Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μητροπολίτης πρώην Χαλδίας, Χερροιάνων και Κερασούντος Σπυρίδων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σεβασμιώτατος
Σπυρίδων
Μητροπολίτης πρώην Χαλδίας, Χερροιάνων και Κερασούντος
Από4 Σεπτεμβρίου 2000
ΠροκάτοχοςΚύριλλος (Αξιώτης)
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση24 Σεπτεμβρίου 1944 (1944-09-24) (80 ετών)
Γουόρεν (Οχάιο), ΗΠΑ
Εθνικότητα Έλληνες
ΔόγμαΟρθόδοξος Χριστιανισμός
Πρώην τίτλος

Ο Μητροπολίτης πρώην Χαλδίας, Χερροιάνων και Κερασούντος Σπυρίδων (κατά κόσμον Γεώργιος Παπαγεωργίου, Γουόρεν (Οχάιο), ΗΠΑ, 24 Σεπτεμβρίου 1944), είναι Έλληνας ομογενής επίσκοπος, που υπηρέτησε ως Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, από τον Σεπτέμβριο του 1996 έως την παραίτησή του, τον Αύγουστο του 1999, οπότε και εξελέγη Μητροπολίτης Χαλδίας, Χερροιάνων και Κερασούντος, θέση που δεν αποδέχθηκε και έκτοτε είναι εφησυχάζων Ιεράρχης του Θρόνου.

Είναι ο μοναδικός, μέχρι στιγμής, Ελληνορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, που έχει γεννηθεί στις ΗΠΑ.[1]

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Παπαγεωρίου, γιος της Καλής και του δρος Κωνσταντίνου Παπαγεωργίου, γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1944 στην πόλη Γουόρεν του Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ξεκίνησε το δημοτικό στο Στούμπενβιλ του Οχάιο και σε ηλικία 9 ετών μετακόμισε με την πολυμελή οικογένειά του στη Ρόδο όπου ολοκλήρωσε το δημοτικό και τέσσερις τάξεις του γυμνασίου. Αποφοίτησε το 1962, από το Λύκειο του Τάρπον Σπρινγκς στη Φλόριντα.

Σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, απ' όπου αποφοίτησε το 1966 με βαθμό άριστα. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης στην Ελβετία, με ειδικότητα πάνω στην Ιστορία των Προτεσταντικών Εκκλησιών. Από το 1969 ως το 1973 φοίτησε στο τμήμα Βυζαντινής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπόχουμ στη Γερμανία, κατόπιν υποτροφίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Υπηρέτησε στη γραμματεία της Μόνιμης Αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (Γενεύη 1966–1967) και αργότερα χρημάτισε Γραμματέας του Ορθόδοξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζί της Γενεύης, όπου διεύθυνε την εκκλησιαστική επιθεώρηση Επίσκεψις (1973–1976). Το 1976 χειροθετήθηκε αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου και διορίσθηκε ιερατικώς προϊστάμενος στην Ελληνική Κοινότητα του Αγίου Ανδρέα στη Ρώμη όπου υπηρέτησε μέχρι το 1985.

Η εξοικείωσή του με τη ρωμαιοκαθολική πραγματικότητα της Ιταλίας οδήγησε το 1984 στο διορισμό του ως εκτελεστικού γραμματέα στη Διορθόδοξη Επιτροπή για το Θεολογικό Διάλογο μεταξύ της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Το 1985, η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου εξέλεξε τον Αρχιμανδρίτη Σπυρίδωνα Παπαγεωργίου, ως Τιτουλάριο Επίσκοπο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Απαμείας, τοποθετώντας τον ως βοηθό Επίσκοπο στην Μητρόπολη Αυστρίας και Εξαρχία Ιταλίας και Ουγγαρίας, όπως τότε ήταν γνωστή.

Το Νοέμβριο του 1991, με την ίδρυση της Ιεράς Μητροπόλεως Ιταλίας, η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου εξέλεξε τον Σπυρίδωνα ως τον πρώτο Μητροπολίτη Ιταλίας και Μελίτης.

Στά τέσσερα χρόνια της υπηρεσίας του ως Μητροπολίτης Ιταλίας, αύξησε σημαντικά τον αριθμό των ενοριών, ενίσχυσε τη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου συσπειρώνοντας κάτω από τη νέα Μητρόπολη διάφορες ιταλικές ορθόδοξες κοινότητες, έδωσε έμφαση στη νεολαία οργανώνοντας την Ενωση Ελλήνων Ορθοδόξων Φοιτητών της Ιταλίας και αναβίωσε τον ορθόδοξο μοναχισμό στην Ιταλία με την ανασύσταση της βυζαντινής Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή στην Καλαβρία.

Το 1992 διορίσθηκε πρόεδρος τη Διορθόδοξης Επιτροπής του Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ τη Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Λουθηρανών. Εκπροσώπησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε διάφορες διεκκλησιαστικές συναντήσεις, ενώ υπήρξε απεσταλμένος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ειδική Σύνοδο των Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων της Ευρώπης στη Ρώμη το 1991. Ο λόγος του στην Σύνοδο εστιάστηκε επί της διαρκώς εξαπλούμενης Ουνίας στις χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης.

Αρχιεπίσκοπος Αμερικής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η 20ετής προϋπηρεσία του στην Ιταλία, η συμμετοχή του στους διεκκλησιαστικούς διαλόγους, η συχνή παρουσία του στη διεθνή εκκλησιαστική σκηνή, αλλά και η αμερικάνικη καταγωγή του αποτέλεσαν τη βάση γιά την εκλογή του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αμερικής, στις 30 Ιουλίου 1996 από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ως Αρχιεπίσκοπος Αμερικής εργάστηκε για το μεγάλο ζήτημα της επιβίωσης της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού στη διασπορά της Αμερικής. Ανέλαβε πρωτοβουλίες σε καίρια θέματα της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής, δίδοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ελληνική παιδεία, στην ορθόδοξη θεολογική εκπαίδευση, στην οργάνωση του ελληνοαμερικανικού λόμπι και στη διοίκηση της Αρχιεπισκοπής.

Ο Σπυρίδων παραιτήθηκε από Αρχιεπίσκοπος Αμερικής στις 19 Αυγούστου 1999 και εν συνεχεία η Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εξέλεξε Μητροπολίτη της Ιστορικής Ιεράς Μητροπόλεως Χαλδίας, Χεροιάνων και Κερασούντος, θέση την οποία δεν αποδέχτηκε[2]. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1999 εγκατέλειψε τη Νέα Υόρκη, και έκτοτε διαμένει ως σχολάζων Μητροπολίτης στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας[3], όπου κατά καιρούς παραχωρεί συνεντεύξεις ή γράφει άρθρα για τον ελληνικό και ομογενειακό τύπο της Αμερικής.

Το Φεβρουάριο του 2003 συστάθηκε το Ίδρυμα «Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων γιά την Ελληνική Παιδεία και τον Πολιτισμό», το οποίο έχει έδρα την Νέα Υόρκη.

  1. Π Παναγιωτου, Μαρια Αντωνιαδου (4 Ιουλίου 1999). «Τι συμβαίνει στην Εκκλησία της Αμερικής». Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2020. 
  2. «Η επόμενη ημέρα στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Το παρασκήνιο και οι διάδοχοι». ΣΚΑΪ. 5 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2020. 
  3. Archive, Εθνικός Κήρυξ. «Ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Αμερικής Σπυρίδων μιλά για όλα στον «Ε.Κ.»». ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  1. Ι. Φραγκούλη-Αργύρη, Η Μοναξιά ενός Ασυμβίβαστου - Σπυρίδων, Αρχιεπίσκοπος Αμερικής (1996-1999) - Βιογραφία, Εξάντας, Αθήνα 2000. (Στα αγγλικά: The Lonely Path of Integrity, Εξάντας, Αθήνα 2002.)
  2. Σπυρίδων, Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, Η Παρακαταθήκη (στα αγγλικά: The Legacy, επιμ. Ι. Φραγκούλη-Αργύρη), Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2005.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Ιάκωβος Γκαρμάτης
Επίσκοπος Απαμείας
1985-1991
Διάδοχος
Βασίλειος Παπαδόπουλος
Προκάτοχος
Νέα Μητρόπολη
Μητροπολίτης Ιταλίας
1991-1996
Διάδοχος
Γεννάδιος
Προκάτοχος
Ιάκωβος
Αρχιεπίσκοπος Αμερικής
1996-1999
Διάδοχος
Δημήτριος
Προκάτοχος
Κύριλλος
Μητροπολίτης Χαλδίας
1999-2000
Διάδοχος
Χηρεία