Αλέξανδρος Γεωργίεβιτς του Λόιχτενμπεργκ

Αλέξανδρος Γεωργίεβιτς του Λόιχτενμπεργκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	13  Νοεμβρίου 1881 Πετεργκόφ
Θάνατος	28  Απριλίου 1942 Salies-de-Béarn
Εκπαίδευση και γλώσσες
Σπουδές	Αυτοκρατορική Δικαστική Σχολή
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Nadezhda Caralli (από 1917)
Γονείς	Γεώργιος Μαξιμιλιάνοβιτς του Λόιχτενμπεργκ και Θηρεσία Πετρόβνα του Όλντενμπουργκ
Αδέλφια	Σέργιος Γεωργίεβιτς του Λόιχτενμπεργκ Elena Georgievna of Leuchtenberg
Οικογένεια	Οίκος του Μπωαρναί
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	συνταγματάρχης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη Τάγμα του Λευκού Αετού (Ρωσική Αυτοκρατορία) Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη τάγμα του Αγίου Ανδρέα Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη μετά Ξιφών και Κορδέλας Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα
Σχετικά πολυμέσα

O Αλέξανδρος Γεωργίεβιτς (13 Νοεμβρίου 1881 - 26 Σεπτεμβρίου 1942) από τον Οίκο του Μπωαρναί ήταν 7ος δούκας του Λόιχτενμπεργκ και πρίγκιπας Ρομανόβσκυ.

Βιογραφία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Γεωργίου Μαξιμιλιάνοβιτς 6ου δούκα του Λόιχτενμπεργκ και της Θηρεσίας των Σ.Χ.Γκόττορπ, κόρης του Πέτρου Γεωργίεβιτς δούκα του Όλντενμπουργκ. Οι γονείς του ήταν 2α εξαδέλφια, ως δισεγγονοί του Παύλου Αυτοκράτορα της Ρωσίας.

Ο Αλέξανδρος ("Αλεσάντρο") ήταν το μόνο τέκνο του πατέρα του από τον πρώτο γάμο εκείνου. Όπως και ο πατέρας του, απεκαλείτο Αυτού Αυτοκρατορική Υψηλότης από τη γέννησή του. Το 1883 απεβίωσε η Θηρεσία και ο πατέρας του έκανε δεύτερο γάμο το 1889 την Αναστασία του Μαυροβουνίου, που τη γνώρισε στον γάμο της αδελφής της Μιλίτσας· έκαναν δύο τέκνα, τον Σεργκέι και την Ελένα.

Υπηρέτησε ως υπολοχαγός των Ουσσάρων της φρουράς και ως βοηθός στρατοπέδου στον Ρώσο Αυτοκράτορα. Αργότερα ελκύστηκε από το 4ο Τάγμα Κυνηγών της Φρουράς της Αυτοκρατορικής Οικογένειας.

Το 1909 εμφανίστηκε σε πολλές εφημερίδες, έπειτα από φήμες που διαδόθηκαν, ότι θα νυμφευόταν μοργανατικά με την Αμερικανίδα Μάρτζορη Γκουλντ, κόρη του πλούσιου εργολάβου σιδηροδρόμων Τζωρτζ Τζέυ Γκουλντ. Ανέφεραν ότι το προηγούμενο καλοκαίρι στο Παρίσι ο Αλέξανδρος συναντήθηκε με τη Μάρτζορυ και ότι αργότερα ο πατέρας του ζήτησε το χέρι της από τον Τζωρτζ Γκουλντ για τον γιο του. Ένας δήλωσε ότι ο Πέτρος "δεν θα επέτρεπε έναν γάμο απλά από αγάπη και θα επέμενε η νύφη να φέρει προίκα κατάλληλη για την τάξη ενός Αυτοκρατορικού Πρίγκιπα". Ωστόσο ο Τζωρτζ Γκουλντ και άλλοι απέρριψαν έντονα αυτές τις φήμες, δηλώνοντας ότι οι δύο νέοι ήταν απλά φίλοι και δεν είχαν σχέση.

Το 1912 αναφέρθηκε ότι ο Αλέξανδρος απέσπασε την απρόθυμη συγκατάθεση του Αυτοκράτορα Νικολάου Β΄ για να νυμφευτεί την πλούσια Μαριάννα Φρήντλαντερ-Φουλντ, με τον όρο ότι η σύζευξη θα θεωρηθεί άνιση και οι τίτλοι του δεν θα μεταβιβαστούν στη σύζυγο ή τα τέκνα του. Αν και ήταν δισεγγονός του Εζέν ντε Μπωαρναί, γιου της Ιωσηφίνας αυτοκράτειρας των Γάλλων, ο Αλέξανδρος απείχε από το να είναι πλούσιος· υπηρετούσε ως λοχαγός στους Ρώσους Ουσσάρους της φρουράς και ως βοηθός στρατοπέδου του Αυτοκράτορα. Ωστόσο ήταν ο κύριος διάδοχος του πάππου του Μαξιμιλιανού.

Αργότερα νυμφεύτηκε μοργανατικά τη Ναντέζντα Νικολάγιεβνα Καράλλι.

Κατά τη Ρωσική Επανάσταση

Καθώς ήταν στενά συνδεδεμένος με τη Ρωσική αυτοκρατορική οικογένεια, ο Αλέξανδρος έκανε κάποιες απόπειρες να σώσει τον τσάρο Νικόλαο Β΄ και την οικογένειά του. Μερικές ημέρες έπειτα από την παράιτηση του Νικολάου Β΄ στις 15 Μαρτίου 1917, ο Αλέξανδρος επισκέφθηκε τη Μύριελ Μπουχάναν, κόρη του σερ Τζωρτζ Μπουχάναν, Βρετανού πρέσβη στη Ρωσική Αυλή, με την ελπίδα να έχει τη βοήθειά του. Η Μύριελ παρατήρησε ότι ο δούκας ήταν ανήσυχος και διαφορετικός: "παρατήρησα ότι δεν είχε τα διάσημά του και δεν φορούσε πια τα χρυσά σειρήτια ως διακριτικά του. Τότε θυμήθηκα ότι η Ρωσία δεν είχε πια Αυτοκράτορα". Ο Αλέξανδρος είχε έρθει για να παροτρύνει τον πατέρα της να δράσει γρήγορα, ώστε να βγάλει τον τσάρο από τη Ρωσία. Της είπε ότι η Οικογένεια κινδύνευε σοβαρά και πως αν δεν έφευγαν σύντομα, θα είναι πολύ αργά για να τους σώσουν από την καταστροφή. Η Μύριελ κάλεσε τον πατέρα της, ο οποίος συζήτησε με τον Αλέξανδρο την κατάσταση. Ο σερ Τζωρτζ συμφώνησε να κάνει ό,τι μπορούσε, αλλά δήλωσε ότι είχε στείλει πολλά μηνύματα στο Λονδίνο προειδοποιώντας για τον κίνδυνο.

Το 1918, έτος που θα δολοφονείτο η Βασιλική Οικογένεια, ο Αλέξανδρος ταξίδευσε στο Βερολίνο και προσπάθησε να πάρει τη βοήθεια του Γουλιέλμου Β΄ αυτοκράτορα της Γερμανίας, εξαδέλφου του Νικολάου Β΄. Στην απόπειρά του αυτή ο δούκας προσπάθησε να πείσει τον Νικόλαο Β΄ να συμφωνήσει σε ένα σχέδιο βασισμένο στη Γερμανική βοήθεια: ο Αλέξανδρος ήταν υπέρ της διαφυγής της Οικογένειας στο Βερολίνο, αλλά ο Νικόλαος Β΄ αρνήθηκε. Το σχέδιο προκάλεσε φήμες ότι η κυβέρνηση του Γουλιέλμου Β΄ "θα απήγαγε τον τσάρο με την Οικογένειά του στη Γερμανία". Η αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα επέμενε ότι "θα προτιμούσε να πεθάνει στη Ρωσία, παρά να διασωθεί από τους Γερμανούς". Τελικά τίποτε δεν έγινε από το σχέδιο αυτό, καθώς οι μοναρχικές ομάδες δεν μπορούσαν να αποφασίσουν ποιον να αποκαταστήσουν, τον Νικόλαο Β΄ ή τον τσάρεβιτς Αλέξιο Νικολάγιεβιτς.

Στα τέλη του 1917, όταν διέμενε στου πρίγκιπα Φέλιξ Γιουσούποβ, ο Αλέξανδρος συνελήφθη από Μπολσεβικικές αρχές μαζί με 4-5 εξέχοντα μέλη της μοναρχικής παράταξης. Το 1919 ένα Μπολσεβικικό ασύρματο μήνυμα που εστάλη στην Washington Post ισχυριζόταν ότι, μετά από μία συνάντηση Ρώσων μοναρχικών στη Σιβηρία, προσφέρθηκε στον Αλέξανδρο ο Ρωσικός θρόνος και εκείνος δέχθηκε· ωστόσο δεν υπάρχουν άλλες αναφορές που να το επιβεβαιώνουν. Ο Αλέξανδρος απεβίωσε εξόριστος στο Σαλί-ντε-Μπεάρν της Γαλλίας. Ο νεότερος αδελφός του Σέργιος τον διαδέχθηκε ως 8ος δούκας του Λίχτενμπεργκ.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε μοργανατικά το 1917 τη Νανέζντα Νικολάγιεβνα Καράλλι στο Πέτρογκραντ.

Πηγές

• "Prince Alexander Georgievich Romanovsky". Website of Nicholas Romanov, Prince of Russia. Archived from the original on 14 July 2011. Retrieved 24 October 2010.
• "Prince Seeks Hand of Marjorie Gould", The New York Times, Paris, 26 October 1909