Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κυνουρία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
η επαρχία Κυνουρίας

Η Κυνουρία αντλεί το όνομα της από τον αρχαίο οικιστή της περιοχής Κύνουρο. Είναι ιστορική περιοχή και επαρχία του νομού Αρκαδίας. Περιλαμβάνει το παραθαλάσσιο τμήμα του νομού και το ορεινό τμήμα που βρίσκεται στις βόρειες πλαγιές του Πάρνωνα ή Μαλεβό. Διοικητικά η Κυνουρία χωρίζεται σήμερα σε δύο δήμους, τους δήμους Βόρειας Κυνουρίας και Νότιας Κυνουρίας. Με την προηγούμενη διοικητική διαίρεση που είχε προκύψει με το πρόγραμμα Καποδίστριας χωριζόταν σε τρεις δήμους και μία κοινότητα, τους δήμους Βόρειας Κυνουρίας, Λεωνιδίου, Τυρού και την κοινότητα Κοσμά. Οι σημαντικότεροι οικισμοί της Κυνουρίας είναι το Λεωνίδιο, το Άστρος και ο Τυρός.

Παλαιότερες έδρες της επαρχίας υπήρξαν εκτός από το Άστρος και το Λεωνίδιο οι ορεινοί οικισμοί Άγιος Πέτρος και Πραστός. Ένα τμήμα της Κυνουρίας περιλαμβάνει τα χωριά των Τσακώνων, πληθυσμιακής ομάδας που είναι ομιλητές της Τσακώνικης διαλέκτου. Η περιοχή τους καταλαμβάνει μέρος του νότιου κυρίως τμήματος της επαρχίας.

Η Τσακωνική διάλεκτος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Τσακωνική διάλεκτος
Επιγραφή στα Τσακωνικά

Σε περιοχή της νότιας Κυνουρίας, γνωστή ως Τσακωνιά, ομιλείται η Τσακωνική διάλεκτος. Η Τσακωνική διάλεκτος προήλθε από τη Δωρική διάλεκτο η οποία είχε επικρατήσει στην περιοχή κατά την αρχαιότητα λόγω της εγκατάστασης Δωριέων στην Κυνουρία. Η τσακώνικη διάλεκτος, ο Τσακώνικος χορός, η ενδυμασία τα ήθη και τα έθιμα των τσακώνων αποτελούν άλλη μια δυναμική της Βόρειας και Νότιας Κυνουρίας. Οι Τσάκωνες ως γνήσιοι απόγονοι των Δωριέων διατήρησαν ανόθευτη τη ρίζα τους και η Τσακώνικη Γλώσσα αποτελεί και σήμερα τη ζωντανή έκφραση της Δωρικής Διαλέκτου. συναντάται στη Βόρεια Κυνουρία: (Πραστός Σίταινα, Καστάνιτσα, Άγιος Ανδρέας). Νότια Κυνουρία: (Λεωνίδιο, Τυρός, Σαπουνακαίϊκα, Πέρα Μέλανα, Πραματευτής, Βασκίνα, Λιβαδίου, Σαμπατική).

Η Αρχαία Κυνουρία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην αρχαιότητα η Κυνουρία ήταν η χώρα των Κυνουρέων, λαός πιθανόν Ιωνικής καταγωγής.[1] Μετά την κάθοδο των Δωριέων στην Κυνουρία εγκαταστάθηκαν Δωριείς.[2] Το κράτος της Κυνουρίας έγινε σύντομα στόχος των ισχυρών γειτόνων του, των Σπαρτιατών των Αργείων και των Αρκάδων Τεγεατών. Αποτέλεσε κυρίως μήλον της έριδος μεταξύ των Σπαρτιατών και των Αργείων, καθώς βρισκόταν ανάμεσα στα δύο κράτη. Παρά την έντονη πίεση των γειτόνων της η Κυνουρία πρέπει να παρέμενε ανεξάρτητη μέχρι την εποχή του Αργείου Τυράννου Φείδωνα οπότε και πέρασε στην κυριαρχία του Άργους. Το Άργος τότε βρισκόταν στην μέγιστη ακμή του. Μετά τη Φείδωνα όμως το Άργος άρχισε σταδιακά να παρακμάζει ενώ η Σπάρτη ισχυροποιούταν. Η τύχη της Κυνουρίας φαίνεται να κρίθηκε οριστικά ο 546 π.Χ., στη μάχη της Θυρέας[3] ή μάχη των εξακοσίων επιλέκτων, οπότε η Σπάρτη επικράτησε του Άργους και απέκτησε τον έλεγχο της Κυνουρίας. Η Κυνουρία παρέμεινε Σπαρτιατική μέχρι το 338 π.Χ.. Την χρονιά αυτή ο Φίλιππος Β΄ απέδωσε την βόρεια Κυνουρία στους Αργείους ενώ η νότια περιόχη των Πρασιών και του Τυρού η οποία ήταν το φυσικό σύνορο της αρχαίας Σπάρτης παρέμεινε στη Σπάρτη. Οι σημαντικότερες πόλεις της αρχαίας Κυνουρίας ήταν στη βόρεια Κυνουρία η Θυρέα και η Ανθήνη και στη νότια Κυνουρία οι Πρασιές, ο Τυρός, η Πολίχνη, η Γλυπία και το Μάριο.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Κυνουρία, ιστορική αναδρομή». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2009. 
  2. ↑ «Ιστορία της Κυνουρίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2009. 
  3. ↑ Ηροδότου Ιστορία, βιβλίο Α΄ἔς τε δὴ ὦν τὰς ἄλλας ἔπεμπε συμμαχίας καὶ δὴ καὶ ἐς Λακεδαίμονα. τοῖσι δὲ καὶ αὐτοῖσι τοῖσι Σπαρτιήτῃσι κατ᾽ αὐτὸν τοῦτον τὸν χρόνον συνεπεπτώκεε ἔρις ἐοῦσα πρὸς Ἀργείους περὶ χώρου καλεομένου Θυρέης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κυνουρία&oldid=10172968"