Κλοδοάλδος
| Κλοδοάλδος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 524[1] |
| Θάνατος | 7 Σεπτεμβρίου 560[1] Σαιν-Κλου[1] |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Eορτασμός αγίου | 7 Σεπτεμβρίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πρεσβύτερος ερημίτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Χλωδόμηρος και Γκουντέρικ[1] |
| Αδέλφια | Thibald[1] Gonthaire[1] |
| Οικογένεια | Μεροβίγγειοι[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Άγιος Κλοδοάλδος ή Σεντ Κλουντ, (Λατινική γλώσσα : Clodoaldus, 522 - 7 Σεπτεμβρίου 560) μέλος του Οίκου των Μεροβιγγείων είναι Άγιος της Καθολικής Εκκλησίας, η μνήμη του τιμάται στις 7 Σεπτεμβρίου.[2] Ήταν μικρότερος γιος του Βασιλιά της Ορλεάνης Χλωδόμηρου και της Γκουντέρικ, ίσως εγγονής του βασιλιά της Βουργουνδίας Γοδεγίσελου. Προτίμησε να απαρνηθεί τα κληρονομικά του δικαιώματα στο βασίλειο των Φράγκων και να γίνει ερημίτης, τελικά αγιοποιήθηκε. Με τον θάνατο του Κλόβις Α΄ το Φραγκικό βασίλειο μοιράστηκε ανάμεσα στους γιους του : Χλωδόμηρος, Χιλδεβέρτος Α΄, Χλωτάριος Α΄ και ο μεγαλύτερος ετεροθαλής αδελφός τους Θευδέριχος Α΄. Η μητέρα τους Κλοτίλδη πρότεινε στους γιους της να προχωρήσουν σε εκστρατεία εναντίον του βασιλιά της Βουργουνδίας Σιγισμούνδου, μετά την σύλληψη του Σιγισμούνδου και της οικογένειας του ο Χλωδόμηρος επέστρεψε στην Ορλεάνη. Ο αδελφός του Σιγισμούνδου Γκοντομάρ με την βοήθεια του μεγάλου του συμμάχου Θεοδώριχου του Μέγα έσφαξε την φρουρά τον Φράγκων στην Βουργουνδία. Ο Χλωδόμηρος σε μία πράξη εκδίκησης θανάτωσε τον Σιγισμούνδο και τους δύο γιους του Γκιζάλντ και Γκοντεμπώντ, κατόπιν προχώρησε σε δεύτερη εκστρατεία στην Βουργουνδία (1 Μαΐου 524) αλλά ηττήθηκε και έπεσε στην "μάχη του Βεζερόνς" (25 Ιουνίου 524).[3]
Η δολοφονία των αδελφών του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τον θάνατο του πατέρα του ανατράφηκε μαζί με τους δύο μεγαλύτερους αδελφούς του στο Παρίσι από την γιαγιά τους Κλοτίλδη που τους είχε μεγάλη αδυναμία. Οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί του Θεοδοβάλδος και Γκούνταρ θανατώθηκα ωστόσο από τον θείο τους Χλωτάριο Α΄ αν και ήταν μονάχα 10 και 7 ετών αντίστοιχα, ο Κλοδοάλδος πρόλαβε και δραπέτευσε στην Προβηγκία.[4] Ο Σαλικός νόμος επέβαλε στον Κλοδοάλδο και τους αδελφούς του να κληρονομήσουν το βασίλειο του πατέρα τους αλλά οι θείοι τους Χιλδεβέρτος Α΄ των Παρισίων και Χλωτάριος Α΄ του Σουασόν το σφετερίστηκαν.
Σύμφωνα με κάποιον λογαριασμό ο Χιλδεβέρτος Α΄ και ο Χλωτάριος Α΄ ζήτησαν πίσω τα παιδιά από την μητέρα τους με στόχο να τα στέψουν βασιλείς, η Κλοτίλδη αγνοώντας τις προθέσεις των γιων της τα έντυσε με τα καλύτερα ρούχα και τα έστειλε (524). Τα δύο αδέλφια θανάτωσαν τα ανίψια τους, κάποιοι λογαριασμοί γράφουν ότι τα σκότωσαν με τα χέρια τους φέρνοντας έντονη θλίψη και οργή στην γιαγιά τους.[3] Τα δύο μεγαλύτερα παιδιά ήταν μόλις 10 και 7 ετών, ο Κλοδοάλδος δραπέτευσε με την επέμβαση κάποιων ευγενών που ήταν πιστοί στον Χλωδόμηρο, κατέφυγε στο ιερό του Αγίου Ρεμίγιου, επισκόπου του Ρεμς, ασφαλής από τους θείους του που τον αναζητούσαν. Μία άλλη πηγή γράφει ότι οι δύο θείοι έστειλαν τα δύο παιδιά στην μητέρα τους με στόχο να τα κουρέψει ώστε να μην έχουν δικαιώματα στον θρόνο, τα μακριά μαλλιά ήταν εκείνη την εποχή σύμβολο της βασιλικής εξουσίας. Η Κλοτίλδη περήφανα απάντησε ότι "προτιμώ να δώ τους εγγονούς μου νεκρούς παρά κουρεμένους", οι θείοι τους τότε αποφάσισαν να τα σκοτώσουν. Ο Γκούνταρ θανατώθηκε πρώτος, στην συνέχεια ο Θεοδοβάλδος έπεσε στα πόδια του θείου του Χιλδεβέρτου και του ζήτησε να του χαρίσει την ζωή. Ο Χιλδεβέρτος Α΄ υπέκυψε αλλά ο μικρότερος θείος του Χλωτάριος ήταν ανένδοτος και τον σκότωσε, μονάχα ο μικρότερος Κλοδοάλδος πρόλαβε να δραπετεύσει.[3]
Ενηλικίωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα],_petit-fils_de_Clovis_Ier.jpg)
Ο Κλοδοάλδος απαρνήθηκε όλα τα δικαιώματα του στον θρόνο και πήγε στα περίχωρα του Παρισιού να ζήσει σαν ερημίτης στο πλευρό του Αγίου Σεβερίνου, προτιμώντας μια ήσυχη και φτωχή ζωή παρά την πολυτελή και επικίνδυνη ζωή των ανακτόρων.[3] Έμεινε μερικά χρόνια στην συνοδεία του Αγίου Σεβερίνου από τον οποίο διδάχθηκε τα μυστικά της μοναστικής ζωής, σε ηλικία 20 ετών επέστρεψε στο Παρίσι και εμφανίστηκε μπροστά στους επισκόπους και την βασιλική οικογένεια. Ο επίσκοπος έκοψε τα μαλλιά του Κλοδοάλδου, οι θείοι του που τον έβλεπαν μέχρι τότε σαν απειλή όταν είδαν την κίνηση αυτή ηρέμησαν και σταμάτησαν να επιδιώκουν τον θάνατο του, τον χρηματοδότησαν με μερικά δώρα για να ζήσει άνετα την υπόλοιπη ζωή του. Όταν πέθανε ο Άγιος Σεβερίνος ο Σαιντ Κλουντ εγκατέλειψε το Παρίσι, πήγε στην Ορλεάνη και έμεινε διάσημος στους κατοίκους για τις θαυματουργικές του ικανότητες.[3] Επέστρεψε στο πρώτο του ερημητήριο στο Παρίσι όπου οι κάτοικοι τον δέχτηκαν με μεγάλο ενθουσιασμό.
Με αίτημα του λαού ο Κλοδοάλδος ζήτησε από τον επίσκοπο Ευσέβιο του Παρισιού να υπηρετήσει μερικά χρόνια στην εκκλησία.[4] Τα χαρίσματα και η ευσέβεια του προκάλεσαν τεράστιο ενθουσιασμό, ο ίδιος που δεν μπορούσε να δεχτεί άλλες τιμές αποσύρθηκε σε έναν λόφο νότια του Σηκουάνα σε μια περιοχή που σήμερα ονομάζεται "Σεντ Κλουντ". Έζησε μιά ήσυχη ερημική ζωή ανάμεσα σε αλιείς και αγρότες, οικοδόμησε και μία εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Μαρτίνο του Τουρ. Σύντομα έγινε γνωστή η περιοχή που αποσύρθηκε και ήρθαν πολλοί ιερείς να ζήσουν μαζί του, οικοδόμησε ένα μοναστήρι με πολλά κελιά για την στέγαση τους. Τα δώρα που πήρε από τους θείους του τον βοήθησαν επαρκώς να ζήσει τα επόμενα οκτώ χρόνια στο αβαείο με τους μοναχούς αδελφούς σαν υπόδειγμα ευσέβειας και ηθικής, πέθανε σε ηλικία 38 ετών (7 Σεπτεμβρίου 560).[3]
Αγιοποίηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο θρύλος αναφέρει ότι ο Κλοδοάλδος είχε προβλέψει τον θάνατο του και ακολούθησαν πολλά θαύματα στον τάφο του. Ο Κλοδοάλδος αγιοποιήθηκε και το Αβαείο που έζησε τα τελευταία χρόνια έγινε τόπος προσκυνήματος, πήρε το όνομα "Κολεγιακή εκκλησία του Αγίου Κλοδοάλδου", εκεί φυλάσσονται τα οστά του.[4] Ο Γρηγόριος Τουρώνης γράφει στο έργο του "Ιστορία των Φράγκων" μερικές γραμμές για τον Κλοδοάλδο. Μετά την αναφορά σχετικά με την δολοφονία των δύο αδελφών του έγραψε "δεν μπορούσαν να θανατώσουν το τρίτο που διασώθηκε από γενναίους πολεμιστές, έκοψε τα μαλλιά του και αφιερώθηκε στον θεό, έκανε άριστες πράξεις και πέθανε σαν απλός κληρικός".
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 66. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 https://www.oca.org/saints/lives/1999/09/07/102540-venerable-cloud-clodoald-abbot-founder-of-nogent-sur-seine-near
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Jones, Terry. "Cloud". Patron Saints Index.
- Rabenstein, Katherine (November 1998). "Cloud (Clodoald, Clodulphus) of Nogent". Saint of the Day, September 7.
- Monastere du Magnificat (2006-09-27). "Saint Cloud or Clodoald". Lives of the Saints.