Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντανιέλα Χοντρόβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντανιέλα Χοντρόβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Daniela Hodrová (Τσεχικά)
Γέννηση5  Ιουλίου 1946[1][2][3]
Πράγα[3][4]
Θάνατος31  Αυγούστου 2024[5][6][7]
Hospital of the Merciful Sisters of Sts. Karel Boromejský[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΤσεχία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΤσεχικά[8][9][10]
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
Doctor of Science
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Καρόλου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[4]
κριτικός λογοτεχνίας[11]
θεωρητικός της λογοτεχνίας[4]
μεταφράστρια[4]
ιστορικός της λογοτεχνίας[4]
ειδικός στην λογοτεχνία[4]
Περίοδος ακμής1989
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Φραντς Κάφκα (2012)
Τσεχικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (2011)
"Magnesia Litera" award for the best book of the year (2016)
δεδομένα

Η Ντανιέλα Χοντρόβα (γεννήθηκε την 5η Ιουλίου 1946 στην Πράγα) είναι μία Τσέχα συγγραφέας και θεωρητική λογοτέχνιδα.[12]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Χοντρόβα γεννήθηκε στην Πράγα την 5η Ιουλίου 1946, στην οικογένεια του ηθοποιού Ζτένιεκ Χοντρ.[13] Σπούδασε Ρωσικά, Τσεχικά, Γαλλικά και συγκριτική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου, από όπου έλαβε διδακτορικό δίπλωμα το 1977. Το 1972-75 εργάστηκε ως συντάκτρια στον εκδοτικό οίκο Οντεόν Το 1975 άρχισε να εργάζεται στο Ινστιτούτο Τσεχικής Λογοτεχνίας της Ακαδημίας Επιστημών (που μέχρι το 1993 ονομαζόταν Ινστιτούτο της Τσεχικής και της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας της Τσεχοσλοβακικής Ακαδημίας Επιστημών).

Άρχισε τη συγγραφική της δραστηριότητα κατά τη δεκαετία του 1970. Το 1977, στην ηλικία των 31 ετών, έγραψε το "Podobojí" (Βασίλειο των Ψυχών), το οποίο όμως είχε αναφορές στο πρόσφατο παρελθόν και στην Σοβιετική εισβολή του 1968 (στην Τσεχία), και δεν δημοσιεύτηκε, παρά μόνο μέχρι το 1991.[14] Το πρώτο βιβλίο της που κυκλοφόρησε ήταν το "Hledání románu" (1989, Σε αναζήτηση του μυθιστορήματος), που αποτελεί ένα θεωρητικό έργο στο οποίο διερευνώνται τα όρια, οι περιορισμοί και οι δυνατότητες του μυθιστορήματος. Άλλα σημαντικά έργα της είναι το "Román zasvěcení" (1993, Το μυθιστόρημα της εκκίνησης), και η τριλογία "Trýznivé město" (1999, Πόλη μαρτύριο) που περιλαμβάνει το "Βασίλειο των Ψυχών", "Kukly" (1991, Χρυσαλίδες/Μάσκες) και Théta (1991, Θήτα).[12]

Στη συλλογή δοκιμίων και θεωρητικών έργων "Poetika míst" (1997, Ποιητική των τόπων), μαζί με άλλους συν-συγγραφείς, ασχολήθηκε με σημαντικές τοποθεσίες της λογοτεχνίας του 19ου και 20ού αιώνα, όπως το κάστρο, η αγροικία, η μπιραρία, το σχολείο και τα εκπαιδευτικά κτίρια, η φυλακή, η εκκλησία και τα θρησκευτικά κτίρια, το εργοστάσιο. Μετά, το "Kniha …na okraji chaosu…" (2001, Ένα βιβλίο...στα πρόθυρα του χάους...) είναι ένα βιβλίο 900 σελίδων στο οποίο αναλύονται τα τοπία στα Ευρωπαϊκά μυθιστορήματα.[12]

Το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα "Komedie" (2003, Κωμωδία) διαδραματίζεται στο Κοιμητήριο Ολσάνι, απέναντι από το οποίο ζούσε η συγγραφέας όταν ήταν παιδί. Τα μακροσκελή «δοκίμια για τη μυθοποιία» του "Citlivé město" (2006, Ευαίσθητη πόλη) βλέπουν την Πράγα ως έναν καλόβουλο λαβύρινθο που μοιάζει με μάνταλα. Για το "Vyvolávání" (2010, Επίκληση), γράφτηκε η κριτική: «πολύχρωμο μωσαϊκό που απαρτίζεται από μικρότερες μονάδες – σύντομες ιστορίες, σκηνές ή απλά σκέψεις και αναμνήσεις που πιάστηκαν στον κόσμο». Το "Chvála schoulení" (2011) περιλαμβάνει δοκίμια για την ποιητική της εφημερότητας στα οποία εξετάζονται οι πνευματικοί ορίζοντες του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου. Στο πεζογράφημα " Točité věty" (2014, Σπειροειδείς προτάσεις) η Χοντρόβα επικεντρώθηκε σε θέματα δημιουργίας και θανάτου. [12]

Το έργο της, που θεωρείται ως μεταμοντέρνο, χαρακτηρίζεται από μία διακριτή αναπόληση της μυστηριώδους Πράγας, και φαίνεται η ατμοσφαιρική επιρροή του Τσέχου μυθιστοριογράφου Λάντισλαβ Φουκς, με ψυχογραφίες των χαρακτήρων, νύξεις, μεταφορές και αλληγορίες.[15] Όλα αυτά δίνουν αξία στο έργο της, που περιπλέκει την πραγματικότητα και την λογοτεχνία και προορίζεται για έναν απαιτητικό και έμπειρο αναγνώστη.[16]

Αρκετά από τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες. Το "Βασίλειο των Ψυχών" έχει μεταφραστεί σε πάνω από 5 γλώσσες.[17]

Σύζυγός της ήταν ο συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, ποιητής και μεταφραστής Καρέλ Μιλοτά (1937-2002).[16]

Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 2011: Τσεχικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας.[18] Για το "Vyvolávání" (Επίκληση).
  • 2012: Βραβείο Φραντς Κάφκα.[19]
  • 2016: Βραβείο Μαγκνεσία Λιτέρα. Για τις "Σπειροειδείς προτάσεις". [20]

Συγγραφικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Hledání románu, (1989, Σε αναζήτηση του μυθιστορήματος).
  • Podobojí, (1991, Το βασίλειο των ψυχών).
  • Kukly, Práce, (1991, Χρυσαλίδες/Μάσκες)
  • Théta, Československý spisovatel, (1991, Θήτα)
  • Prague : Visite privée, éd. du Chêne, (1991, Πράγα: Ιδιωτική επίσκεψη). Στα Γαλλικά
  • Město vidím..., Euroslavica, (1992, Βλέπω μία πόλη...)
  • Cité dolente: Le royaume d'Olsany, Robert Laffont, (1992, Μικρή πόλη: το βασίλειο του Ολσάνι). Στα Γαλλικά.
  • Das Wolschaner Reich : Citté dolente I., Ammann, (1992, Το βασίλειο του Ολσάνι : Μικρή πόλη Α'). Στα Γερμανικά.
  • Román zasvěcení, H H, (1993, Το μυθιστόρημα της εκκίνησης)
  • Místa s tajemstvím, Koniasch Latin Press, (1994, Τόποι με μυστικά)
  • Perunův den, Hynek, (1994, Η ημέρα του Περούν)
  • Im Reich der Lüfte : Citté dolente II., Ammann, (1994, Μικρή πόλη Β"). Στα Γερμανικά.
  • Les Chrysalides, tableaux vivants, Robert Laffont, (1995, Χρυσαλίδες). Στα Γαλλικά.
  • Ztracené děti, Hynek, (1997, Χαμένα παιδιά).
  • Theta : Citté dolente III., Ammann, (1998, Θήτα: Μικρή πόλη Γ"). Στα Γερμανικά.
  • Trýznivé město, Hynek, (1999, τριλογία Πόλη Μαρτύριο)
  • Pod dwiema postaciami, "Fundacja Anima 'Tygiel Kultury'", 2001. Στα Πολωνικά.
  • Komedie, Torst, (2003, Κομωδία).
  • Citlivé město, Akropolis, (2006, Ευαίσθητη πόλη).
  • Vyvolávání, Malvern, (2010, Επίκληση).
  • Točité věty, Malvern, (2015, Σπειροειδείς προτάσεις).

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 The Fine Art Archive. 25211. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. hodrova-daniela. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jk01041474. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 The Fine Art Archive. 25211. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  5. ↑ «Zemřela spisovatelka Daniela Hodrová, držitelka Ceny Franze Kafky». (Τσεχικά) České noviny. Czech News Agency. 1  Σεπτεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2024.
  6. ↑ (Τσεχικά) death notice. www.divadelni-noviny.cz/wp-content/uploads/2024/09/Hodrova_parte_2-scaled.jpg. Ανακτήθηκε στις 6  Σεπτεμβρίου 2024.
  7. ↑ 7,0 7,1 Alice Jedličková: «Daniela Hodrová (5. 7. 1946 – 31. 8. 2024)». (Τσεχικά) Institute of Czech Literature, Czech Academy of Sciences. 3  Σεπτεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 6  Σεπτεμβρίου 2024.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 122229214. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jk01041474. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  10. ↑ CONOR.SI. 64414819.
  11. ↑ Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 «Daniela Hodrová». CzechLit (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  13. ↑ «Daniela HODROVÁ». Czech Literature Portal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2012. 
  14. ↑ «Daniela Hodrová: novelist of a many-layered Prague». Radio Prague International (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  15. ↑ Knihy.ABZ.cz. Román zasvěcení. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Magnesia Litera 2016: knihou roku je román Daniely Hodrové Točité věty | Kultura». Lidovky.cz (στα Τσεχικά). 5 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  17. ↑ «Das Wolschaner Reich : Città dolente I». CzechLit (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  18. ↑ ČTK (26 Οκτωβρίου 2011). «Státní cenu za literaturu dostala Daniela Hodrová, teprve druhá oceněná žena». Hospodářské noviny (IHNED.cz) (στα Τσεχικά). Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  19. ↑ «Společnost Franze Kafky - Zvolen laureát Ceny Franze Kafky 2012». www.franzkafka-soc.cz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 
  20. ↑ «Magnesia Litera 2016». www.iliteratura.cz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. 


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντανιέλα_Χοντρόβα&oldid=10775573"