Θόδωρος Μάγγος
| Θόδωρος Μάγγος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1877 Αθήνα |
| Θάνατος | 1942 Ναύπλιο |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συνδικαλιστής |
Ο Θόδωρος Μάγγος (1877-1942) ήταν συνδικαλιστής, πρόεδρος του σωματείου των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων και της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού, ηγετικό στέλεχος του ΣΕΚΕ και μετέπειτα του ΚΚΕ. Πέθανε έγκλειστος στην Ακροναυπλία το 1942 από πείνα.
Βιογραφικά στοιχεία - Στην ηγεσία του ΣΕΚΕ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Θόδωρος Μάγγος γεννήθηκε το 1877. Απο τα νεανικά του χρόνια εντάχθηκε σε Σοσιαλιστικούς Ομίλους που υπήρχαν στην Αθήνα και τον Πειραιά. Εμπνεόμενος από την Οχτωβριανή Επανάσταση ασπάστηκε την κομμουνιστική ιδεολογία του Μαρξισμού-Λενινισμού και το 1918 εντάχθηκε στο ΣΕΚΕ. Ήταν υπέρμαχος της μπολσεβικοποίησης και το Νοέμβριο του 1922 στο 1ο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.[1] Στο Συνέδριο αυτό αναθεωρήθηκε η θέση του κόμματος περί μακράς νομίμου υπάρξεως και το ΣΕΚΕ επανήλθε στις επαναστατικές του θέσεις.
Επίσης, ήταν αντιπρόσωπος του κόμματος στο πέμπτο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ) στη Μόσχα τον Ιούνιο του 1924, μαζί με τον Παντελή Πουλιόπουλο και τον Σεραφείμ Μάξιμο.[2] Στο Συνέδριο αυτό η ΚΔ έθεσε το θέμα για την Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη, το λεγόμενο Μακεδονικό, θέση που είχε το ΚΚΕ και δημιούργησε στο κόμμα εσωτερικές αντιθέσεις, για μια δεκαετία τουλάχιστον.
Συνδικαλιστική δράση - Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Θόδωρος Μάγγος εργάστηκε για χρόνια στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο (ΕΗΣ). Η πρώτη ώθηση του συνδικαλιστικού κινήματος στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο δόθηκε από τον πυρήνα του ΚΚΕ που οργανώθηκε στην ΕΗΣ με επικεφαλής τον Μάγγο που έγινε και πρόεδρος του Σωματείου. Σαν πρόεδρος είχε κατορθώσει να μαζικοποιήσει το Σωματείο και να ενώσει όλο το προσωπικό. Το Σωματείο είχε κάνει πολλούς αγώνες, οι οποίοι είχανε μεγάλη επίδραση γενικότερα στο εργατικό κίνημα εκείνης της εποχής. Επίσης ο Μάγγος έγινε και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ηλεκτρισμού.
Ο Μάγγος για τη συνδικαλιστική του δράση πολλές φορές διώχθηκε από τη δικτατορία του Πάγκαλου καθώς και από την κυβέρνηση του Βενιζέλου αλλά και των Τσαλδάρη-Κονδύλη με βάση το νόμο "περί Ιδιωνύμου αδικήματος". Τελικά ο Γενικός Διευθυντής των ΕΗΣ[3] και εκπρόσωπος του ιδιωτικού κεφαλαίου στους Ηλεκτρικούς Σιδηροδρόμους κατόρθωσε να εξουδετερώσει τον πυρήνα του ΚΚΕ και ο Μάγγος βρέθηκε στις φυλακές. Από τότε οι αγώνες του σωματείου ατόνησαν.
Στην Ακροναυπλία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά ο Μάγγος συνελήφθη από τις πρώτες κιόλας μέρες, την άνοιξη του 1937 εκτοπίστηκε στην Ακροναυπλία και το 1941 παραδόθηκε από το μεταξικό καθεστώς μαζί με τους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους στους Γερμανούς.[4] Το Μάιο του 1942 πέθανε από πείνα, έγκλειστος στην Ακροναυπλία. Ο Μάγγος ήταν πολύ αγαπητός στους συγκρατούμενούς του για τους πολυετείς αγώνες του, την συνεπή ιδεολογία του, τον αγνό και εύθυμο χαρακτήρα του, τα χωρατά του, την κιθάρα που έπαιζε. Όλοι τον αποκαλούσαν "Μπαρμπα-Θόδωρο". Ο θάνατος του γηραιού αγωνιστή Μάγγου από πείνα συγκλόνισε τους συντρόφους του στην Ακροναυπλία.[5] Ο Γιάννης Μανούσακας γράφει:
"Θυμάμαι που παρακολούθησα το θάνατο του γραμματέα της ομοσπονδίας του ηλεκτρισμού του γέρο γλεντζέ μας, του Μάγγου. Στεκόμαστε ένα γύρω από το κρεββάτι του. Ο Φίτσιος στο προσκέφαλό του. Ο γέρος πάλευε και αγωνιούσε. Μα όταν σε λίγο αποσταμένος παραιτήθηκε, το πρόσωπό του πήρε μια ευχάριστη έκφραση, γυρόφερνε τα μάτια του τηρώντας μας ευχάριστα, όλο το πρόσωπό του φαινόταν να νοιώθει ευχαρίστηση, σαν να είχε κάνει το χρέος του ν' αντισταθεί του χάροντα ως το τέλος".[5]
Κατά τη διάρκεια της κατοχής στην Αθήνα πέθαναν επίσης από πείνα η γυναίκα του Μάγγου και οι δύο του κόρες.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' Τόμος (2012), σελ.128-129
- ↑ Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' Τόμος (2012), σελ.149
- ↑ Ελληνικοί Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι
- ↑ Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979), σελ. 195-197
- ↑ 5,0 5,1 Μανούσακας (1978), σελ. 210
- ↑ Θεόδωρος Μάγγος (απο τον Τάκη Τασούλη), Ένωση Εργαζομένων ΗΣΑΠ ιστοσελίδα isap-union.gr, ανακτήθηκε στις 20/5/2015[νεκρός σύνδεσμος]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α΄τόμος 1919-1949, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012
- Ιστορία της Αντίστασης 1940-45, Εκδόσεις Αυλός, Αθήνα 1979
- Γιάννης Μανούσακας, Ακροναυπλία: "Θρύλος και πραγματικότητα", Εκδόσεις ΔΩΡΙΚΟΣ, Αθήνα 1978