Κάστρο Τατσουόκα
Συντεταγμένες: 36°11′45.830″N 138°30′5.580″E / 36.19606389°N 138.50155000°E
Κάστρο Τατσουόκα | |
---|---|
Είδος | ιαπωνικό κάστρο και φρούριο προμαχώνων |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 36°11′46″N 138°30′6″E |
Διοικητική υπαγωγή | Σάκου |
Χώρα | Ιαπωνία |
Έναρξη κατασκευής | 1867 |
Χρηματοδότης | Matsudaira Norikata |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το Κάστρο Τατσουόκα (龍岡城, Tatsuoka-jō) ήταν ένα φρούριο σε σχήμα αστεριού της περιόδου Μπακουμάτσου, που βρισκόταν εκεί όπου τώρα είναι μέρος της πόλης Σάκου στο νομό Ναγκάνο. Ήταν το κύριο φρούριο του τομέα Τατσουόκα, που κυβερνήθηκε από την φυλή Ογκιού-Ματσουντάιρα. Μαζί με το Γκοριόκακου στο Χακοντάτε στο Χοκκάιντο είναι ένα από τα δύο φρούρια στην Ιαπωνία με σχήμα αστεριού, και τα ερείπια του κάστρου έχουν ανακηρυχθεί ως Εθνικός Ιστορικός Χώρος από το 1934.[1]
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Κάστρο Τατσουόκα βρίσκεται σε μια αγροτική περιοχή αυτού που είναι τώρα το νότιο τμήμα της πόλης Σάκου, στο ανατολικό άκρο του νομού Ναγκάνο, σε μια παράπλευρη διαδρομή του αυτοκινητόδρομου Νακασέντο, που συνδέει την επαρχία Σινάνο με την επαρχία Κάι και την επαρχία Κοζούκε.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Κάστρο Τατσουόκα χτίστηκε από τον Ματσουντάιρα Νορικάτα (1829-1910) της φυλής Ογκιού-Ματσουντάιρα στο τέλος της περιόδου Έντο. Οι Ογκιού-Ματσουντάιρα ήταν ένας κλάδος δόκιμων της φυλής Ματσουντάιρα και παλαιότερα διέμεναν στον τομέα Οκουτόνο στην επαρχία Μικάβα. Μετά την αποστολή Πέρρι και την άφιξη του κουροφούνε (kurofune), που απειλούσε την εθνική πολιτική απομόνωσης της Ιαπωνίας, ο Ματσουντάιρα Νορικάτα διορίστηκε Ομπανγκασίρα, ή διοικητής των στρατευμάτων των Σογκουνάτων το 1863, μόλις σε ηλικία 24 ετών. Σπουδαστής του ρανγκάκου και της δυτικής στρατιωτικής επιστήμης, αποφάσισε ότι η περιοχή Οκαζάκι ήταν ευάλωτη λόγω της γειτνίασής της με την ακτή, και αποφάσισε να μεταφέρει τη θέση του στις εκμεταλλεύσεις του στην ενδοχώρα του Σάκου.
Καθώς τα αποθέματά του ήταν μικρά, δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά μια πολύ μεγάλη οχύρωση. Η θέση του ήταν επίσης χαμηλή και δεν είχε δικαίωμα να χτίσει ένα επίσημο κάστρο με τένσου, αλλά μόνο μια τζίνγια, ή οχυρή κατοικία. Το συνολικό μέγεθος του κάστρου είναι περίπου 200 μέτρα ανά πλευρά, με μια στενή τάφρο να έχει πλάτος μόλις πέντε μέτρα. Στα πέντε σημεία του άστρου υπήρχαν τοποθετήσεις όπλων και κατασκευάστηκαν πύλες στη βόρεια και την ανατολική πλευρά. Λόγω του συμπαγούς μεγέθους του και της θέσης της μεγάλης κατοικίας νταϊμιό στο κέντρο, το κάστρο είχε μικρή στρατιωτική αξία καθώς ήταν αδύνατο να υπερασπιστεί σε βάθος. Επιπλέον, ένας κοντινός λόφος έξω από το κάστρο σήμαινε ότι το εσωτερικό θα μπορούσε εύκολα να υποστεί επίθεση με πυρά πυροβολικού. Λόγω έλλειψης κεφαλαίων, μόνο η πυροβολαρχία στη νοτιοδυτική γωνία ήταν εξοπλισμένη με κανόνι. Ωστόσο, αυτό το κάστρο θεωρήθηκε επαναστατικό για την Ιαπωνία και προηγείται του πιο διάσημου Γκοριόκακου αρκετά χρόνια. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1863 και ολοκληρώθηκε το 1867.
Μετά την αποκατάσταση του Μεϊτζί, το Κάστρο Τατσουόκα κατεδαφίστηκε το 1872 και ο χώρος επανήλθε σε γεωργική γη. Αργότερα, μέσα στα απομεινάρια των τάφρων χτίστηκε το Δημοτικό Σχολείο Ταγκούτσι. Το κάστρο συμπεριλήφθηκε ως ένα από τα κορυφαία 100 ιαπωνικά κάστρα το 2017. [2] Από τις αρχικές κατασκευές μέσα στο κάστρο, σώθηκε μόνο το κτήριο της κουζίνας. Χρησιμοποιήθηκε για την αποθήκευση αγροτικών εργαλείων και αργότερα μεταφέρθηκε στους χώρους του κάστρου, για να χρησιμοποιηθεί ως δομή του δημοτικού σχολείου το 1929. Η πρώην κατοικία νταϊμιό μεταφέρθηκε σε ναό στην πόλη Σάκου, όπου λειτουργεί ως Χόντο, η Ανατολική Πύλη μεταφέρθηκε στον ναό Γιακάσι-τζι και η Πύλη Γιακούι μεταφέρθηκε σε ένα ιδιωτικό σπίτι στην ίδια πόλη. Μπροστά από την πρώην κύρια πύλη του κάστρου βρίσκεται ένα μουσείο (το Γκοριόκακου Ντεάι νο Γιακάτα) όπου εκτίθενται υλικά που σχετίζονται με το Κάστρο Τατσουόκα. Η τοποθεσία του κάστρου απέχει περίπου 20 με 30 λεπτά με τα πόδια από το σταθμό Ουσούντα στη γραμμή JR East Koumi. Ωστόσο, δεν είναι ανοιχτό στο κοινό.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «龍岡城跡». Cultural Heritage Online (στα Japanese). Agency for Cultural Affairs. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ «続日本100名城» (στα Japanese). 日本城郭協会. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2019.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Motoo, Hinago (1986). Japanese Castles. Tokyo: Kodansha. σελ. 200 pages. ISBN 0-87011-766-1.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Tatsuoka Castle στο Wikimedia Commons