Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιάννης Ραγκούσης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάννης Ραγκούσης
Βουλευτής Β΄ Πειραιώς του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
7 Ιουλίου 2019 – 22 Απριλίου 2023
Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ
Περίοδος
9 Σεπτεμβρίου 2020 – 22 Απριλίου 2023
Μαζί μεΕυκλείδης Τσακαλώτος
Πάνος Σκουρλέτης
ΠρόεδροςΑλέξης Τσίπρας
ΔιάδοχοςΝάσος Ηλιόπουλος
Νίκος Παππάς
Θεοδώρα Τζάκρη
Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών
και Δικτύων
Περίοδος
17 Ιουνίου 2011 – 11 Νοεμβρίου 2011
ΠροκάτοχοςΔημήτρης Ρέππας
ΔιάδοχοςΜάκης Βορίδης
Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας
Περίοδος
11 Νοεμβρίου 2011 – 17 Μαΐου 2012
Μαζί μεΓιώργος Γεωργίου
ΠρωθυπουργόςΛουκάς Παπαδήμος
Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
Περίοδος
7 Οκτωβρίου 2009 – 17 Ιουνίου 2011
ΠροκάτοχοςΠροκόπης Παυλόπουλος
ΔιάδοχοςΧάρης Καστανίδης
Βουλευτής Επικρατείας του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
16 Σεπτεμβρίου 2007 – 11 Απριλίου 2012
Δήμαρχος Πάρου
Περίοδος
1 Ιανουαρίου 2003 – 31 Δεκεμβρίου 2010
ΠροκάτοχοςΚωνσταντίνος Αργούζης
ΔιάδοχοςΧρήστος Βλαχογιάννης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση11 Δεκεμβρίου 1965 (1965-12-11) (59 ετών), Αθήνα
Εθνότητα Έλληνας
Υπηκοότητα Ελλάδα
Πολιτικό κόμμαΣΥΡΙΖΑ (2019-σήμερα)
ΠΑΣΟΚ (2007-2012)
ΣύζυγοςΚατερίνα Ρούσσου
Παιδιά3
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Πανεπιστήμιο του Σάσσεξ
Ιστοσελίδαhttps://ragkousis.gr
δεδομένα

Ο Γιάννης Ραγκούσης (Αθήνα, 11 Δεκεμβρίου 1965) είναι Έλληνας πολιτικός, πρώην βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στην Β΄ Πειραιώς και πρώην υπουργός με το κόμμα του ΠΑΣΟΚ. Κατά το παρελθόν, διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στη κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, καθώς και Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου. Κατάγεται από την Πάρο, στην οποία έχει διατελέσει και δήμαρχος (2003-07).

Μερικές από τις αξιοσημείωτες μεταρρυθμίσεις του ήταν η δημιουργία του προγράμματος Διαύγεια, το πρόγραμμα Καλλικράτης για την αυτοδιοίκηση, ο νόμος υπ' αριθμόν 3838/2010 για τη χορήγηση Ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που γεννήθηκαν ή πήγαν σχολείο στην Ελλάδα, ο ιδρυτικός Νόμος 3979/11 για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ο νόμος 3812/09 για την απόλυτη αξιοκρατία στις προσλήψεις, καθώς και ο Νόμος 3839/10 για τις πρώτες αντικειμενικές-μη κομματικές επιλογές προϊσταμένων στη δημόσια διοίκηση.

Βιογραφικά και σπουδές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι πτυχιούχος με άριστα του Τμήματος Οικονομικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του ίδιου Πανεπιστημίου. Ακολούθως, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Οικονομική Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Σάσεξ Βρετανίας.[1]

Έχει ένα γιο και δύο κόρες.[1]

Πολιτική πορεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξελέγη Δήμαρχος Πάρου το 2002 με ποσοστό 54,6% και το 2006 με το 67,11% των ψήφων.[2]

Το 2007 τοποθετήθηκε με απόφαση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Παπανδρέου, εκπρόσωπος τύπου του Κινήματος, ενώ ήταν ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ στη μεγάλη εκλογική νίκη του Οκτωβρίου του 2009. Εκλέχτηκε Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ το 2008 .[3] Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές του 2007, καθώς και το 2009 ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.[4]

Ως υπουργός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις 7 Οκτωβρίου 2009 έως και τις 17 Ιουνίου 2011 άσκησε τα καθήκοντα του Υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου. Από τη θέση αυτή, εισηγήθηκε νομοσχέδια για τη χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας σε παιδιά νόμιμων μεταναστών και τη συμμετοχή μεταναστών σε αυτοδιοικητικές εκλογές,[5] το πρόγραμμα «Καλλικράτης» για την τοπική αυτοδιοίκηση με τον οποίο ιδρύθηκαν οι αιρετές Περιφέρειες και 325 Δήμοι στη θέση 1034 Δήμων που υπήρχαν με το πρόγραμμα Καποδίστριας,[6] το πρόγραμμα Διαύγεια,[7] τις εκλογικές δαπάνες σε αυτοδιοικητικές εκλογές καθώς και τον ιδρυτικό νόμο 3979 για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση στην Ελλάδα.[8] Επίσης, ως Υπουργός Εσωτερικών ετοίμασε και εισηγήθηκε στο Κοινοβούλιο το Νόμο 3812/09, με βάση τον οποίο για πρώτη φορά μαζί με τις συμβάσεις έργου, παραδόθηκαν στην αρμοδιότητα του ΑΣΕΠ και οι προσλήψεις, στην Προεδρία της Δημοκρατίας, στη Βουλή καθώς και στην Εκκλησία της Ελλάδος. Αυτές τις 4 κατηγορίες προσλήψεων ο Νόμος 2190/94, γνωστός ως Νόμος Πεπονή, δεν τις είχε αναθέσει στην αρμοδιότητα του ΑΣΕΠ. Ο Νόμος 3212/09 ήταν ο λόγος που το ΑΣΕΠ στην ετήσια έκθεσή του, χαρακτήρισε το 2009, έτος σταθμό. Τέλος, εισηγήθηκε το Νόμο 3839/10 με τον οποίο για πρώτη φορά στην ιστορία της δημόσιας διοίκησης αναδείχθηκαν προϊστάμενοι, διευθυντές και γενικοί διευθυντές στο δημόσιο, με απολύτως αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης. Την καταμέτρηση των μορίων ανέλαβε και διεκπεραίωσε επιτροπή αποτελούμενοι αποκλειστικά από ανώτατους δικαστές.

Στις 17 Ιουνίου 2011 ανέλαβε Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Ασχολήθηκε με την απελευθέρωση της αγοράς ταξί,[9][10] για την οποία δέχθηκε έντονη κριτική από την αντιπολίτευση[11] και τα σωματεία.[12][13][14] Ύστερα από τη παραίτηση της κυβέρνησης του Παπανδρέου, ο Γιάννης Ραγκούσης ανέλαβε στις 11 Νοεμβρίου 2011 τα καθήκοντα Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου.[15]

Στις διαδοχικές εκλογές που έλαβαν χώρα στις 6 Μαΐου και στις 17 Ιουνίου 2012 δεν εξελέγη βουλευτής.[16] Οι διατάξεις του νόμου περί χορήγησης Ελληνικής ιθαγένειας κρίθηκαν αντισυνταγματικοί από το Ανώτατο Δικαστήριο και το ΣτΕ, με ακύρωση πράξεων απονομής ιθαγένειας από το 2010 σε όσους είτε γεννήθηκαν στην Ελλάδα από αλλοδαπούς γονείς είτε φοίτησαν σε ελληνικά σχολεία.[17]

Αποχώρηση από το ΠΑΣΟΚ και το Κίνημα Αλλαγής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Οκτώβριο του 2012 αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ διαφωνώντας με τον πρόεδρό του, Ευάγγελο Βενιζέλο, για το χειρισμό της υπόθεσης της λίστας Λαγκάρντ.[18] Στις 23 Αυγούστου 2017 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία της νέας παράταξης στο χώρο της Κεντροαριστεράς που σχηματίστηκε με τη σύμπραξη της ΔΗΜΑΡ και του Ποταμιού.[19]

Εν μέσω διαφωνιών και με την επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά σε διάφορα θέματα, όπως τη στήριξη του στη Συμφωνία των Πρεσπών για την επίλυση του Μακεδονικού ζητήματος, ή το σκάνδαλο Νοβάρτις,[20] αλλά και θετικά σχόλια για την κυβέρνηση του ΣYΡΙZΑ, απομακρύνθηκε, με απόφαση της Φώφης Γεννηματά, οριστικά από το ΚΙΝΑΛ.[21][22]

Προσχώρηση στον ΣΥΡΙΖΑ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Απρίλιο του 2019 συμμετείχε στην εναρκτήριο εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, κάνοντας αποδεκτή την προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα για τη δημιουργία ενός ευρύτερου προοδευτικού μετώπου.[23]. Δεν αποδέχτηκε την τιμητική πρόταση να συμμετέχει στην κυβέρνηση Συριζα κατά τον τελευταίο ανασχηματισμό, γιατί προτίμησε να τεθεί στην κρίση των πολιτών με τον σταυρό προτίμησης. Στις 12 Ιουνίου 2019 ανακοίνωσε την κάθοδο του στις εκλογές στην Β' Πειραιά [24] όπου και εξελέγη. Στην σημερινή κοινοβουλευτική περίοδο τοποθετήθηκε τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ. Από τις 9 Σεπτεμβρίου 2020 ανέλαβε καθήκοντα Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου, ενώ από τον Φεβρουάριο του 2023 ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ του ανέθεσε τα καθήκοντα του Τομεάρχη Διαφάνειας. Είναι εκλεγμένο μέλος της Κ.Ε. και της Πολιτικής Γραμματείας.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 www.eklogika.gr. «ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΕΑ|ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ|ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ|ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ|2018». www.eklogika.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2018. 
  2. ↑ «Δημοτικές - Νομαρχιακές Εκλογές 2006». Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2017. 
  3. ↑ «Γιάννης Ραγκούσης». Ελευθεροτυπία. http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=90151. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  4. ↑ «Το who is who υπουργών και υφυπουργών - Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. 2009-10-07. https://www.tovima.gr/2009/10/07/politics/to-who-is-who-ypoyrgwn-kai-yfypoyrgwn/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  5. ↑ ΣΚΑΪ. «Αντισυνταγματικές οι διατάξεις Ραγκούση για την ιθαγένεια». http://www.skai.gr/news/politics/article/217084/adisudagmatikes-oi-diataxeis-ragousi-gia-tin-ithageneia/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. ↑ Naftemporiki (2010-04-29). «Εντονες αντιδράσεις για τον «Καλλικράτη»». naftemporiki.gr. https://www.naftemporiki.gr/story/293876/entones-antidraseis-gia-ton-kallikrati. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  7. ↑ iefimerida.gr (2013-10-03). «Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίρνει πίσω τη διάταξη που ουσιαστικά καταργούσε τη Διαύγεια». iefimerida.gr. https://www.iefimerida.gr/news/124564/ο-κυριάκος-μητσοτάκης-καταργεί-τη-διαφάνεια-στην-ευχέρεια-του-εκάστοτε-συντάκτη-αν-θα-αν. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  8. ↑ «Γιάννης Ραγκούσης Νομοσχέδιο για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση στο «τραπέζι» του Υπουργικού - Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. 2010-12-29. https://www.tovima.gr/2010/12/29/politics/b-giannis-ragkoysis-b-br-nomosxedio-gia-tin-ilektroniki-diakybernisi-sto-trapezi-toy-ypoyrgikoy/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  9. ↑ «Ανυποχώρητος ο Ραγκούσης στην απελευθέρωση των ταξί». TVXS - TV Χωρίς Σύνορα. https://tvxs.gr/news/ελλάδα/ανυποχώρητος-ο-ραγκούσης-στην-απελευθέρωση-των-ταξί. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  10. ↑ ΣΚΑΪ. «Πλήρη απελευθέρωση των ταξί ανήγγειλε ο Γ. Ραγκούσης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-17. https://web.archive.org/web/20120217110827/http://www.skai.gr/news/greece/article/173977/pliri-apeleutherosi-ton-taxi-aniggeile-o-g-ragousis/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  11. ↑ ΣΚΑΪ. «Μ. Βορίδης: Ο Ραγκούσης προσπαθεί να εμπλέξει την υπόθεση των ταξί». http://www.skai.gr/news/politics/article/198531/m-voridis-o-ragousis-prospathei-na-prokalesei-ebloki-stin-upothesi-ton-taxi-/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. [νεκρός σύνδεσμος]
  12. ↑ «Θύμιος Λυμπερόπουλος: Ο «απόλυτος ηγέτης» των ταξιτζήδων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-11-11. https://web.archive.org/web/20171111105543/https://www.reader.gr/news/stories/thymios-lymperopoylos-o-apolytos-igetis-ton-taxitzidon. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  13. ↑ «Ευθ. Λυμπερόπουλος:Ο βαμμένος «γαλάζιος» στρατηγός των ταξί - Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. 2011-07-24. https://www.tovima.gr/2011/07/24/politics/eyth-lymperopoylos-o-bammenos-galazios-stratigos-twn-taksi/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  14. ↑ «Ραγκούσης για ταξί: Το 2012 κάποιοι έπλεκαν εγκώμια για τη συντεχνία των μαντράδων». ProtoThema. https://www.protothema.gr/politics/article/364973/ragousis-gia-taxi-to-2012-kapoioi-eplekan-egomia-gia-ti-sudehnia-ton-madradon/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  15. ↑ ΣΚΑΪ. «Ανακοινώθηκε η σύνθεση της κυβέρνησης Παπαδήμου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-11-11. https://web.archive.org/web/20181111062312/http://www.skai.gr/news/politics/article/185975/anakoinothike-i-sunthesi-tis-neas-kuvernisis. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  16. ↑ Τζουμερκιώτη, Κατερίνα (2012-05-07). «Οι 300 νέοι Βουλευτές – Ποιοι εκλέγονται σε όλη την Ελλάδα». Newsbomb.gr. https://www.newsbomb.gr/politikh/story/133379/oi-300-neoi-voyleytes-–-poioi-eklegontai-se-oli-tin-ellada. Ανακτήθηκε στις 2018-11-22. 
  17. ↑ Team, ΤοΒΗΜΑ (5 Φεβρουαρίου 2013). «Αντισυνταγματικό έκρινε το ΣτΕ τον νόμο Ραγκούση για την ιθαγένεια». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2019. 
  18. ↑ Νίκος Χασαπόπουλος (2012-10-03). «Αποχώρηση Ραγκούση από το ΠαΣοΚ λόγω «λίστας Λαγκάρντ»». Το Βήμα. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=477668. Ανακτήθηκε στις 2017-08-18. 
  19. ↑ «ΔΗΣΥ: Επισήμως υποψήφιος για την ηγεσία ο Γιάννης Ραγκούσης». news247.gr. 2017-08-23. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-26. https://web.archive.org/web/20170826024136/http://news247.gr/eidiseis/politiki/dhsy-epishmws-ypopshfios-gia-thn-hgesia-o-giannhs-ragkoushs.4814350.html. Ανακτήθηκε στις 2017-08-28. 
  20. ↑ «Με Δανέλλη, Κουίκ και Ραγκούση η εκδήλωση για τις Πρέσπες στο Μέγαρο Μουσικής». ProtoThema. 13 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2019. 
  21. ↑ IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (3 Ιουλίου 2018). «Κίνημα Αλλαγής: Κόβουμε κάθε σχέση με τον Ραγκούση, συμπεριφέρεται σαν στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2019. 
  22. ↑ «Εκτός ΚΙΝΑΛ ο Γιάννης Ραγκούσης - Τι δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κινήματος». Athens Voice. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2019. 
  23. ↑ «Προοδευτική Συμμαχία: Την ανάγκη δημιουργίας Αριστερού προοδευτικού πόλου τόνισαν οι ομιλητές». news247.gr. 2019-04-06. https://www.news247.gr/politiki/proodeytiki-symmachia-anagki-dimioyrgias-aristeroy-proodeytikoy-poloy.6710475.html. Ανακτήθηκε στις 2019-05-22. 
  24. ↑ «Εκλογές 2019: Με Ραγκούση, Ρεπούση και Παπαχριστόπουλο τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ». ProtoThema. 12 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιάννης_Ραγκούσης&oldid=10696478"