Ματθίλδη του Αινώ
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ματθίλδη του Αινώ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Mathilde de Hainaut (Γαλλικά) |
Γέννηση | 30 Νοεμβρίου 1293 |
Θάνατος | 1331 Αβέρσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Γκυ Β΄ ντε λα Ρος Λουδοβίκος της Βουργουνδίας (από 1313)[1] Ιωάννης της Γραβίνας (από 1318)[2] |
Γονείς | Φλωρέντιος της Αχαΐας και Ισαβέλλα Α΄ της Αχαΐας |
Οικογένεια | Οίκος του Αβέν |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πρίγκιπας της Αχαΐας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ματθίλδη του Αινώ (Mathilde de Hainaut, 29 Νοεμβρίου 1293 - Αβέρσα, 1331) από τον Οίκο του Αβέν ήταν πριγκίπισσα της Αχαΐας από το 1313 μέχρι το 1318.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν κόρη του Φλωρέντιου του Αινώ (Florent de Hainaut) και της Ισαβέλλας Βιλλεαρδουίνου, πριγκίπισσας της Αχαΐας, κόρης του Γουλιέλμου Β΄ πρίγκιπα της Αχαΐας.
Ο πρώτος της γάμος, όταν ήταν μόλις έξι ετών, έγινε με τον δούκα των Αθηνών Γκυ Β΄ ντε λα Ρος, από τον οποίο έμεινε χήρα το 1308.
Το 1313 παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο το Λουδοβίκο της Βουργουνδίας τιτουλάριο βασιλιά της Θεσσαλονίκης. Ο γάμος αυτός είχε σκοπό να ενώσει τις απαιτήσεις των Καπετιδών-Ανζού και των Καπετιδών-Βουργουνδίας στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας: Ο Ούγος Ε΄ δούκας της Βουργουνδίας και μεγαλύτερος αδελφός του Λουδοβίκου είχε αρραβωνιαστεί την Αικατερίνη του Βαλουά-Κουρτεναί, αλλά ο πατέρας της, Κάρολος κόμης του Βαλουά, χάλασε τον αρραβώνα για να παντρέψει την κόρη του με τον Φίλιππο Α΄ πρίγκιπα του Τάραντα. Για να αποζημιώσει ο Φίλιππος Α΄ την οικογένεια της Βουργουνδίας, παραχώρησε τα δικαιώματα στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας στη διεκδικήτριά του Ματθίλδη, την οποία πάντρεψε με το Λουδοβίκο.
Το ζευγάρι έφτασε στην Αχαΐα για να πάρει την εξουσία του πριγκιπάτου, το οποίο είχε στο μεταξύ καταλάβει ο Φερδινάνδος της Μαγιόρκας και η σύζυγός του Ισαβέλλα ντε Σαμπράν, εξαδέλφη της Ματθίλδης και επίσης διεκδικήτρια του πριγκιπάτου. Ο Φερδινάνδος νικήθηκε και σκοτώθηκε στην Μάχη της Μανωλάδας, στην Ηλεία στις 5 Ιουλίου 1316, αλλά και ο Λουδοβίκος πέθανε δηλητηριασμένος (ή από πυρετό) λίγο μετά.
Εκμεταλλευόμενος την απουσία πρίγκιπα στο πριγκιπάτο της Αχαΐας, ο Ιωάννης δούκας του Δυρραχίου, αδελφός του Φιλίππου Α΄, την παντρεύτηκε δια της βίας το 1318 και με τη δικαιολογία ότι δεν έκανε παιδιά τη χώρισε το 1321, όμως κράτησε το πριγκιπάτο της Αχαΐας.
Η Ματθίλδη παντρεύτηκε μυστικά στε τέταρτο γάμο τον Ούγο του Λα Παλίς (Hugues de La Palice) και αποσύρθηκε στην Αβέρσα, όπου και απεβίωσε το 1331. Καθώς δεν είχε απογόνους, η εξαδέλφη της Ισαβέλλα ντε Σαμπράν και οι απόγονοί της διεκδίκησαν το πριγκιπάτο της Αχαΐας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έκανε τους εξής γάμους:
- 1299, Γκυ Β΄ ντε Λα Ρος († 1308), δούκας των Αθηνών.
- 1316, Λουδοβίκος των Καπετιδών-Βουργουνδίας (1297 † 1316).
- 1318, Ιωάννης κόμης της Γραβίνας, δούκας του Δυρραχίου (τη χώρισε το 1321).
- Ούγος ντε Λα Παλίς (Hugues de La Palice).
Δεν απέκτησε απογόνους και το πριγκιπάτο πέρασε από τον 3ο σύζυγό της Ιωάννη στον αδελφό του Φίλιππο Α΄ πρίγκιπα του Τάραντα. Ταυτόχρονα το διεκδίκησε η Ισαβέλλα ντε Σαμπράν επίσης εγγονή του Γουλιέλμου Β΄ Βιλλεαρδουίνου πρίγκιπα της Αχαΐας.
Γενεαλογία Βιλλεαρδουίνων, πριγκίπων Αχαΐας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γοδεφρείδος Α΄ πρίγκιπας της Αχαΐας 1210-1229 | |||||||||||||||||||||
Γοδεφρείδος Β΄ πρίγκιπας της Αχαΐας 1229-1246 | Γουλιέλμος Β΄ πρίγκιπας της Αχαΐας 1246-1278 | ||||||||||||||||||||
Ισαβέλλα πριγκίπισσα της Αχαΐας 1289-1307 σύζ.Φλωρέντιος του Αινώ | Μαργαρίτα σύζ. Ισνάρ ντε Σαμπράν | ||||||||||||||||||||
Ιωάννης των Καπετιδών-Ανζού κόμης της Γραβίνας, δούκας του Δυρραχίου | Ματθίλδη του Αινώ πριγκίπισσα της Αχαΐας 1313-1318 | Ισαβέλλα ντε Σαμπράν σύζ. Φερδινάνδος της Μαγιόρκας | |||||||||||||||||||
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Grousset, René. L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient. 1949.
- Bon, Antoine (1969). La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la principauté d’Achaïe (in French). Paris: De Boccard.
- Topping, Peter (1975). "The Morea, 1311–1364". In Hazard, Harry W. A History of the Crusades, Volume III: The fourteenth and fifteenth centuries. University of Wisconsin Press. pp. 104–140. ISBN 0-299-06670-3.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p11379.htm#i113785. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ p4205.htm#i42041. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.