Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νάρβικ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|30|11|2024}}

Συντεταγμένες: 68°26′17.808″N 17°25′39.972″E / 68.43828000°N 17.42777000°E / 68.43828000; 17.42777000

Νάρβικ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νάρβικ
68°26′18″N 17°25′40″E
ΧώραΝορβηγία
Διοικητική υπαγωγήΝαρβίκ[1]
Ίδρυση1902
Έκταση6,78 km² και 6,79 km²[2]
Υψόμετρο6 μέτρα
Πληθυσμός14.051 (2023)
Ζώνη ώραςUTC 01:00
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Νάρβικ (νορβηγικά: Narvik, βόρεια σααμικά: Ahkanjarga) είναι ο τρίτος σε πληθυσμό δήμος της περιφέρειας Νόρντλαντ της Νορβηγίας. Το διοικητικό κέντρο του δήμου είναι η ομώνυμη πόλη με 14.324 κατοίκους (2015). Συνδέεται με τη Σουηδία σιδηροδρομικά. Από το Νάρβικ εξάγεται σιδηρομετάλλευμα. Κοντά στο χωριό Μπγέρκβικ βρίσκεται το στρατόπεδο Ελβεγκορντσμόεν.

Το Νάρβικ βρίσκεται στις ακτές του Οφοτφιόρντεν. Ο δήμος ανήκει στην ιστορική περιοχή Οφότεν της Βόρειας Νορβηγίας, εντός του Αρκτικού Κύκλου. Ο δήμος του Νάρβικ συνορεύει με τους δήμους Χάμαρει στα νοτιοδυτικά, Εβενες στα βορειοδυτικά, Μπάρντου, Γκράτανγκεν, Λάβανγκεν και Τγέλσουντ (της περιφέρειας Τρομς ογκ Φίνμαρκ) στα βόρεια και την Περιφέρεια Νόρμποτεν (Λαπωνία) της Σουηδίας στα νότια και ανατολικά.

Ο δήμος με 3.432 τετρ. χιλιόμ. είναι ο 10ος σε έκταση από τους 356 δήμους της Νορβηγίας και ο 57ος σε πληθυσμό με 21.845 κατοίκους, που έχει αυξηθεί κατά 18,7 % την τελευταία δεκαετία. Η πυκνότητα πληθυσμού είναι 6,8 κάτοικοι ανά τ.χ.

Γενικές πληροφορίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο δήμος του Νάρβικ ιδρύθηκε την 1η Ιανουαρίου 1902 όταν το ομώνυμο χωριό απέκτησε το καθεστώς κυρίως πόλης και διαχωρίστηκε από το μεγάλο δήμο του Ανκενες. Αρχικά ο δήμος του Νάρβικ είχε 3.705 κατοίκους. Την 1η Ιανουαρίου 1974 ο δήμος του Ανκενες συγχωνεύτηκε με εκείνο του Νάρβικ, σχηματίζοντας ένα νέο, μεγαλύτερο δήμο Νάρβικ. Μετά τη συγχώνευση ο νέος δήμος του Νάρβικ είχε 19.780 κατοίκους. Την 1η Ιανουαρίου 1999 μια μικρή περιοχή του Δήμου Νάρβικ (πληθυσμός: 9) μεταφέρθηκε στο γειτονικό Δήμο Εβενες. [3][4]

Την 1η Ιανουαρίου 2020 ο δήμος του Νάρβικ συγχωνεύτηκε με το γειτονικό Δήμο Μπάλανγκεν και το ανατολικό μισό του Δήμου Τίσφιορδ για να σχηματίσει ένα νέο, μεγαλύτερο δήμο Νάρβικ. Αυτό συνέβη επειδή το 2017 η δημοτική διοίκηση συμφώνησε με τη συγχώνευση και το Κοινοβούλιο της Νορβηγίας ενέκρινε τη διάσπαση του Τίσφιορδ. [5]


Εμβλημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σημερινό έμβλημα εγκρίθηκε στις 20 Ιουνίου 2019 για χρήση από το 2020. Είναι μπλε με μια λευκή εικόνα του βουνού Στέτιντ και σχεδιάστηκαν από τον Ειρικ Ντγιούπβικ. [6]

Το προηγούμενο έμβλημα είχε καθιερωθεί την 1η Ιουνίου 1951. Ηταν μια χρυσή άγκυρα σε κόκκινο φόντο. Η άγκυρα συμβόλιζε την ιδιότητα του Νάρβικ ως σημαντικού λιμανιού (το μεγαλύτερο λιμάνι στη Βόρεια Νορβηγία). [7]

  • Το σημερινό έμβλημα από το 2020
    Το σημερινό έμβλημα από το 2020
  • Το έμβλημα (1951-2019)
    Το έμβλημα (1951-2019)

Ονομα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Νάρβικ πήρε το όνομά του από το παλιό αγρόκτημα Νάρβικ ("Narduigh" - 1567), καθώς η πόλη είναι χτισμένη στη θέση του. [8]


Η Αρχαία Νορδική ονομασία του λιμανιού ήταν πιθανώς Knarravík. Το πρώτο συνθετικό είναι η γενική πληθυντικού του knarr (εμπορικό πλοίο) και το δεύτερο το vík (όρμος). Το όνομα Knarravík (σύγχρονες μορφές Knarvik ή Narvik) συναντάται σε αρκετά σημεία κατά μήκος της νορβηγικής ακτής (και σε τρεις θέσεις στην παλιά νορβηγική επαρχία Μπόχουσλεν) και αναφέρεται σε καλά, φυσικά λιμάνια.

Το λιμάνι ονομαζόταν άλλοτε Victoriahavn από τη Βασίλισσα Βικτώρια του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά επίσης επίσης και από τη Βικτώρια, Πριγκίπισσα του Στέμματος της Σουηδίας. [9]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κοντά στο κέντρο της πόλης του Νάρβικ. Το Ανκενες φαίνεται πέρα από τον όρμο

Η ιστορία του Νάρβικ ως οικισμού ξεκίνησε την Εποχή του Χαλκού. Δεν είναι γνωστά πολλά για αυτούς τους ανθρώπους, αλλά οι Βίκινγκ έζησαν σε αυτήν την περιοχή.

Άποψη του Νάρβικ τη νύχτα από το υψηλότερο σημείο προσβάσιμο για αυτοκίνητα

Το Νάρβικ αναπτύχθηκε ως λιμάνι χωρίς πάγο όλο το χρόνο για τα ορυχεία σιδήρου του Κίρουνα και του Γκελιβάρε της Σουηδίας. Η ιστορία του σύγχρονου Νάρβικ ξεκινά τη δεκαετία του 1870, όταν η Σουηδική κυβέρνηση άρχισε να κατανοεί τις δυνατότητες των μεταλλείων σιδηρομεταλλεύματος στην Κίρουνα. Η απόκτηση σιδηρομεταλλεύματος από εκεί είχε ένα σημαντικό πρόβλημα, ότι δεν υπήρχε κατάλληλο σουηδικό λιμάνι. Το πλησιέστερο σουηδικό λιμάνι, το Λούλεο, είχε μεθιονεκτήματα. Ήταν καλυμμένο με πάγο όλο το χειμώνα, απεί χεπολύ από την Κίρουνα και μπορούσε να δεχθεί μόνο μεσαίου μεγέθους φορτηγά πλοία. Το Νάρβικ προσέφερε ένα λιμάνι που δεν πάγωνε χάρη στο ζεστό Ρεύμα του Κόλπου και ήταν φυσικά μεγάλο, επιτρέποντας να αγκυροβολούν σκάφη σχεδόν κάθε μεγέθους, μήκους ως και 208 μέτρων και βάθους 27 μέτρων. Η σουηδική εταιρεία Gällivarre Aktiebolag κατασκεύασε τη σιδηροδρομική Γραμμή των Ορυχείων (Malmbanan) μήκους 398 χιλιομέτρων μέχρι το Ρίκσγκρένσεν στα σύνορα Νορβηγίας-Σουηδίας. Η νορβηγική σιδηροδρομική γραμμή Ofotbanen συνδέει το Νάρβικ με τα σουηδικά σύνορα.

Η σουηδική εταιρεία εξόρυξης LKAB εξακολουθεί να μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος του μεταλλεύματος της από το Νάρβικ (συνολικά 25 εκατομμύρια τόνοι ετησίως). Η εταιρεία εξακολουθεί να είναι σημαντική στην περιοχή, τόσο ως εργοδότης όσο και ως ιδιοκτήτης γης, αν και η επιρροή της δεν είναι τόσο μεγάλη σήμερα όσο ήταν τα προηγούμενα χρόνια. [10]

B΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σιδηρομετάλλευμα εξαγόταν στο Κίρουνα και στο Μάλμπεργκετ και μεταφερόταν σιδηροδρομικώς στα λιμάνια Λούλεο και Νάρβικ..
(Σύνορα 1920–1940.)
Το Νάρβικ καίγεται μετά από γερμανικούς βομβαρδισμούς, 2 Ιουνίου 1940
Το Νάρβικ το 1928 με φόντο το φιόρδ Ρόμπακεν

Το λιμάνι του Νάρβικ αποδείχθηκε μεγάλης στρατηγικής σημασίας τα πρώτα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η πόλη έγινε το επίκεντρο της Νορβηγικής Εκστρατείας (Συμμαχική απόπειρα κατάληψης της Βόρειας Σουηδίας). Το 1939 η πολεμική βιομηχανία της Γερμανίας εξαρτιόταν από το μεταλλεύματα σιδήρου στο στο Κίρουνα και στο Μάλμπεργκετ της Σουηδίας. Κατά τη θερινή περίοδο αυτά τα μεταλλεύματα μπορούσαν να σταλούν με φορτηγά πλοία στη Γερμανία μέσω της Βαλτικής Θάλασσας από το σουηδικό λιμάνι Λούλεο στο Βοθνιακό Κόλπο. Ωστόσο όταν ο Βοθνιακός Κόλπος πάγωσε κατά τη διάρκεια του χειμώνα, χρειάστηκε να μεταφερθούν περισσότερες αποστολές μεταλλεύματος μέσω του Νάρβικ και από εκεί, παραπλέοντας τις νορβηγικές ακτές, στη Γερμανία. Η πόλη του Νάρβικ συνδέεται σιδηροδρομικώς με τη Σουηδία, αλλά όχι με άλλες πόλεις της Νορβηγίας. Ετσι το Νάρβικ χρησιμεύει ως πύλη προς τα πεδία μεταλλεύματος της Σουηδίας, που δεν είναι εύκολα προσβάσιμα από τη νότια Νορβηγία διάξηράς. Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ συνειδητοποίησε ότι ο έλεγχος του Νάρβικ θα συνεπαγόταν τη διακοπή του μεγαλύτερου μέρους των γερμανικών εισαγωγών σιδηρομεταλλεύματος κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 1940. Αυτό θα ήταν επωφελές για τους Συμμάχους και θα μπορούσε να βοηθήσει στη συντόμευση του πολέμου. Εξίσου σημαντικό, για τη συνέχεια του πολέμου, ήταν ότι τα γερμανικά υποβρύχια και τα πολεμικά πλοία που έδρευαν εκεί απειλούσαν τη συμμαχική γραμμή προμήθειας προς τη Σοβιετική Ένωση. [11]


Ο Τσώρτσιλ πρότεινε τη δημιουργία ενός θαλάσσιου ναρκοπέδιου στα νορβηγικά χωρικά ύδατα γύρω από το Νάρβικ (που αναφέρεται ως "οι ηγέτες") ή αλλιώς την κατάληψη της πόλης από Συμμαχικά στρατεύματα. Οι Σύμμαχοι ήλπιζαν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ένα κατειλημμένο Νάρβικ ως βάση από την οποία θα εξασφάλιζαν τα σουηδικά πεδία μεταλλεύματος ή / και να στείλουν προμήθειες και ενισχύσεις στη Φινλανδία, που τότε αγωνιζόταν στο Φινλανδικό Χειμερινό Πόλεμο με τη Σοβιετική Ένωση. Τα σχέδια για τη δημιουργία ναρκοπεδίου γύρω από το Νάρβικ ή την κατάληψη της πόλης προκάλεσαν αντιδράσεις μέσα στη Βρετανική κυβέρνηση - καθώς θα σήμαιναν παραβίαση της ουδετερότητας και της κυριαρχίας της Νορβηγίας.

Τελικά, στις 8 Απριλίου 1940, το Βρετανικό Ναυαρχείο ξεκίνησε την Επιχείρηση Βίλφρεντ, μια προσπάθεια να δημιουργηθούν ναρκοπέδια γύρω από το Νάρβικ στα νορβηγικά χωρικά ύδατα. Συμπτωματικά η Γερμανία ξεκίνησε την εισβολή της στη Νορβηγία (Επιχείρηση Βεζερύμπουνγκ) την επόμενη μέρα. Κατά την εισβολή αυτή δέκα γερμανικά αντιτορπιλικά, το καθένας μεταφέροντας 200 στρατιώτες ορεινού πεζικού, στάλθηκαν στο Νάρβικ. Τα απαρχαιωμένα νορβηγικά πλοία παράκτιας άμυνας HNoMS Eidsvold και HNoMS Norge προσπάθησαν να αντισταθούν στην εισβολή, αλλά και τα δύο βυθίστηκαν μετά από μια σύντομη και άνιση μάχη. Το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό γρήγορα έστειλε πολλά πλοία στο Νάρβικ, συμπεριλαμβανομένου του θωρηκτού HMS Warspite και κατά τη διάρκεια των Ναυμαχιών και της Μάχης του Νάρβικ, οι Βρετανοί ανέλαβαν τον έλεγχο της ακτής, καταστρέφοντας τα γερμανικά αντιτορπιλικά, που είχαν φέρει τη δύναμη εισβολής στο Νάρβικ, καθώς και άλλα γερμανικά πλοία στην περιοχή.

Στις 12 Απριλίου 1940 στάλθηκαν στο Νάρβικ οι πρώτες φάλαγγες Συμμαχικών στρατιωτών υπό το Στρατηγό Πιρς Τζόζεφ Μακίζι. Το Ναυαρχείο προέτρεψε τον Μακίζι να πραγματοποιήσει επίθεση στο Νάρβικ από τη θάλασσα το συντομότερο δυνατό. Ωστόσο εκείνος πίστευε ότι η γερμανική άμυνα ήταν πολύ ισχυρή για να πραγματοποιηθεί μια τέτοια εισβολή. Το Ναυαρχείο υποστήριξε ότι ένας από θαλάσσης βομβαρδισμός της Νορβηγίας θα επέτρεπε στα στρατεύματα να αποβιβασθούν με ασφάλεια, αλλά ο στρατηγός Μακίζι αρνήθηκε να υποβάλει τους Νορβηγούς πολίτες σε έναν τέτοιο βομβαρδισμό και αντ 'αυτού επέλεξε να αποβιβάσει τα στρατεύματά του κοντά στο Νάρβικ και να περιμένει μέχρι να λιώσουν τα χιόνια για να καταλάβει την πόλη.

Υπό το συντονισμό του Νορβηγού Στρατηγού Καρλ Γκούσταβ Φλέισερ οι Νορβηγικές, Γαλλικές, Πολωνικές και Βρετανικές δυνάμεις ανακατέλαβαν το Νάρβικ στις 28 Μαΐου 1940. Αυτό θεωρείται επίσης η πρώτη νίκη του Συμμαχικού πεζικού κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο εκείνη την εποχή οι Σύμμαχοι έχαναν τη Μάχη της Γαλλίας και ήταν σε εξέλιξη η εκκένωση της Δουνκέρκης. Δεδομένου ότι η Ναζιστική Γερμανική εισβολή στη Γαλλία είχε καταστήσει σε μεγάλο βαθμό τη Σκανδιναβία χωρίς σημασία και επειδή τα πολύτιμα στρατεύματα που είχαν δεσμευθεί στο Νάρβικ χρειάζονταν απεγνωσμένα αλλού, οι Σύμμαχοι αποχώρησαν από εκεί στις 8 Ιουνίου 1940 με την Επιχείρηση Αλφάβητος. Την ίδια μέρα, ενώ επιχειρούσαν στην περιοχή του Νάρβικ, τα γερμανικά θωρηκτά Scharnhorst και Gneisenau βύθισαν το βρετανικό αεροπλανοφόρο HMS Glorious κατά τη διάρκεια της αποχώρησης από αυτήν τη μάχη. [12] Χωρίς την υποστήριξη των Συμμαχικών ναυτικών δυνάμεων οι Νορβηγοί υστερούσαν αριθμητικά και ανασγκάστηκαν να αφήσουν τα όπλα τους στη Νορβηγία στις 10 Ιουνίου 1940. Δεν επρόκειτο για πλήρη συνθηκολόγηση, καθώς οι Νορβηγοί συνέχισαν να πολεμούν με ανταρτικές επιχειρήσεις στην ενδοχώρα.

Η κατάληψη του Οφοτφιορδ ήταν επίσης σημαντική για το Γερμανικό Kriegsmarine (Ναυτικό), δεδομένου ότι παρείχε καταφύγιο για πολεμικά πλοία όπως το "θωρηκτό τσέπης" Lützow και το θωρηκτό Tirpitz εκτός της εμβέλειας (τότε) των αεροπορικών επιθέσεων από τη Σκωτία.

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Nάρβικ – 2407 χλμ. από το Βόρειο Πόλο

Ο δήμος του Νάρβικ καλύπτει μεγάλες περιοχές έξω από την ίδια την πόλη. Μερικοί από τους άλλους οικισμούς του δήμου είναι το Μπγέρκβικ (στο μυχό του Χέργιανγκσφιορδ), το Χόκβικ, το Μπέισφιορντ (κατά μήκος του Μπέισφιορντεν) και το Σκγιόμεν. Το ανατολικό τμήμα, προς τα σύνορα με τη Σουηδία, κυριαρχείται από βουνά και το Στορστέινφγελετ φτάνει τα 1.894 μέτρα. Υπάρχουν επίσης κοιλάδες και λίμνες, όπως οι Γκαουτελίσβατνετ, Χαρτβίκβατνετ, Ιντρε Σιλντβίκβατνετ, Ιπτόγιαβρι, Κγιορμτάβατνετ, Λοσίβατνετ, Σεαλγκάγιαβρι και Ούνα Γκουβντελίσγιαβρι.

Η ίδια η πόλη βρίσκεται κοντά στο εσωτερικότερο τμήμα του βαθιού Οφοτφιόρντεν, αλλά ακόμη και εδώ τα βουνά, που υψώνονται σχεδόν κατακόρυφα από το γαλάζιο φιόρδ, φτάνουν τα 1.700 μέτρα στο Σκγιόμεν, όπου είναι και ο παγετώνας Φρόστισεν. Άλλα φιόρδ στο Νάρβικ είναι τα Σκγιόμεν, Μπέισφιορντεν, Χέργιανγκσφιορντεν και Ρόμπακεν.

Τα δάση καλύπτουν τα χαμηλότερα σημεία των βουνών (κάτω από 500 μέτρα), αλλά κοντά στις κορυφές το χιόνι μπορεί να μείνει το μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού. Το Νάρβικ έχει κατάλληλες πλαγιές για αλπικό σκι, μερικές από τις οποίες καταλήγουν σχεδόν στο κέντρο της πόλης.

Κλίμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Νάρβικ έχει χαρακτηριστικά υποαρκτικό κλίμα (Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν: Dfc)

Βρίσκεται 220 χιλιόμετρα βόρεια του Αρκτικού Κύκλου και είναι μια από τις πιο βόρειες πόλεις του κόσμου. Ωστόσο το Βόρειο Ατλαντικό Ρεύμα (επέκταση του Ρεύματος του Κόλπου) δίνει στο Νάρβικ ένα ηπιότερο κλίμα από ό, τι θα περίμενε κανείς για μια πόλη σε αυτό το γεωγραφικό πλάτος. Επιπλέον τα βουνά που περιβάλλουν την πόλη προσφέρουν καταφύγιο από τους ισχυρούς ανέμους που είναι χαρακτηριστικοί για τις παράκτιες περιοχές. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 3,8 ° C και η καλλιεργητική περίοδος στα πεδινά είναι περίπου 150 ημέρες, επιτρέποντας έτσι στους κατοίκους που ενδιαφέρονται για την κηπουρική να καλλιεργήσουν πολλά εισαγόμενα φυτά.

Στις αρχές Μαΐου εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά χιόνια στα βουνά, όπως φαίνεται εδώ στο Ρόμπακεν.

Το καλοκαίρι διαρκεί από τις αρχές Ιουνίου ως τις αρχές Σεπτεμβρίου. Το υψηλό και το χαμηλό ρεκόρ τον Ιούλιο είναι 32,5 ° C (9 Ιουλίου 2014, πηγή: eklima / met.no) και 4 ° C. Το υψηλό και το χαμηλό ρεκόρ τον Ιανουάριο είναι 11 ° C και −20 ° C. Το χαμηλό ρεκόρ όλων των εποχών είναι −22,3 ° C την 1η Φεβρουαρίου 1980. .[13] Ο υγρότερος μήνας είναι Οκτώβριος και ο ξηρότερος ο Μάιος. η ετήσια βροχόπτωση είναι 830 mm. [14][15]

Το φως ποικίλλει σημαντικά στο Νάρβικ, καθώς ο ήλιος βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα από τα τέλη Νοεμβρίου ως τα μέσα Ιανουαρίου, όταν υπάρχει μόνο ένα γαλάζιο φως για λίγες ώρες περίπου το μεσημέρι. [16] Τα βουνά που περιβάλλουν την πόλη στην πραγματικότητα επεκτείνουν αυτήν την περίοδο από τις αρχές Νοεμβρίου ως τα τέλη Ιανουαρίου. Το φως είναι συχνά έντονο το Μάρτιο και τον Απρίλιο, με πολλές ώρες φωτός και χιονοκάλυψη, καθώς το χιόνι λιώνει στις πεδινές περιοχές τον Απρίλιο, αλλά παραμένει στα βουνά για αρκετούς μήνες. Ο Ήλιος του μεσονυχτίου βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα από τις 25 Μαΐου ως τις 20 Ιουλίου (57 ημέρες) και η περίοδος με συνεχές φως της ημέρας διαρκεί λίγο περισσότερο, από περίπου 10 Μαΐου ως το τέλος Ιουλίου και η πολική νύχτα από 5 Δεκεμβρίου ως 6 Ιανουαρίου ( 33 ημέρες). Υπάρχει επίσης μια μεταβατική περίοδος με λυκόφως τη νύχτα, οπότε δεν είναι δυνατό να δείτε αστέρια τη νύχτα από τις τελευταίες ημέρες του Απριλίου ως τις αρχές Αυγούστου.

Κλιματικά δεδομένα Nάρβικ (1961-90)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέση Μέγιστη °C (°F) −2
(28) 		−2
(28) 		1
(34) 		5
(41) 		9
(48) 		14
(57) 		18
(64) 		16
(61) 		12
(54) 		6
(43) 		3
(37) 		−1
(30) 		6,6
Μέση Μηνιαία °C (°F) −4.1 −3.9 −2
(28) 		1.8 6.9 10.9 13.4 12.5 8.4 4.2 −0.2 −2.7 3,8
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −7
(19) 		−7
(19) 		−5
(23) 		−2
(28) 		3
(37) 		7
(45) 		11
(52) 		10
(50) 		6
(43) 		2
(36) 		−2
(28) 		−5
(23) 		0,9
Υετός mm (ίντσες) 69 64 49 44 40 53 74 82 92 110 75 78 830
Μέσες ημέρες κατακρημνίσεων (≥ 1mm) 10.6 10.2 8.8 9.1 9.2 12.4 14.7 14.0 15.1 14.5 11.1 12.2 141,9
Πηγή: Norwegian Meteorological Institute – eKlima portal[17]

Οικονομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη του Νάρβικ αποτελεί εμπορικό κέντρο για ορισμένους από τους γειτονικούς δήμους. Το Πανεπιστήμιο του Νάρβικ έχει περίπου 1200 φοιτητές. Στην πόλη υπάρχουν ορισμένες ετσιρείες υψηλής τεχνολογίας και το μεγαλύτερο ερευνητικό κέντρο της Βόρειας Νορβηγίας Norut Narvik.

Το Νάρβικ ήταν μια από τις πρώτες περιοχές του κόσμου, που επηρεσστηκε από την οικονομική κρίση 2007-2008. Εχασε 18 εκατομμύρια δολλάρια τον Αύγουστο του 2007 μετά την επένδυσή του σε τίτλους της Citygroup. Καθώς η Νορβηγική κυβέρνηση αρνήθηκε να το διασώσει, το Νάρβικ αναγκάστηκε να εφαρμόσει σοβαρές περικοπές στον προυπολογισμό.[18]

Ψυχαγωγία και τουρισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Rallarveien, πεζοπορική διαδρομή κοντά στο σιδηρόδρομο από τα βουνά μέχρι το φιόρδ Ρόμπακεν

Το Νάρβικ έχει πρόσβαση σε πολλές υπαίθριο δραστηριότητες και είναι η πιο γνωστή τοποθεσία της Βόρειας Νoρβηγίας για αλπικό σκι.[19] Υπάρχουν αναβατόρια και πολλές από τις πλαγιές είναι φωτιζόμενες.

Μουσείο Nord - Narvik

Υπάρχει επίσης ένας εναέριος ανελκυστήρας προς το Φαγκερνέσφλεγετ με θέα και τη δυνατότητα πεζοπορίας ακόμα ψηλότερα στα βουνά. Το Χειμερινό Φεστιβάλ του Νάρβικ Vinterfestuka πραγματοποιείται στις αρχές Μαρτίου. Η ορεινή πεζοπορία είναι πολύ δημοφιλής και η ορεινή περιοχή κοντά στα σύνορα με τη Σουηδία έχει πολλά καταλύματα. Υπάρχει επίσης σηματοδοτημένη δισδρομή ορεινής ποδηλασίας. Οι καταδύσεις για ναυάγια προσελκύουν δύτες στο Νάρβικ, καθώς υπάρχουν πολλά ναυάγια μέσα ή κοντά στο λιμάνι και περισσότερο εκτεταμένα στο φιορδ. Το ψάρεμα στο φιορδ ή σε λίμνες και ποτάμια είναι δημοφιλής δραστηριότητα αναψυχής. Υπάρχουν ποτάμια με σολομούς στο Σκγιόμεν, το Μπέισφιορδ και το Μπγέρκβικ.

Μεταφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο σιδηρόδρομος στο Νάρβικ
Το λιμάνι του Νάρβικ, όπου ένα πλοίο φορτώνεται με σιδηρομετάλλευμα.
Άποψη του λιμανιού του Νάρβικ και του Οφοτφιορδ από το βουνό Φάγκερνες, Απρίλιος 2009.

Λιμάνι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λιμάνι του Νάρβικ είναι ελεύθερο από πάγους και καλά προστατευμένο σπό τις καιρικές συνθήκες. Αποτελείται από τρία παράκτια τμήματα: το λιμάνι χύδην φορτίου LKAB, την περιοχή του κεντρικού λιμανιού με αποβάθρες και το λιμάνι με βαθειά νερά στο Φάγκερνες με κάθε είδους υποδομές. Περίπου 16.000.000 τόνοι φορτίου διακινούνται ετησίως από τα λιμάνια του Νάρβικ. Το 2015 διακινήθηκαν από το λιμάνι 1,6 δισ. τόνοι μεταλλευμάτων, το μεγαλύτερο μέρος τους σιδηρομετάλλευμα.[20]

Οι Λιμενικές Αρχές έχουν ξεκινήσει μια επέκταση της περιοχής των εμπορευματοκιβωτίων κατά περίπου 45 στρέμματα, που είναι υπερδιπλάσια από το μεγαλύτερο σήμερα τερματικό σταθμό της Νορβηγίας στο Οσλο. Το 2005 το λιμάνι του Νάρβικ απέκτησε το καθεστώς της Θαλάσσιας Αρτηρίας στο σύστημα της ΕΕ. Στη Νορβηγία μόνο το λιμάνι του Οσλο έχει αυτό το καθεστώς.

Σιδηρόδρομος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα και από παλιότερα βασική για τις χερσαίες μεταφορές στο Νάρβικ είναι η σιδηροδρομική Γραμή Οφοτεν από τη βόρεια Σουηδία μέσω των βουνών προς αυτό. Προιόντα όπως τα σιδηρομεταλεύματα που διακινούνται μέσω της γραμής αυτής καθιστούν το Νάρβικ σημαντικό λιμάνι. Η γραμμή έχει σταθμούς στο Μπγέρνφγελ, το Κάτερατ, Σέστερμπεκ και Νάρβικ.

Λόγω των ακραίων συνθηκών εκεί δεν υπάρχουν σιδηροδρομικές γραμμές από το Νάρβικ ούτε προς το βορρά ούτε προς το νότο, προς το Μπόντε, το βόρειο άκρο του υπόλοιπου σιδηροδρομικού δικτύου της Νορβηγίας. Ωστόσο το Νάρβικ είναι προσβάσιμο σιδηροδρομικώς με μια διαδρομή περίπου είκοσι ωρών (1540 χιλιόμετρα) μέσω του Σουηδικού σιδηροδρομικού δικτύου από τη Στοκχόλμη, χρησιμοποιώντας τη Γραμμή των Ορυχείων.

Οι δραστηριότητες οι σχετικές με τις σιδηροδρομικές και τις λιμενικές υποδομές είναι ακόμα σημαντικές για το Νάρβικ, μέσω του οποίου διακινούνται προιόντα προς και από τη Βόρεια Νορβηγία, τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Στο προτεινόμενο πρότζεκτ Βόρειος Ανατολικός-Δυτικός Δρόμος της Ευρασιατικής Γέφυρας (ή Νέου Δρόμου του Μεταξιού) υπάρχουν σχέδια για το Νάρβικ ως λιμανιού για εμπορεύματα από την Ανατολική Ασία προοριζόμενα για την ανατολική Βόρεια Αμερική. Ο λόγος είναι ότι οι αποστάσεις μέσω αυτής της δισδρομής είναι μικρότερες από ότι εκείνες μέσω της Κεντρικής προς τα λιμάνια της Δυτικής Ευρώπης.

Οδικό δίκτυο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ευρωπαϊκή Οδός 6 περνά μέσα από το Δήμο με τρεις γέφυρες, τις Σκγιόμεν, Μπέισφιορντ και Χολόγκαλαντ. Υπάρχει επίσης η Γέφυρα Ρόμπακ, που χρησιμοποείτο από την ΕΟ 6 μέχρι το 2018. Υπάρχουν οδικές συνδέσεις του Νάρβικ μέσω των βουνών στα ανατολικά μέ το Αμπισκο και το Κίρουνα της Σουηδίας (μέσω της Ευρωπαικής Οδού 10).

Αεροπορικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Νάρβικ εξυπηρετείται από το Αεροδρόμιο Χάρσταντ/Νάρβικ στο Εβενες, σε απόσταση 57 χλμ., με τακτικές πτήσεις προς Όσλο, Τρόντχαιμ, Μπόντε, Τρούμσε και Αντενες.

Πολιτισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πολεμικό Μουσείο του Νάρβικ (Narvik Krigsmuseum) καλύπτει τα χρόνια του πολέμου 1940-1945. Στο μουσείο εκτίθεται ο Στσυρός της Βικτώριας, που απονεμήθηκε μετά θάνατον στον Καπετάνιο Μπέρτραντ Γουόρμπερτον-Λη του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού και μια σπάνια συσκευή Enigma.[21][22]


Το Μουσείο Nord Narvik έχει θέμα την ανάπτυξη του ελεύθερου από πάγους λιμανιού του Νάρβικ και την ταχεία μεταμόρφωση της πόλης τον περασμένο αιώνα. Το κτίριο που στεγάζει το Μουσείο ανεγέρθηκε το 1902 ως έδρα της Νορβηγικής κρατικής σιδηροδρομικής εταιρείας Norges statsbaner και σχεδιάστηκε από τον Πάουλ Ντούε.[23]

Αδελφοποιήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σκγιόμτιντεν (1,575 m), Mάϊος 2009.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 260979. Ανακτήθηκε στις 2  Ιανουαρίου 2020.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Tettsteders befolkning og areal». Statistics Norway.
  3. ↑ Jukvam, Dag (1999). «Historisk oversikt over endringer i kommune- og fylkesinndelingen» (PDF) (στα Νορβηγικά). Statistisk sentralbyrå. 
  4. ↑ Statistisk sentralbyrå (2012). «1805 Narvik. Population 1 January and population changes during the year. 1951–» (στα Νορβηγικά). 
  5. ↑ Karlsen, Tone Anita (2017-08-22). «Ny Narvik tar form» (στα no). Harstad Tidende. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-11. https://web.archive.org/web/20170911072326/http://www.ht.no/nyheter/2017/08/22/Nye-Narvik-tar-form-15192004.ece. Ανακτήθηκε στις 2017-09-10. 
  6. ↑ «Nytt kommunevåpen vedtatt» (στα no). NRK Nordland. 2019-06-20. https://www.nrk.no/nordland/nytt-kommunevapen-vedtatt-1.14596440. Ανακτήθηκε στις 2020-02-09. 
  7. ↑ «Civic heraldry of Norway - Norske Kommunevåpen». Heraldry of the World. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2019. 
  8. ↑ Rygh, Oluf (1905). Norske gaardnavne: Nordlands amt (στα Νορβηγικά) (16 έκδοση). Kristiania, Norge: W. C. Fabritius & sønners bogtrikkeri. σελ. 285. 
  9. ↑ «Key facts about Narvik». VisitNorway.com. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2008. 
  10. ↑ «Narvik, Norway». BBC. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2008. 
  11. ↑ Churchill, Winston S (1948). The Second World War: The Gathering StormΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. 1. Cambridge: Houghton Mifflin. ISBN 978-0-395-41055-4. 
  12. ↑ Galland, Adolf (2001). The First and the Last. Cerberus Publishing. σελ. 92. ISBN 978-0-89966-728-7. 
  13. ↑ http://www.fremover.no/kulderekord
  14. ↑ «Temperaturnormaler for Narvik i perioden 1961–1990» (στα Νορβηγικά). Met.no. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2008. 
  15. ↑ «Average Conditions – Narvik». BBC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2008. 
  16. ↑ «Narvik daylight». Gaisma.com. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2008. 
  17. ↑ «eKlima Web Portal». Norwegian Meteorological Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2004. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2012. 
  18. ↑ Fouche, Gwladys (30 June 2008). «Sub-prime chill reaches the Arctic». The Guardian. https://www.theguardian.com/business/2008/jun/30/subprimecrisis.creditcrunch. 
  19. ↑ «Winter rail destinations: Narvik». SJ AB (TheLocal.se). 3 November 2008. http://www.thelocal.se/15410/20081103. Ανακτήθηκε στις 8 November 2008. 
  20. ↑ Stensvold, Tore (30 Οκτωβρίου 2015). «Nå skal de suge fast skipene til kaia». Teknisk Ukeblad. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2016. 
  21. ↑ «Narvik Krigsmuseum». Visit Narvik AS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2017. 
  22. ↑ New war museum in Narvik
  23. ↑ Bjørn Cappelen. «Paul Due». Store norske leksikon. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2017. 
  24. ↑ «Miasta partnerskie i zaprzyjaźnione Nowego Sącza». Urząd Miasta Nowego Sącza (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Narvik (town) στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νάρβικ&oldid=10650501"