Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαρία Γιαννακάκη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Γιαννακάκη
Μαρία Γιαννακάκη (2017)
Γ. Γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Περίοδος
2 Δεκεμβρίου 2016 – Ιούλιος 2019
ΠρωθυπουργόςΑλέξης Τσίπρας
ΠροκάτοχοςΚωστής Παπαϊωάννου
Διάδοχοςθέση που καταργήθηκε
Βουλευτής της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
6 Μαΐου 2012 – 31 Δεκεμβρίου 2014
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση6 Μαΐου 1969 (1969-05-06) (55 ετών), Πειραιάς
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΝέα Αριστερά (2023 - σήμερα)
ΣΥΡΙΖΑ (2016-2023)
Δημοκρατική Αριστερά (2010-2015)
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Sorbonne Universités
Πανεπιστήμιο Παρί-Ντωφίν
Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης
Επάγγελμαπολιτικός[1]
Ιστοσελίδαmariayannakaki.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία Γιαννακάκη (6 Μαΐου 1969) είναι Ελληνίδα πολιτικός, πρώην βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς και πρώην γενική γραμματέας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Γεννήθηκε το 1969 στον Πειραιά και μεγάλωσε στη Νίκαια. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και έκανε μεταπτυχιακά στο Παρίσι[2].

Πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.

Εξελέγη βουλευτής Β' Πειραιά με τη Δημοκρατική Αριστερά στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012.[3] Εκπροσώπησε τη Βουλή των Ελλήνων στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Γυναικών Πολιτικών.

Το 2013 εκλέχθηκε γενική εισηγήτρια κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Στις περιφερειακές εκλογές του 2014 ήταν υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής με τον συνδυασμό «Παρέμβαση για την Αττική - Δημοκρατική Οικολογική Κίνηση», υποστηριζόμενη από τη Δημοκρατική Αριστερά και τους Οικολόγους Πράσινους[4]. Εξελέγη περιφερειακή σύμβουλος συγκεντρώνοντας 28.601 ψήφους και ποσοστό 1,76%.

Τον Σεπτέμβριο του 2014 της ασκήθηκε έντονη κριτική λόγω του συζύγου της, ο οποίος διορίστηκε υπάλληλος στον Δήμο Κορυδαλλού διαπράττοντας πλαστογραφία[5] (συγκεκριμένα, πλαστογράφησε πτυχίο Πολιτιστικής Διαχείρισης και Οικονομικών του Πολιτισμού το οποίο ουδέποτε απέκτησε). Η ίδια η Γιαννακάκη δήλωσε ότι δεν γνώριζε την υπόθεση και ζήτησε ο σύζυγός της «να υποστεί τις προβλεπόμενες από το νόμο συνέπειες».[5]

Στο 4ο Συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς τον Ιούνιο του 2015, ήταν υποψήφια πρόεδρος του κόμματος. Βγήκε δεύτερη πίσω από τον Θανάση Θεοχαρόπουλο λαμβάνοντας ποσοστό 40,84% και 241 ψήφους[6].

Αποχώρησε από τη Δημοκρατική Αριστερά τον Αύγουστο του 2015, λόγω της διαφωνίας της με την απόφαση του κόμματος για εκλογική συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ[7].

Από τον Δεκέμβριο του 2016 έως τον Ιούλιο του 2019 ήταν γενική γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.[8] Τον Ιούνιο του 2017 ως γενική γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συνέταξε την τροπολογία-τροποποίηση των νόμων 187 και 187Α (νόμος περί "εγκληματικών οργανώσεων" και "Τρομονόμος"). Η εν λόγω τροποποίηση επιχειρήθηκε να ψηφιστεί μέσω τροπολογίας σε άσχετο με τον Ποινικό Κώδικα νομοσχέδιο, ενώ δέχτηκε έντονη κριτική ως απόπειρα ποινικοποίησης του δημόσιου λόγου [9]. Η εν λόγω τροπολογία τελικά αποσύρθηκε προσωρινά για περαιτέρω επεξεργασία[10].

Στις ευρωεκλογές του 2024 έθεσε υποψηφιότητα με τη Νέα Αριστερά.[11]

  1. (Αγγλικά) pace.coe.int. 6979. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2022.
  2. «Γιαννακάκη Μαρία - Βιογραφικό». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2016. 
  3. «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2016. 
  4. Οι Οικολόγοι Πράσινοι στηρίζουν «Παρέμβαση για την Αττική»
  5. 5,0 5,1 [1]
  6. «ΝΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΕΞΕΛΕΓΗ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2016. 
  7. Αποχωρεί από τη ΔΗΜΑΡ η Μαρία Γιαννακάκη
  8. «Η Μαρία Γιαννακάκη νέα γγ Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Η Εφημερίδα των Συντακτών. 2016-12-02. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-12-03. https://web.archive.org/web/20161203141921/http://www.efsyn.gr/arthro/i-maria-giannakaki-nea-gg-diafaneias-kai-anthropinon-dikaiomaton. Ανακτήθηκε στις 2016-12-02. 
  9. «Ο ασαφής νέος «τρομονόμος» - ThePressProject». https://www.thepressproject.gr/article/112368/tropopoiisi-poinikou-kodika. Ανακτήθηκε στις 2017-06-10. 
  10. «Φρονηματικές διώξεις: Απέσυρε ο υπουργός Δικαιοσύνης την αόριστη και επικίνδυνη αλλαγή στο τρομονόμο - Press Publica | Δημοσιογραφία για το δημόσιο συμφέρον». Press Publica | Δημοσιογραφία για το δημόσιο συμφέρον. 2017-06-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-06-07. https://web.archive.org/web/20170607173236/https://www.presspublica.gr/fronimatikes-dioxis-apesyre-o-ypourgos-dikeosynis-tin-aoristi-ke-epikindyni-allagi-sto-tromonomo/. Ανακτήθηκε στις 2017-06-10. 
  11. «Νέα Αριστερά: Αυτοί είναι οι 42 υποψήφιοι ευρωβουλευτές της - Ανάμεσά τους Φίλης, Κούλογλου, Σακελλαρίδης». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]