Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αδόλφος της Γερμανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αδόλφος της Γερμανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Adolf von Nassau (Γερμανικά)
Γέννηση1255 (περίπου)[1][2][3]
Θάνατος2  Ιουλίου 1298[1][4][5]
Γκέλχαϊμ[4][5][3]
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη[4][5][3]
Συνθήκες θανάτουθάνατος στη μάχη[4][5][3]
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Σπάιερ[4][5] και Kloster Rosenthal (Pfalz)[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[5]
Γαλλικά[5]
λατινική γλώσσα[5]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΒασιλιάς των Ρωμαίων (1292–1298)[4][5][3]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙμάγκινα του Ίζενμπουργκ-Λίμπουργκ (από 1271)[4][5][3]
ΤέκναΜέχτιλντ του Νάσσαου[3][7][6]
Γκέρλαχ Α΄ του Νάσσαου[3][7][6]
Ρούπρεχτ Δ΄, Κόμης του Νάσσαου[3][7][6]
Βάλραμ Γ΄ του Νάσσαου[3][7][6]
Ερρίκος του Νάσσαου[3][7][6]
Αδελαΐδα του Νάσσαου (-1338)[3][7][6]
Ιμάγκινα του Νάσσαου[3][7][6]
Αδόλφος του Νάσσαου (1292-1294)[3][7][6]
ΓονείςΒάλραμ Β΄ του Νάσσαου[4][5][3] και Αδελαΐδα του Κάτσενελνμπογκεν[4][5][3]
ΑδέλφιαΝτήτερ του Νάσσαου[5][3][7]
Richardis of Nassau[3][7][6]
Mechtild of Nassau[3][7][6]
Imagina of Nassau[7][6]
ΟικογένειαΟίκος του Νάσσαου[4][5][3]
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Αδόλφος του Νάσσαου.

Ο Αδόλφος της Γερμανίας, γνωστός και ως Αδόλφος του Νάσσαου (Adolf von Nassau, περ. 12502 Ιουλίου 1298) από τον Οίκο του Νάσσαου, ήταν κόμης του Νάσσαου από το 1276 περίπου και εκλέχτηκε βασιλιάς της Γερμανίας (Βασιλιάς των Ρωμαίων) από τις 5 Μαΐου 1292 έως την καθαίρεσή του από τους πρίγκιπες-εκλέκτορες το 1298.[8] Ποτέ δεν στέφθηκε από τον Πάπα, ώστε να εξασφαλίσει τον τίτλο του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ήταν ο πρώτος στην ιστορία, σωματικά και ψυχικά υγιής κυβερνήτης της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που καθαιρέθηκε χωρίς παπικό αφορισμό. Ο Αδόλφος πέθανε λίγο αργότερα μαχόμενος κατά του διαδόχου του Αλβέρτου των Αψβούργων.[9]

Ήταν ο δεύτερος στη διαδοχή των λεγόμενων Κόμητων Βασιλέων των διαφόρων συναγωνιζομένων οίκων των επίδοξων κόμητων και ένας από τους λεγόμενους Αυτοκρατορικούς κόμητες.[10]

Σφραγίδα (σιγίλλιον) του Αδόλφου του Νάσσαου.

Νυμφεύτηκε την Ιμάγκινα, κόρη του Γκέρλαχ Δ΄ κόμη του Ίζενμπουργκ-Λίμπουργκ και είχε τέκνα:

  • Ροβέρτος/Ρούπρεχτ απεβ. 1304, μνηστεύθηκε την Αγνή των Πρεμυσλιδών, κόρη του Βεγκέσλαου Β΄ της Βοημίας.
  • Γκέρλαχ Α΄ 1275-1361, κόμης του Νάσσαου.
  • Βάλραμ Γ΄, κόμης του Νάσσαου.
  • Αδελαΐδα απεβ. 1338, ηγουμένη του αββαείου του Κλάρενταλ.
  • Μέχτιλντ πριν το 1280-1323, παντρεύτηκε τον Ροδόλφο Α΄ των Βίττελσμπαχ δούκα της Άνω Βαυαρίας.
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118637606. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 British Museum person-institution thesaurus. 212338. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 3,22 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 Franz Xaver von Wegele: «Adolf, Graf von Nassau, deutscher König» (Γερμανικά) 1875. σελ. 89–92.
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 5,15 5,16 «Adolf von Nassau» (Γερμανικά) 1953. σελ. 74-75.
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 «Het vorstenhuis Oranje-Nassau» Uitgeverij A.W. Sijthoff. Λέιντεν, Ουτρέχτη. 1882.
  7. 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 «Genealogie van het Vorstenhuis Nassau» Europese bibliotheek. Zaltbommel. 1970.
  8. Herde, Peter (1995). McKitterick, Rosamond· Reuter, Timothy· Abulafia, David· Jones, Michael· Allmand, C. T., επιμ. The New Cambridge Medieval History - Volume 6 (c.1300-c.1415): From Adolf of Nassau to Louis of Bavaria, 1292-1347. Cambridge University Press. σελίδες 516–518. ISBN 0-521-36290-3. 
  9. von Wegele, Franz Xaver (1875). «Adolf, Graf von Nassau». Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (Leipzig: Duncker & Humblot) 1: 89–92. 
  10. Schneidmüller, Bernd (2006). Die Kaiser des Mittelalters. Munich: C. H. Beck. ISBN 3-406-53598-4.