Καμιένα Γκούρα
Συντεταγμένες: 50°47′N 16°2′E / 50.783°N 16.033°E
| Καμιένα Γκούρα | |||
|---|---|---|---|
.JPG) | |||
| |||
  Καμιένα Γκούρα | |||
| Χώρα | Πολωνία[1] | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Πόβιατ Καμιένα Γκούρα | ||
| Έκταση | 17,97 km² | ||
| Υψόμετρο | 468 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 18.425 (30 Ιουνίου 2021) | ||
| Ταχ. κωδ. | 58-400 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC 01:00 (επίσημη ώρα) UTC 02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Η Καμιένα Γκούρα (πολωνικά: Kamienna Góra, γερμανικά: Landeshut, τσεχικά: Lanžhot or Kamenná Hora) είναι πόλη και η έδρα του Πόβιατ Καμιένα Γκούρα, στο Βοεβοδάτο Κάτω Σιλεσίας της νοτιοδυτικής Πολωνίας. Τα έτη 1975-1998, βρισκόταν στο Βοεβοδάτο Γελένια Γκούρα. Ο πληθυσμός της είναι 18.425 κάτοικοι (2020).[2]
Η πόλη βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Μπουμπρ, μεταξύ των Πέτρινων Ορέων και του Ρουντάβι Γιανοβίτσκιε στην παλιά εμπορική οδό από τη Σιλεσία προς την Πράγα, σήμερα μέρος της Εθνικής Οδού 5. Βρίσκεται περίπου 95 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας του βοεβοδάτου, Βρότσουαφ.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή ήταν μέρος της Αυτοκρατορίας της Μεγάλης Μοραβίας στον Πρώιμο Μεσαίωνα, και έγινε μέρος του αναδυόμενου Πολωνικού Κράτους τον 10ο αιώνα υπό τον πρώτο ηγεμόνα του, Μιέσκο Α΄ της Πολωνίας.[3] Κατά τη διάρκεια του κατακερματισμού της Πολωνίας ήταν μέρος των δουκάτων της Σιλεσίας, της Λεγκνίτσα, του Γιάβορ και της Σφιντνίτσα. Στις αρχές του 13ου αιώνα, ο Πολωνός δούκας Ερρίκος Α΄ ο Γενειοφόρος, έχτισε ένα αμυντικό κάστρο στην τοποθεσία, λόγω της εγγύτητάς του στα πολωνο-τσεχικά σύνορα.[3] Ο οικισμός αναφέρεται σε έγγραφα του 1232 ως Landeshut και του 1249 ως Landishute και Landishute forensis auch Camena Gora. Το 1254, ο Πιαστ Δούκας Μπολέσλαφ Β΄ ο Φαλακρός της Λεγκνίτσα έδωσε την περιοχή στο μοναστήρι των Βενεδικτίνων του Οπατοβίτσε ναντ Λάμπεμ (στην ανατολική Βοημία), ο οποίος είχε ήδη ιδρύσει το Αβαείο του Κσέσουφ στο κοντινό Κσέσουφ. Όταν το αβαείο πέρασε στους Κιστερκιανούς το 1289, η Καμιένα Γκούρα εξαγοράστηκε από τον Δούκα Μπόλκο Α΄ τον Αυστηρό της Σφιντνίτσα, ο οποίος το επέκτεινε ως προπύργιο ενάντια στο γειτονικό Βασίλειο της Βοημίας και παραχώρησε προνόμια πόλης το 1292. Έλαβε νέα προνόμια από τον Δούκα Μπόλκο Β΄ το Μικρό το 1334. Ωστόσο, το δουκάτο έπεσε στο Στέμμα της Βοημίας με τον θάνατο του Μπόλκο το 1368. Κάηκε ολοσχερώς κατά τη διάρκεια των Πολέμων των Χουσιτών στη Σιλεσία το 1426 και στη δεκαετία του 1460 πέρασε στο Βασίλειο της Ουγγαρίας, πριν το 1490 κατακτηθεί πάλι από τη Βοημία, που τότε ήταν υπό τη βασιλεία του Βλαδίσλαου Β΄ της Ουγγαρίας, ο οποίος ανέγειρε νέα αμυντικά τείχη στην πόλη.[3]
Κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου, η πόλη λεηλατήθηκε από αυστριακά και σουηδικά στρατεύματα.[3] Ως αποτέλεσμα του πολέμου, μόνο δύο κάτοικοι είχαν παραμείνει στην πόλη το 1639.[3] Αφού ο Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας είχε κατακτήσει τη Σιλεσία με τον Λαντεσούτ το 1742, η σκληρή αντίπαλός του, Μαρία Θηρεσία της Αυστρίας, αντεπιτέθηκε για άλλη μια φορά κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου. Το 1760, αυστριακά στρατεύματα υπό τη διοίκηση του Στρατάρχη Ερνστ Γκίντεον φον Λάουντον, εισέβαλαν στην περιοχή και στις 23 Ιουνίου νίκησαν ένα πρωσικό σώμα υπό τον Χάινριχ Άουγκουστ ντε λα Μοτ Φουκέ στη Μάχη του Λάντεσουτ.
Η πόλη δεν καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Α' και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά κατά τη διάρκεια του τελευταίου, οι Γερμανοί δημιούργησαν και λειτούργησαν ένα υποστρατόπεδο του στρατοπέδου συγκέντρωσης Γκρος-Ρόζεν.[3] Περίπου 1.600 άνδρες, κυρίως Πολωνοί, καθώς και μικρότερες ομάδες άλλων εθνοτήτων, φυλακίστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για καταναγκαστική εργασία στο υποστρατόπεδο, και πολλοί από αυτούς πέθαναν.[4] Υπήρχε επίσης στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας για Εβραίους.[5] Καταλήφθηκε από τους Σοβιετικούς στις 9 Μαΐου 1945 και μετά τον πόλεμο έγινε και πάλι μέρος της Πολωνίας.[3] Σύμφωνα με τη Συμφωνία του Πότσνταμ ο γερμανικός πληθυσμός εκδιώχθηκε και η πόλη ξανακατοικήθηκε από Πολωνούς, εκδιωμένους από την πρώην ανατολική Πολωνία που προσαρτήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση και αποίκους από την κεντρική Πολωνία.[3] Η απέλαση του πληθυσμού της πόλης έγινε με δεκάδες σιδηροδρομικές μεταφορές μεταξύ Νοεμβρίου 1945 και Μαΐου 1946.[6] Αρχικά, μετονομάστηκε στο πολωνικό όνομα Kamieniogóra του 19ου αιώνα[7] και το 1946 υιοθετήθηκε το όνομα Kamienna Góra, το οποίο καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1249.
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Καμιένα Γκούρα με την οροσειρά Κρκόνοσε στο βάθος -
Ιστορικά αρχοντικά στην Πλατεία Ελευθερίας -
Παλιό Δημαρχείο -
Μουσείο Υφαντουργείας (Muzeum Tkactwa) -
Κέντρο Αποκατάστασης Κάτω Σιλεσίας -
Γοτθική Εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου -
Μπαρόκ Εκκλησία της Παναγίας του Ροδαρίου -
Πολιτιστικό Κέντρο -
Αρχιτεκτονικές διακοσμήσεις σε ένα από τα παλιά αρχοντικά -
Λύκειο (Liceum ogólnokształcące) -
Σιδηροδρομικός σταθμός -
Ερείπια του Κάστρου Γκρόντζτφο -
Μνημείο στους δολοφονημένους αιχμαλώτους του τοπικού παραρτήματος του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Γκρος-Ρόζεν -
Εκκλησία της Ιερής Καρδιάς του Ιησού -
Δικαστήριο
_SDC11032.JPG)
.JPG)
Αξιοσημείωτα πρόσωπα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βάλτερ Αρντ (1891–1944), ζωολόγος
- Γκόσια Ντομπροβόλσκα (γεν. 1958), ηθοποιός
- Ρούντολφ Χάμπουργκερ (1903–1980), αρχιτέκτονας και κατάσκοπος
- Βίκτορ Χάμπουργκερ (1900–2001), βιολόγος
- Καρλ Γκότχαρτ Λάνχανς (1732–1808), αρχιτέκτονας, σχεδιαστής της Πύλης του Βρανδεμβούργου
Αδελφοποιημένες πόλεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Καμιένα Γκούρα είναι αδελφοποιημένη με τις:[8]
Μπίτερφελτ-Βόλφεν, Γερμανία
Ντβουρ Κράλοβε ναντ Λάμπεμ, Τσεχία
Ίκαστ-Μπράντε, Δανία- Τρούτνοφ, Τσεχία
Βιερζόν, Γαλλία- Βολφενμπύτελ, Γερμανία
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 8967. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2018.
- ↑ «Najwieksze miasta w Polsce pod wzgledem liczby ludnosci» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 «Historia». Starostwo Powiatowe w Kamiennej Górze (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Subcamps of KL Gross- Rosen». Gross-Rosen Museum in Rogoźnica. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «Zwangsarbeitslager für Juden Landeshut». Bundesarchiv.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Γιοχάνες Καπς (1953). Die Tragödie Schlesiens 1945-46 in Dokumenten: unter besonderer Berücksichtigung des Erzbistums Breslau. Christ Unterwegs. σελίδες 475–477.
- ↑ Rymut, Kazimierz (1987). Nazwy miast Polski (στα Πολωνικά). Ossolineum. σελ. 99.
- ↑ «Współpraca z zagranicą – Miasta partnerskie». kamiennagora.pl (στα Πολωνικά). Καμιένα Γκούρα. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020.
