Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ισάκ ιμπν αλ-Μουκταντίρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ισάκ ιμπν αλ-Μουκταντίρ
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΧαλιφάτο των Αββασιδών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Τέκνααλ-Καντίρ
Γονείςαλ-Μουκταντίρ
Αδέλφιααλ-Ραντί
αλ-Μουτακί
αλ-Μουτί
Συγγενείςαλ-Μουστακφί (male pure masculine first cousin)

Ο Ισάκ ιμπν αλ-Μουκταντίρ (αραβικά: اسحاق ابن المُقتدر‎‎:910s - Μάρτιο 988) ήταν ένας Αββασίδης πρίγκιπας, γιος του 18ου χαλίφη αλ-Μουκταντίρ. Ήταν σύγχρονος των αδελφών του χαλιφών αλ-Ραντί (20ός), αλ-Μουτακί (21ος), αλ-Μουτί (23ος) και τού εξαδέλφου του(ς) αλ-Μουστακφί (22ος). Επειδή ήταν και αυτός γιος του αλ-Μουκταντίρ, ήταν υποψήφιος για τη διαδοχή στη χαλιφεία κατά τη διάρκεια των βασιλειών των προαναφερομένων, αλλά ήταν ο γιος του Aχμάντ που έγινε 25ος χαλίφης ως αλ-Καντίρ, το 991.

Ο Ισάκ ήταν ο γιος του 18ου χαλίφη αλ-Μουκταντίρ (βασ. 908-932) από την παλλακίδα Ντιμνά.[1][2] Ο Ισάκ γεννήθηκε στη Βαγδάτη, και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του εκεί.

Ο Ισάκ είχε τραγική παιδική ηλικία. Ο αλ-Μουκταντίρ δολοφονήθηκε, όταν ο Ισάκ ήταν πολύ νέος. Μετά το τέλος τού πατέρα του, ο θείος του αλ-Καχίρ έγινε 19ος χαλίφης, παρόλο που ο πατέρας του είχε ήδη ορίσει τον μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό του Αμπού Αλ Αμπάς (το μέλλοντα Αλ αλ-Ραντί). Όμως ο θείος του είχε υποστηριχθεί από κάποιους διοικητές του στρατού, επειδή δεν ήθελαν να εκτελεστούν για τον φόνο του αλ-Μουκταντίρ από τους γιους του.

Ο Ισάκ είχε κληρονομήσει κάποια περιουσία μετά το τέλος τού πατέρα του. Ο θείος του, ο αλ-Καχίρ, κυβερνούσε από το 932 έως το 934, αλλά όταν αρνήθηκε να παραιτηθεί υπέρ του αλ-Ραντί (βασ. 934-940), τυφλώθηκε και βρέθηκε στη φυλακή.[3][4] Ο 20ός χαλίφης αλ-Ραντί απεβίωσε το 940 και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του, ο 21ος χαλίφης αλ-Μουτακί, τον οποίο με τη σειρά του τον διαδέχτηκε ο εξάδελφός του 22ος χαλίφης αλ-Μουστακφί το 944. Ο αλ-Μουστακφί ήταν εχθρικός προς τους επιζώντες γιους του αλ-Μουκταντίρ, αλλά ανατράπηκε από τον κυβερνήτη των Βουγιδών Μουίζ αλ-Νταβλά το 946, και τον διαδέχθηκε ο 23ος χαλίφης αλ-Μουτί, 3ος γιος του αλ-Μουκαταντίρ. Ο Ισάκ πέρασε τη ζωή του ως νεαρός στην Αυλή τού αδελφού του.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού αλ-Μουτί αναμένονταν να τον διαδέχεται ένας από τους αδελφούς του (ειδικά ο Ισάκ), ωστόσο ο χαλίφης όρισε τον γιο του αλ-Ταΐ ως διάδοχο (έγινε ο 24ος χαλίφης).

Με τη σύζυγό του, που ονομάζεται Tαμανί, ο Ισάκ είχε έναν γιο, τον Aχμάντ, τον μελλοντικό αλ-Καντίρ (25ο χαλίφη).[5] Ο Αχμάντ έλαβε καλή εκπαίδευση. Καταγράφεται ότι είχε συλλέξει έργα Σαφιί για τη νομολογία (fiqh) από τον Αχμάντ ιμπν Μουχαμάντ αλ-Χαραβί. [6] Ο Ισάκ είχε επίσης μια κόρη που ονομαζόταν Αμινά.

Όταν ο Ισάκ απεβίωσε τον Μάρτιο του 988, ο γιος του Αχμάντ διαφώνησε με την ετεροθαλή αδελφή του, Αμινά, για την κληρονομιά. Αυτή τον ανέφερε στον εξάδελφό τους, τον χαλίφη αλ-Ταΐ (βασ. 974-991), ότι ήθελε να τον αντικαταστήσει ως χαλίφη. Για να αποφύγει την σύλληψη, ο Αχμάντ κρύφτηκε για λίγο, πριν αναζητήσει καταφύγιο στον κυβερνήτη των βάλτων του Μπαθιχάχ κοντά στη Μπάσρα, τον Μουχαντίμπ αλ-Νταβλά, για περίπου τρία χρόνια. [6][7]

  1. Massignon, L.· Mason, H. (1994). The Passion of Al-Hallaj: Mystic and Martyr of Islam. Bollingen Series. Princeton University Press. σελ. 182. ISBN 978-0-691-01919-2. 
  2. Massignon, L.· Mason, H. (2019). The Passion of Al-Hallaj, Mystic and Martyr of Islam, Volume 1: The Life of Al-Hallaj. Online access with JISC subscription agreement: ACLS Humanities E-Books. Princeton University Press. σελ. 394. 
  3. Zetterstéen 1987, σελ. 627.
  4. Sourdel 1978, σελ. 424.
  5. Busse 2004, σελ. 201.
  6. 6,0 6,1 Küçükaşcı 2001, σελ. 127.
  7. Busse 2004, σελ. 69.
  • Busse, Heribert (2004) [1969]. Chalif und Grosskönig - Die Buyiden im Irak (945-1055) [Caliph and Great King - The Buyids in Iraq (945-1055)] (in German). Würzburg: Ergon Verlag. ISBN 3-89913-005-7.
  • Küçükaşcı, Mustafa Sabri (2001). "Kādir-Billâh". TDV Encyclopedia of Islam, Vol. 24 (Kāânî-i Şîrâzî – Kastamonu) (in Turkish). Istanbul: Turkiye Diyanet Foundation, Centre for Islamic Studies. pp. 127–128. ISBN 978-975-389-451-7.
  • Massignon, Louis (1994). The Passion of Al-Hallaj: Mystic and Martyr of Islam. Translated by Herbert Mason. Princeton University Press. ISBN 978-0-691019192.
  • Sourdel, Dominique (1978). "al-Ḳāhir Bi'llāh". In van Donzel, E.; Lewis, B.; Pellat, Ch. & Bosworth, C. E. (eds.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume IV: Iran–Kha. Leiden: E. J. Brill. pp. 423–424. OCLC 758278456.
  • Zetterstéen, K. V. (1987). "al-Ḳāhir Bi 'llāh". In Houtsma, Martijn Theodoor (ed.). E.J. Brill's first encyclopaedia of Islam, 1913–1936, Volume IV: 'Itk–Kwaṭṭa. Leiden: Brill. p. 627. doi:10.1163/2214-871X_ei1_SIM_3803. ISBN 978-90-04-08265-6.