Ημικυτταρίνες
Οι ημικυτταρίνες[1] είναι δομικά συστατικά του ξύλου. Από χημικής άποψης, είναι υδατάνθρακες, πολυμερή με χαμηλό βαθμό πολυμερισμού.
Όρος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο όρος ημικυτταρίνες είναι συλλογικός και αναφέρεται σε μίγμα πολυσακχαριτών που αποτελούνται (δομούνται) από τα μονοσάκχαρα της γλυκόζης, της μαννόζης και της ξυλόζης, και σε μικρότερη αναλογία της γαλακτόζης, αραβινόζης και ραμνόζης, κ.α. Οι δύο (2) κύριες κατηγορίες τους στο ξύλο, είναι: οι γλυκομαννάνες και οι ξυλάνες. Ο όρος ημικυτταρίνη δεν είναι ορθός, διότι δεν υπάρχει μία.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από φυσικής, χημικής και δομικής άποψης, διαφέρουν σημαντικά από την κυτταρίνη, λ.χ. είναι άμορφες, έχουν πολύ μικρό βαθμό πολυμερισμού (150-200), διαλύονται σε αλκαλικά διαλύματα και υδρολύονται πολύ εύκολα με αραιά διαλύματα οξέων. Οι ημικυτταρίνες απαντώνται στη φύση πάντοτε μαζί με την κυτταρίνη, και ίσως και τη λιγνίνη.[2]
Οι ημικυτταρίνες (hemicelluloses) είναι οι πλέον υδρόφιλες ουσίες του ξύλου. Ο διαχωρισμός τους από την κυτταρίνη, χημικά, είναι εφικτός διότι διαλύονται σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου (ΝαΟΗ) 17,5%, ενώ η κυτταρίνη παραμένει αδιάλυτη.