Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάρολος Εμμανουήλ της Σαβοΐας-Νεμούρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρολος-Εμμανουήλ
δούκας της Νεβέρ
Περίοδος1585 - 1595
ΠροκάτοχοςΙάκωβος
ΔιάδοχοςΕρρίκος Α΄
Γέννηση12 Φεβρουαρίου 1567 (1567-02-12)
Θάνατος13 Αυγούστου 1595 (28 ετών)
Ανεσύ, Άνω Σαβοΐα, Γαλλία
ΟίκοςΣαβοΐας-Νεμούρ
ΠατέραςΙάκωβος
ΜητέραΆννα των Έστε
ΘρησκείαΚαθολικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )


Ο Κάρολος-Εμμανουήλ (12 Φεβρουαρίου 1567 - 13 Αυγούστου 1595) από τον Οίκο της Σαβοΐας ήταν δούκας του Νεμούρ (1585-1595) κατά τη διάρκεια των Γαλλικών Θρησκευτικών Πολέμων. Ήταν γιος του Ιακώβου δούκα του Νεμούρ και της Άννας των Έστε, κόρης του Έρκολε Β΄ δούκα της Φερράρας. Μαζί με τους Καθολικούς Γκιζ πολέμησε τους Ουγενότους. Ανέλαβε την άμυνα του Παρισιού κατά την πολιορκία από τον Ερρίκο Δ΄.

Διαδέχθηκε τον πατέρα του το 1585, όταν εκείνος απεβίωσε. Η περίοδος εξουσίας του συνέπεσε με μία ασταθή εποχή. Εμπλέχθηκε σε πολιτικές ίντριγκες, λόγω του ότι η μητέρα του, από τον πρώτο γάμο της με τον Φραγκίσκο δούκα του Γκιζ, είχε τρεις γιους. Τα μέλη του Οίκου των Γκιζ ήταν καθολικοί και αντιτίθεντο στους Ουγενότους. Ο Κάρολος-Εμμανουήλ συμπαθούσε την μερίδα τους, αλλά μετά τη δολοφονία των ετεροθαλών αδελφών του Ερρίκου Α΄ δούκα του Γκιζ και Λουδοβίκου Β΄ καρδινάλιου του Γκιζ, οι Ουγενότοι φυλάκισαν τον Κάρολο-Εμμανουήλ το 1588. Αργότερα απέδρασε.

Πολέμησε τους Ουγενότους για μερικά έτη. Συμμετείχε στη μάχη του Αρκ το 1589 και το ίδιο έτος ήταν κυβερνήτης του Παρισιού, όταν οι Ουγενότοι πολιόρκησαν υπό τον Ερρίκο Δ' την πόλη. Κατά την πολιορκία απεβίωσε ο Ερρίκος Γ΄ και ο Ερρίκος Δ΄ αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς. Τότε ο Κάρολος-Εμμανουήλ διέφυγε και πολέμησε το νεοανακηρυχθέντα βασιλιά στο Ιβρύ το 1590. Το ίδιο έτος διοίκησε τς Καθολικές δυνάμεις κατά την πολιορκία του Παρισιού και προάσπισε με επιτυχία την πόλη.

Μετά την ήττα, ο Κάρολος-Εμμανουήλ διαφώνησε έντονα με τον ετεροθαλή αδελφό και για καιρό σύμμαχό του Κάρολο των Γκιζ, δούκα του Μαγιέν, όταν εκείνος υποστήριξε συνδιαλλαγή με τον Ερρίκο Δ΄. Αποσύρθηκε από τη διακυβέρνηση του Λυοναί, όπου προσπαθούσε να ζήσει ανεξάρτητος από το Γαλλικό στέμμα. Φυλακίστηκε από τον αρχιεπίσκοπο της Λυών στον πύργο Πιέρ-Ενσίζ, από όπου απέδρασε. Θα επιτιθόταν στη Λυών, αλλά η παρέμβαση του δούκα του Μονμορενσύ, στρατάρχη (constable) της Γαλλίας, ματαίωσε την επίθεση και έτσι η προσπάθεια ανεξαρτησίας του απέτυχε.

Απεβίωσε στο Ανεσύ της Άνω Σαβοΐας, αφήνοντας το δουκάτο στο νεότερο αδελφό του Ερρίκο Α΄.

  • Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Nemours, Lords and Dukes of, s.v. Charles Emmanuel". Encyclopædia Britannica. 19 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 370.