Κατσανίκ
| Κατσανίκ | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Κατσανίκ | ||
 | ||
| Χώρα | Κοσσυφοπέδιο | |
| Διοικητική υπαγωγή | Kaçanik Municipality | |
| Έκταση | 220 km² | |
| Υψόμετρο | 671 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 34.000 | |
| Ταχ. κωδ. | 71000 | |
| Ζώνη ώρας | UTC 01:00 | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Το Κατσανίκ (σερβικά κυριλλικά: Качаник) είναι πόλη και δήμος που βρίσκεται στη Περιφέρεια Φεριζάι του νοτίου Κοσσυφοπεδίου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, η πόλη του Κατσανίκ έχει 15.634 κατοίκους, ενώ ο δήμος έχει 33.409 κατοίκους.
Ο δήμος καλύπτει μια έκταση 220 τετραγωνικών χιλιομέτρων (85 τετραγωνικών μιλίων), συμπεριλαμβανομένης της πόλης Κατσανίκ και 31 χωριών.
Ονομασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο ιδρυτής της πόλης Κοτζά Σινάν Πασά ονόμασε αρχικά την πόλη Κατσανίκου. Το 1660, ο Οθωμανός συγγραφέας και ταξιδιώτης Εβλιά Τσελεμπή επισκέφθηκε το Κοσσυφοπέδιο και έγραψε ότι το όνομα της πόλης προέρχεται από την τουρκική λέξη "kaçanlar" (κατσανλάρ) από μια ομάδα Αλβανών ληστών που δραστηριοποιούνταν στα Σκόπια και χρησιμοποίησαν την περιοχή του Κατσανίκ ως κρυψώνα. [1]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώιμη ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η περιοχή του Κατσανίκ αποτέλεσε μία από τις κεντρικές οδούς, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των μεταναστεύσεων από την Κεντρική Ευρώπη (σχετικών με τον πολιτισμό της Λουσατίας) στα νότια Βαλκάνια μεταξύ 1200 και 1150 π.Χ. [2] Τα μνημεία της ρωμαϊκής εποχής περιλαμβάνουν ένα ιερό που χρονολογείται από το 158-9 μ.Χ. και είναι αφιερωμένο σε μια θεότητα που ονομάζεται Αντίνους (Θεός Αντίνο). Το όνομα Αντίνους φαίνεται να υπήρχε μεταξύ των κεντρικών Ιλλυρικών και Δαλματικών ονομάτων, αλλά η λατρεία του Αντίνους φαίνεται να ήταν μια τοπική λατρεία της νοτιοδυτικής Δαρδανίας καθώς δεν εμφανίζεται σε άλλα μέρη της Ιλλυρίας ή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. [3]
Μεσαίωνας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και από το 330 μ.Χ. της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μετά τον 9ο αιώνα μ.Χ. αποτέλεσε κομμάτι του βασιλείου Ράσκα και της αυτοκρατορίας της Σερβίας. Στην δεκαετία του 1420, το Κατσανίκ καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς.[4] Εκείνη την εποχή η περιοχή ήταν μόνο ένα χωριό που καταχωρίθηκε από τους Οθωμανούς στο ντεφτέρ του 1455 ως ναχιγιές.[5][6]
Το Κατσανίκ ιδρύθηκε από τον Κοτζά Σινάν Πασά, ο οποίος έχτισε το τζαμί της πόλης (που υπάρχει ακόμη και σήμερα), μια δημόσια κουζίνα για τους φτωχούς (ιμαρέτ), ένα σχολείο κοντά στο τζαμί, δύο καραβανσεράι, ένα τουρκικό χαμάμ, το φρούριο της πόλης με το όνομα Φρούριο Λανίστα και μερικούς μύλους στον ποταμό Λεπένσι.
Το Κατσανίκ έγινε γνωστό διοικητικά ως κωμόπολη στα τέλη του 16ου αιώνα, ενώ μέχρι το 1891 ήταν μέρος του οθωμανικού Σαντζακίου των Σκοπίων, το οποίο ανήκε και τότε στο Βιλαέτι του Κοσσυφοπεδίου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Σύγχρονη ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 2 Ιανουαρίου 1690 Αλβανοί αντάρτες συμμετείχαν σε μία μάχη με τις αυστριακές δυνάμεις και πολέμησαν εναντίον των οθωμανών στην κοιλάδα του Κατσανίκ.[7]
Το 1878 σύμφωνα με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου το Κατσανίκ προβλεπόταν να γίνει μέρος του Πριγκιπάτου της Βουλγαρίας, αλλά σύμφωνα με την Συνθήκη του Βερολίνου επιστράφηκε στους οθωμανούς.[8]
Κατά την διάρκεια της Αλβανικής Εξέγερσης του 1910, η περιοχή του Κατσανίκ αποτέλεσε πεδίο μάχης μεταξύ των οθωμανικών και των αλβανικών δυνάμεων.[9]
Μετά το 1912 η πόλη έγινε μέρος του Βασιλείου της Σερβίας και μετά το 1918 μέρος του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων (προδρομικής συνένωσης της Γιουγκοσλαβίας). Από το 1929 έως το 1941 το Κατσανίκ αποτέλεσε κομμάτι της Μπανόβινας του Βαρδάρη του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας.
Κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, από το 1941 έως το 1945, η πόλη αποτέλεσε κομμάτι του Βασιλείου της Βουλγαρίας.
Το 1990, μετά την αναστολή της αυτονομίας του Κοσσυφοπεδίου, τα μέλη της συνέλευσης του Κοσσυφοπεδίου συγκεντρώθηκαν στην πόλη και υιοθέτησαν το Σύνταγμα του Κατσανίκ, βάσει του οποίου ανακηρύχθηκε η Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου το 1991.[10]
Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου, οι Γιουγκοσλαβικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου του στρατού, της αστυνομίας και των παραστρατιωτικών ομάδων, πραγματοποίησαν στρατιωτικές επιχειρήσεις στην πόλη οι οποίες οδήγησαν σε υψηλό αριθμό θανάτων αμάχων και μαζικές μεταναστεύσεις αμάχων από το Κατσανίκ.[11]
Δημογραφικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθ. | ±% |
|---|---|---|
| 1948 | 16.318 | — |
| 1953 | 18.128 | 11.1% |
| 1961 | 19.735 | 8.9% |
| 1971 | 23.978 | 21.5% |
| 1981 | 31.072 | 29.6% |
| 1991 | 38.010 | 22.3% |
| 2011 | 33.409 | −12.1% |
| 2020 est. |
34.420 | 3.0% |
Σύμφωνα με την τελευταία επίσημη απογραφή που πραγματοποιήθηκε το 2011, ο δήμος του Κατσανίκ έχει 33.409 κατοίκους. Με βάση τις πληθυσμιακές εκτιμήσεις από το Υπουργείο Στατιστικής του Κοσσυφοπεδίου, ο δήμος είχε 34.420 κατοίκους το 2020.
Με εξαίρεση οκτώ Ρομά και 30 Βόσνιους, ο δήμος είναι εθνολογικά ομοιογενής αλβανικός.
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο δήμος είναι γνωστός για την παραγωγή κατασκευαστικών υλικών για αρκετές εταιρείες της περιοχής. Υπάρχουν επίσης πολλές καλλιεργημένες αγροτικές εκτάσεις και περιοχές κατάλληλες για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων, μελισσοκομίας, δασικής καλλιέργειας καθώς και διάφορων τεχνικών επαγγελμάτων. Η περιοχή είναι κατάλληλη για την ανάπτυξη χειμερινού και καλοκαιρινού τουρισμού. Το κέντρο της πόλης διαθέτει ένα σταθμό λεωφορείων, ένα μικρό ραδιοφωνικό σταθμό, τα ερείπια ενός τουρκικού φρουρίου, αρκετούς εμπορικούς δρόμους, τράπεζες, εστιατόρια και μια εβδομαδιαία λαϊκή αγορά αγροτών για αγροτικές παραγωγές, ζώα και εξοπλισμό.
Το Κατσανίκ κατέχει μεγάλη παράδοση στον ιδιωτικό τομέα της παραγωγής, ειδικά όσον αφορά την παραγωγή ασβεστούχων λίθων, ξύλου για κατασκευές και άλλες υπηρεσίες και τεχνικών δραστηριοτήτων.
Πολιτισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αθλητισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αθλητικές ομάδες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το KF Lepenci είναι ο ανδρικός ποδοσφαιρικός σύλλογος της πόλης και έχει ως έδρα το Στάδιο Besnik Begunca. Το KFF Bazeli 2015 είναι ο γυναικείος ποδοσφαιρικός σύλλογος της πόλης και παίζει στο ανώτατο επίπεδο του γυναικείου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου στο Κοσσυφοπέδιο.
| Σύλλογος | Άθλημα | Ίδρυση | Κατηγορία | Έδρα |
|---|---|---|---|---|
| KF Lepensi | Ποδόσφαιρο | 1945/1957 | Δεύτερη Κατηγορία Πρωταθλήματος | Στάδιο Besnik Begunca |
| KFF Bazeli 2015 | Ποδοσφαίρο (Γυναίκες) | 2015 | Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Γυναικών του Κοσσυφοπεδίου |
Εξέχουσες πορωπικότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αντέμ Σαλιχάχ, πολιτικός.
- Τζετμίρ Τόπαλι, ποδοσφαιριστής.
- Βέτον Τούσα, ποδοσφαιριστής.
- Ιλμπέρ Χέισα, ιστορικός.
- Ραμίζ Γκέμπρεα (1923-1944), παρτιζάνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Γκαλερί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βλέπε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μουσά Τσελεμπή
- Εθνικό Πάρκο των Σάρρ
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Komuna Kacanik - Histori» (στα Αλβανικά). Municipality of Kaçanik. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ I.E.S Edwards, επιμ. (18 Σεπτεμβρίου 1975). The migrations on the Greek mainland at the end of the Mycenaean age. The Cambridge Ancient History. Cambridge University Press. σελίδες 709–. ISBN 9780521086912. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Mirković, Miroslava (2002). Anthropology and Epigraphy - the Case of Central Balkan Region. Barcelona: International Congress of Greek and Latin Epigraphy. ISBN 9788472839236. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Mihailo Maletić· Anton Berisha (1973). Kosovo nekad i danas. Borba-Radna jedinica ekonomiska politika. σελ. 130. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2013.
Пошто су Качаник и Звечан пали у турске руке још двадесетих година XIV века
- ↑ Istorijski Glasnik. 1965. σελ. 5. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2013.
- ↑ Oliver J. Schmitt (2008). Kosovo: Kurze Geschichte einer zentralbalkanischen Landschaft. UTB. σελ. 70. ISBN 978-3-8252-3156-9. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2013.
Die Osmanen aber hatten schon vor 1455 strategisch wichtige Plätze (Kacanik und Zvecan, nicht aber Novo Brdo) unter ihre Herrschaft gebracht.
- ↑ On the Autochthony of Albanians in Kosova and the Postulated Massive Serb Migration at the End of the XVIIth Century -Selami Pulaha, Institute of History
- ↑ Тосева, Катерина (2008-03-03). «Сан Стефано — непостигнатият идеал» (στα bg). News.bg. http://news.ibox.bg/news/id_359346741. Ανακτήθηκε στις 2008-09-16.
- ↑ Zürcher, Erik-Jan (30 Νοεμβρίου 1999). Sylvia Kedourie, επιμ. Kosovo Revisited: Sultan Resad's Macedonian Journey of June 1911. Seventy-five Years of the Turkish Republic. Psychology Press. σελίδες 26–. ISBN 9780714650425. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Sörensen, Jens Stilhoff (20 Μαΐου 2009). State Collapse and Reconstruction in the Periphery: Political Economy, Ethnicity and Development in Yugoslavia, Serbia and Kosovo. Berghahn Books. σελίδες 189–. ISBN 9781845455606. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012.
- ↑ Krieger, Heike (12 Ιουλίου 2001). The Kosovo Conflict and International Law: An Analytical Documentation 1974-1999. Cambridge University Press. σελίδες 56–. ISBN 9780521800716. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συντεταγμένες: 42°14′48″N 21°15′19″E / 42.24667°N 21.25528°E