί θα αποτελέσει στις ερυθρόλευκες μαζί με την Αρέτα Κονόμη το καλύτερο ίσως δίδυμο λίμπερο του Πρωταθλήματος 2019-20.[16]
Όταν η Ξένια Κακουράτου επισκέφτηκε ξανά τη Νάξο με την ομάδα του Ολυμπιακού για την 13η αγωνιστική της περιόδου 2019-20, ο Πανναξιακός όπως έχει κάνει και για άλλες αθλήτριες στο παρελθόν, είχε ετοιμάσει μια μικρή τελετή βράβευσης για την αθλήτρια που επέστρεψε στο «νησί της καρδιάς της».[17]

Με τις ερυθρόλευκες η Κακουράτου κέρδισε το πρώτο πρωτάθλημα της καριέρας της, αλλά το Καλοκαίρι του 2020 η αναστάτωση που προκάλεσε η Πανδημία COVID-19 και η συνακόλουθη αβεβαιότητα στον προγραμματισμό των ομάδων ανάγκασε την Ξένια Κακουράτου να υπογράψει στον Α.Ο. Λαμίας.[18] Στην ομάδα της Φθιώτιδας αγωνίστηκε την περίοδο 2020-21, για να επιστρέψει στον Πειραιά στο τέλος της περιόδου,[19] αλλά τελείωσε το πρωτάθλημα πάλι με τον Α.Ο. Λαμίας.[20] Τον Ιούλιο του 2022 αποφάσισε να ενταχθεί στον ΖΑΟΝ[21] αλλά μετά τη "διάλυση" της ομάδας της Κηφισιάς στα μισά του Πρωταθλήματος 2022-23[22] αποδέχθηκε την πρόταση του Άρη Θεσσαλονίκης[23] στον οποίο επανήλθε στις εξαιρετικές εμφανίσεις, με αποτέλεσμα να ανακηρυχθεί Πολυτιμότερη Παίκτρια της 18ης αγωνιστικής του Πρωταθλήματος 2022-23.
Τον Ιούνιο του 2023 η Ξένια Κακουράτου εντάχθηκε στον Πανιώνιο Νέας Σμύρνης, που αγωνιζόταν στο Πρωτάθλημα Πρε Λιγκ 2023-24.[24]

Διεθνής καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μικρή είναι η παρουσία της Ξένιας Κακουράτου στις Εθνικές Ομάδες. Για πρώτη φορά κλήθηκε στην Εθνική Γυναικών τον Ιούλιο του 2017 για τον 3ο προκριματικό γύρο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.[25] Συμμετείχε στην αποστολή στην Ολλανδία,[26] αγωνίστηκε σε 2 παιχνίδια της Εθνικής Ελλάδας,[27][28] και πραγματοποίησε ακόμα μία συμμετοχή σε φιλικό παιχνίδι. Τον Μάιο του 2018 κλήθηκε στην προετοιμασία για τους Μεσογειακούς Αγώνες,[29] αλλά αποκλείστηκε από την τελική αποστολή.
Τον Μάιο του 2023 κλήθηκε ξανά στην Εθνική από τον Γιουνούς Οτσάλ, συμμετείχε στα φιλικά προετοιμασίας [30] και τον Αύγουστο του ίδιου έτους πήρε το «βάπτισμα του πυρός» στους τελικούς του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.[31]

Συλλογικοί τίτλοι - Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνικά Πρωταθλήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1 Πρωτάθλημα Ελλάδας

1 Πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής Κατηγορίας

Εθνικά Κύπελλα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύπελλο Ελλάδας

Τοπικά Πρωταθλήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1 Πρωταθλήματα ΕΣΠΕΔΑ

Ατομικές Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Ξένια Κακουράτου: Έτοιμη για νέες δυνατές εμπειρίες... (Συνέντευξη της Κακουράτου)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2020.  www.kefalonitis.com
  2. ↑ ΕΠΕΣΘ - Ανασκόπηση 2008 (σ.36) epesth.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-21 στο Wayback Machine.
  3. ↑ ΕΠΕΣΘ - Ανασκόπηση 2011 (σ.36) epesth.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-21 στο Wayback Machine.
  4. ↑ Ξένια Κακουράτου: «Ήταν πρόκληση για μένα ο Πανναξιακός!» www.sportcyclades.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-05-01 στο Wayback Machine.
  5. ↑ Η Κακουράτου για οικογενειακούς λόγους στην Αθήνα www.koinignomi.gr Αρχειοθετήθηκε 2014-08-28 στο Wayback Machine.
  6. ↑ Άρωμα Κεφαλονιάς στην ΑΕΚ www.inkefalonia.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-25 στο Wayback Machine.
  7. ↑ Στη Νάξο ξανά το 2016 www.sport-fm.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-05-01 στο Wayback Machine.
  8. ↑ Η Ξένια Κακουράτου αποκλειστικά στο www.sportcyclades.gr Αρχειοθετήθηκε 2017-12-07 στο Wayback Machine.
  9. ↑ Αντίο Ξένια, σε ευχαριστούμε… (Επιστροφή στην Αρτέμιδα Κορυδαλλού) www.naxospress.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-05-01 στο Wayback Machine.
  10. ↑ Σούπερ ενίσχυση με Κακουράτου η Άρτεμις Κορυδαλλού! volleyland.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-26 στο Wayback Machine.
  11. ↑ Βαθμολογία Α2 Εθνικής 2017-18 www.volleyball.gr Αρχειοθετήθηκε 2022-01-23 στο Wayback Machine.
  12. ↑ Καλωσορίζουμε την Ξένια Κακουράτου στον Πανναξιακό AON www.paon.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-05-01 στο Wayback Machine.
  13. ↑ Πρόταση "ζωής" από τον Ολυμπιακό www.sportcyclades.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-08-06 στο Wayback Machine.
  14. ↑ Συμβόλαιο της Κακουράτου με τον Ολυμπιακό www.olympiacossfp.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-05-01 στο Wayback Machine.
  15. ↑ Η Κακουράτου αποχαιρετά τη Νάξο www.gavros.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-26 στο Wayback Machine.
  16. ↑ H Ξένια Κακουράτου στον Ολυμπιακό www.fosonline.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-26 στο Wayback Machine.
  17. ↑ Ο Πανναξιακός τιμά την Ξένια Κακουράτου www.paon.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-05-01 στο Wayback Machine.
  18. ↑ Ανακοίνωσε Κακουράτου η Λαμία /www.kaliterilamia.gr Αρχειοθετήθηκε 2021-06-23 στο Wayback Machine.
  19. ↑ Επιστροφή στον Ολυμπιακόwww.olympiacossfp.gr Αρχειοθετήθηκε 2021-07-24 στο Wayback Machine.
  20. ↑ Επέστρεψε στον ΑΟ Λαμίας η Ξένια Κακουράτου starsports.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-05-02 στο Wayback Machine.
  21. ↑ Στο ΖΑΟΝ και η Ξένια Κακουράτου greekvolley.gr
  22. ↑ Volley League γυναικών: Διαλύθηκε ο ΖΑΟΝ! Αρχειοθετήθηκε 2023-05-02 στο Wayback Machine.
  23. ↑ Στον Άρη η Κακουράτου www.volleyplanet.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-05-02 στο Wayback Machine.
  24. ↑ Η Ξένια Κακουράτου στον Πανιώνιο /www.fosonline.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-11-19 στο Wayback Machine.
  25. ↑ 2017: Προετοιμασία της Εθνικής Γυναικών www.volleyplanet.gr Αρχειοθετήθηκε 2017-09-05 στο Wayback Machine.
  26. ↑ 2017: Αποστολή της Εθνικής Γυναικών στην Ολλανδία www.volleyplanet.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-27 στο Wayback Machine.
  27. ↑ 2017: Τσεχία - Ελλάδα 3-2 www.volleyplanet.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-27 στο Wayback Machine.
  28. ↑ 2017: Βέλγιο - Ελλάδα 3-0 www.volleyplanet.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-27 στο Wayback Machine.
  29. ↑ Προετοιμασία της Εθνικής για τους Μεσογειακούς 2018 www.volleyplanet.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-27 στο Wayback Machine.
  30. ↑ Φιλικός αγώνας: Ελλάδα - Βουλγαρία 4-0 www.volleynews.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-11-19 στο Wayback Machine.
  31. ↑ Ευρωπαϊκό 2023: Αζερμπαϊτζάν - Ελλάδα 3-2 www.volleynews.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-11-19 στο Wayback Machine.
  32. ↑ MVP της 18ης αγωνιστικής της Volley League Γυναικών 2022-23 η Ξένια Κακουράτου www.volleyball.gr Αρχειοθετήθηκε 2023-05-01 στο Wayback Machine.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι - Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ξένια_Κακουράτου&oldid=10807103"