Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άνθη Αμυγδαλιάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
«Άνθη Αμυγδαλιάς», 1890
Ονομασία«Άνθη Αμυγδαλιάς», 1890
ΔημιουργόςQ5582
Έτος δημιουργίας1890
ΕίδοςΛάδι σε μουσαμά
Ύψος73.5 εκ.
Πλάτος92 εκ.
ΜουσείοΜουσείο Βαν Γκογκ, Άμστερνταμ
Αριθμός καταλόγουF671
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Το ζωγραφικό έργο «Άνθη Αμυγδαλιάς» είναι μέρος μιας σειράς αρκετών πινάκων που δημιουργήθηκαν κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ 1888 και 1890 από τον Βίνσεντ βαν Γκογκ στην Αρλ και το Σεν Ρεμί στη Νότια Γαλλία, ενός ανθισμένου δέντρου αμυγδαλιάς. Τα ανθισμένα δέντρα ήταν σημαντικά για τον Βαν Γκογκ. Αντιπροσώπευαν την αφύπνιση και την ελπίδα. Του άρεσαν αισθητικά και έβρισκε χαρά στο να ζωγραφίζει ανθισμένα δέντρα. Τα έργα αντανακλούν τις επιρροές του ιμπρεσιονισμού, του Divisionist και της ξυλογραφίας του Ιαπωνισμό. Ο πίνακας Άνθη Αμυγδαλιάς δημιουργήθηκε για να τον εορτασμό της γέννησης του ανιψιού του και συνονόματού του, γιου του αδελφού του Τεό και της νύφης του Τζο.

Το 1888, ο Βαν Γκογκ είχε έμπνευση στη νότια Γαλλία και ξεκίνησε την πιο παραγωγική περίοδο της ζωγραφικής του καριέρα. Σε σχέση με τον πίνακα «Αγρόκτημα στην Προβηγκία» (1888), η Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης σημειώνει ότι:

«Ήταν ο ήλιος που ο Βαν Γκογκ ζητούσε στην Προβηγκία, μια λάμψη και φως που θα ξεπλύνει τις λεπτομέρειες και θα απλοποιήσει τις μορφές μειώνοντας τον κόσμο γύρω του, με τον τρόπο του σχεδίου που θαύμαζε στις ιαπωνικές ξυλογραφίες. Η Αρλ, έλεγε, ήταν "η Ιαπωνία του Νότου". Εδώ ένιωθε πως το εφέ ισοπέδωσης του ήλιου θα ενίσχυε τα περιγράμματα των συνθέσεων και θα μείωνε τις αποχρώσεις του χρώματος σε μερικές ζωντανές αντιθέσεις. Τα ζεύγη των συμπληρωματικών χρωμάτων, το κόκκινο και το πράσινο των φυτών, οι πλεγμένες ανταύγειες των πορτοκαλιών και μπλε στο φράχτη, ακόμα και τα ροζ σύννεφα που ζωντανεύουν στον τυρκουάζ ουρανό — σχεδόν δονούνται το ένα ενάντια στο άλλο.»[1]

Όταν Βαν Γκογκ έφθασε στην Αρλ τον Μάρτιο του 1888 τα οπωροφόρα δέντρα στα περιβόλια ήταν έτοιμα να ανθίσουν.[2] Τα άνθη των βερικοκιών, ροδακινιών και δαμασκηνιών τον παρακίνησαν,[3] και μέσα σε ένα μήνα είχε δημιουργήσει δεκατέσσερα έργα ζωγραφικής με ανθισμένα οπωροφόρα δέντρα.[4] Ενθουσιασμένος από το θέμα, ο Βαν Γκογκ ολοκλήρωνε σχεδόν ένα πίνακα την ημέρα.[5] Περίπου στις 21 του Απρίλη ο Βαν Γκογκ έγραψε στον Τεό, ότι «θα πρέπει να αναζητήσω κάτι νέο, τώρα οι οπωρώνες έχουν σχεδόν τελειώσει την άνθηση.» [4]

  1. «Effects of the Sun in Provence» (PDF). National Gallery of Art Picturing France (1830—1900). Washington, D.C.: National Gallery of Art. σελ. 12. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2016. 
  2. Mancoff, D (2008). Van Gogh's Flowers. London: Frances Lincoln Limited. σελ. 49. ISBN 978-0-7112-2908-2. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. «Almond Blossom, 1890». Permanent Collection. Van Gogh Museum. 2005–2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2011. 
  4. 4,0 4,1 «Almond Tree in Blossom, 1888». Permanent Collection. Van Gogh Museum. 2005–2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2011. 
  5. Fell, D (2001). Van Gogh's Gardens. United Kingdom: Simon & Schuster. σελ. 25. ISBN 0-7432-0233-3. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]