Μάχη του Βατερλώ
“Μα γιατί Βατερλώ; Μου θυμίζει ρήμα, εγώ βατερλώ, εσύ βατερλάς, αυτός βατερλά...”
~ Ο Όσκαρ Ουάιλντ για τη μάχη του Βατερλώ
“Waterloo - I was defeated, you won the war
Waterloo - Promise to love you for ever more
Waterloo - Couldn't escape if I wanted to
Waterloo - Knowing my fate is to be with you
Waterloo - Finally facing my Waterloo”
- Οι ABBA για τη μάχη του Βατερλώ
“The battle of Waterloo, a sea of blood that stains the fields
The battle of Waterloo, lead and steel the bloody goods
The battle of Waterloo, they fight and die, fall one by one
The battle of Waterloo, a tribute to the bloody death”
- Οι Running Wild για τη μάχη του Βατερλώ
Η Μάχη του Βατερλώ ή Μάχη του Βατερλό ή Μάχη του Βατρελό είναι από τις πιο επικές συγκρούσεις όλων των εποχών. Ο Μέγας Ναπολέων πολέμησε ενάντια στις δυνάμεις του Άγγλου Δούκα του Ουέλλινγκτον και θα τον είχε ξεπαστρέψει, αν δεν πεταγόταν την τελευταία στιγμή ο Πρώσος Γκέμπχαρντ φον Μπλύχερ. Πολλοί αποδίδουν την ήττα του Ναπολέοντα στην ευχή του Κόμη Μητσοτάκουλα για νίκη και προφανώς έχουν δίκιο.
Πριν τη μάχη[επεξεργασία]
|
Για τους σοβαροφανείς, υπάρχει σχετικό άρθρο στη Βικιπαίδεια για τη μάχη των μαχών. |
Ο Βοναπάρτης είχε επιστρέψει από την Έλβα, όπου τον είχαν εξορίσει ο Πούτιν, η Μέρκελ και η Βέτα. Κατάφερε να κερδίσει όλες τις μάχες και άμα νικούσε και στο Βατερλώ θα γινόταν αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος της Ευρώπης. Οι αντίπαλοι στρατηγοί ήταν για γέλια και για κλάματα. Ο Δούκας του Ουέλλινγκτον ήταν ένας ψηλομύτης Άγγλος, ο οποίος συστηνόταν πάντα ως "My name is Wellington. Duke of Wellington". Ο φον Μπλύχερ ήταν ένας Πρώσος πρώην χασάπης, πρώτος ξάδερφος του Γκέοργκ Ωμ.
Ο Ναπολέων είχε συγκεντρώσει έναν ικανότατο στρατό, αποτελούμενο κυρίως από Γάλλους στρατιώτες. Επιπλέον, διέθετε αρκετούς Ουρουγουανούς κυσθοφόρους μισθοφόρους, οι οποίοι δε γνώριζαν γιατί βρίσκονται εκεί. Από πάνω πετούσαν τρία-τέσσερα Απάτσι, ενώ πίσω από κάτι λόφους είχε κρυμμένα πολυβόλα. Το ιππικό διοικούνταν από τον ξάδερφο του αδερφού του πατέρα του μπατζανάκη του κουμπάρου του Ναποκλαίοντα, του πρωτοεμφανιζόμενου Σαρλ ντε Γκωλ.
Από την άλλη, ο Δούκας είχε Άγγλους και Σκωτσέζους πολεμιστές, στους οποίους είχε υποσχεθεί μεγάλες ποσότητες ουίσκι. Μαζί του θα πολεμούσε ένας Ολλανδός Τάκης, που δεν αναγράφεται σε κανένα ιστορικό βιβλίο, παρά μόνο στου Λιακόπουλου. Ο φον Μπλύχερ διοικούσε το ιππικό, αλλά είχε μείνει σε μια πόλη για να ξεκουράσει τα άλογα (βασικά ήταν δικαιολογία για να πάει στα περίφημα μπουρδέλα της πόλης). «Ορκίζομαι στο δεξί μου αρχίδι, ότι θα φτάσω εγκαίρως» είπε ο Πρώσος πριν αποχωριστεί τον Δούκα. Μόνο όταν ήταν πολύ αργά θυμήθηκε ο Άγγλος ότι ο φον Μπλύχερ ήταν μονόρχις.
Η αρχή της μάχης[επεξεργασία]
Φαινόταν ότι όλα θα πήγαιναν πρίμα για τον Βοναπάρτη, μέχρι που ήρθε η μέγιστη καταστροφή. Ο Κόμης Μητσοτάκουλας, που είχε ως τότε παραμείνει μακριά από τα γεονότα της δυτικής Ευρώπης, ήρθε να ευχηθεί καλή τύχη στο Ναπολέοντα. Το γαλλικό στρατόπεδο βουβάθηκε και ο Κόμης απομακρύθηκε γελώντας δυνατά. Μάλιστα, από κάπου μακριά ακούστηκε μια δυσοίωνη μελωδία. Τα πρώτα σημάδια της κατάρας φάνηκαν λίγο πριν το ξημέρωμα. Μια καταρρακτώδης βροχή ξεκίνησε, με αποτέλεσμα να γεμίσει λάσπες το πεδίο της μάχης. Ο Βοναπάρτης ήταν μέχρι στιγμής αμίλητος. Είχε μια συνομιλία με τον Ουέλλινγκτον μέσω Skype και συμφώνησαν να ξεκινήσουν τη μάχη στη μία η ώρα, ώστε να στεγνώσει ο ήλιος τη λάσπη. Ύστερα, ο μεν Βοναπάρτης πήρε έναν υπνάκο, ο δε Ουέλλινγκτον έπαιξε μερικές παρτίδες πόκερ με δύο ταγματάρχες και τον Ολλανδό Τάκη.
Στις 12.48 ακριβώς μερικοί Σκωτσέζοι άρχισαν να βρίζουν τους Γάλλους και να σηκώνουν τα κιλτ τους, προσφέροντας μια ανεπανάληπτη θέα των τριχωτών τους οπισθίων. Ο Ναπολέων σηκώθηκε από τη φασαρία και ετοιμάστηκε για τη μάχη. Βγήκε από τη σκηνή του και έβγαλε έναν ενθαρρυντικό λόγο, που αναπτέρωσε το ηθικό των στρατιωτών του. Μοίρασε τις τελευταίες εντολές και πήρε θέση παρατηρητή σε ένα λόφο πίσω από τις γαλλικές γραμμές. Στη μία και ένα λεπτό (ο Ουέλλινγκτον εκνευρίστηκε με αυτή την καθυστέρηση) διέταξε επίθεση.
Το πρώτο κύμα επίθεσης των Γάλλων ήταν αναγνωριστικό και οι νεκροί ήταν ελάχιστοι. Αμέσως μετά, οι Ουρουγουανοί επιτέθηκαν ορμητικά. Έσπασαν τις γραμμές του εχθρού και κατευθύνθηκαν προς την καρδιά του αντίπαλου στρατού. Τότε όμως, οι Άγγλοι πέταξαν βόμβες κρότου λάμψης και μέσα στον πανικό πετσόκοψαν τους Ουρουγουανούς. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι οι βόμβες κρότου λάμψης είχαν προμηθευτεί από την Ελληνική Αστυνομία.
Η μέση της μάχης[επεξεργασία]
Ακολούθησαν μερικά ήρεμα λεπτά με τις δύο πλευρές να φωνάζουν όποια βρισιά γνώριζαν και να κάνουν απρεπείς χειρονομίες. Οι Άγγλοι δοκίμασαν να επιτεθούν, αλλά γύρισαν σα κλαμμένα μουνιά, αφού τους θέρισαν τα πολυβόλα. Ο Ναπολέων έστειλε τα Απάτσι, που σκότωσαν κόσμο και κοσμάκι. Πιθανώς, η μάχη να τελείωνε εκεί, όμως ο Ολλανδός Τάκης τα κατέρριψε με ένα μπαζούκας.
Ήταν ήδη έξι το απόγευμα και οι Άγγλοι σταμάτησαν για το πατροπαράδοτο τσάι με κουλουράκια κανέλλας. Αυτή ήταν η ευκαιρία που περίμενε ο Ναπολέων. Έστειλε τον ντε Γκωλ να θερίσει τους Ολλανδούς, οι οποίοι εν τω μεταξύ είχαν ταμπουρωθεί. Μάταια, ζητούσε ο Ολλανδός Τάκης βοήθεια. «I will not fight until I finish my cup of tea!» έλεγε ήρεμα ο Δούκας του Ουέλλινγκτον. Οι Ολλανδοί έδειξαν μεγάλη γενναιότητα και ανέκοψαν τη φόρα των Γάλλων. Ωστόσο, ήταν λιγότεροι και αποδεκατίστηκαν.
Λίγο πριν πέσει και ο τελευταίος Ολλανδός, οι Άγγλοι πήραν τα όπλα και με καινούργιες δυνάμεις ξανάπεσαν στον αγώνα. Το earl grey είχε κάνει το θαύμα του. Οι Άγγλοι έβαλαν τις ξιφολόγχες στα τουφέκια τους και φωνάζοντας κάτι αγγλικό (με τόση προφορά που κανείς άλλος δεν κατάλαβε) έκαναν ντου. Το ιππικό των Γάλλων τα έχασε. Έγινε πραγματική σφαγή, τέτοια που οι ταινίες splatter έμοιαζαν με κωμωδίες μπροστά της.
Εκείνη τη στιγμή, ο Βοναπάρτης διέταξε γενική επίθεση. Οι αντρειωμένοι στρατιώτες του όρμηξαν τραγουδώντας το Alors on danse. Έγινε το έλα να δεις. Έφευγαν κεφάλια, πόδια, χέρια, πραγματική αποκάλυψη. Ένας ιστορικός παρομοίασε τη σύγκρουση με την Τελική μάχη, ενώ ένας άλλος τη χαρακτήρισε αιματηρή παρτούζα. Τα Γαλλάκια κέρδισαν συνεχώς έδαφος και XP και μετά από λίγη ώρα φαινόταν πως οι εξαντλημένοι Άγγλοι θα έχαναν τη μάχη. Και ενώ ο Βοναπάρτης ήλπιζε ότι θα ξεφύγει από την κατάρα του Μητσοτάκουλα...
Το τέλος της μάχης[επεξεργασία]
...από κάπου μακριά ακούστηκε μουσική. Κάποιοι αστοιχείωτοι στρατιώτες είπαν ότι είναι Πέγκυ Ζήνα, αλλά οι μορφωμένοι αξιωματικοί κατάλαβαν ότι ακουγόταν το Ρέκβιεμ του Μότσαρτ. Οι Πρώσοι πλησίαζαν! Ο Δούκας του Ουέλλινγκτον καταχάρηκε και κέρασε ένα ποτήρι Famous Grouse το επιτελείο του. Είχε κάνει άπειρες αναπάντητες στον φον Μπλύχερ να έρθει, αλλά εκείνος δεν απαντούσε. Ο Πρώσος του εξήγησε μετά το τέλος της μάχης, πως είχε ξυπνήσει με δύο ξανθές πόρνες στο κρεβάτι του και μόνο όταν είδε τα απευθείας πλάνα της μάχης στο CNN, το θυμήθηκε. «Those bloody hangovers», ψιθύρισε ο Δούκας, που όπως καταλαβαίνετε δεν καταδέχεται να μιλήσει ελληνικά. «Όλα είναι θέμα τάιμινγκ», απολογήθηκε ο φον Μπλύχερ.
Το ιππικό των Πρώσων ήταν ξεκούραστο και μπήκε με απίστευτη ορμή στη μάχη. Περικύκλωσε το στρατό του Ναπολέοντα και τον αφάνισε. Ελάχιστοι ήταν οι επιζώντες. Ο φον Μπλύχερ, αυτός ο χοντρόπετσος χωριάτης, πρότεινε να τυφλώσει τους αιχμαλώτους και να κάνει λουκάνικα με τα πέη τους, μιμούμενος τον δικό μας Βασιλάκη. Ωστόσο, ο Δούκας του Ουέλλινγκτον ήταν ένας γνήσιος τζέντλμαν και ως τέτοιος απλώς τους εκτέλεσε.
Μετά τη μάχη[επεξεργασία]
Μετά τη μάχη, ο Βοναπάρτης προσπάθησε να κρυφτεί σε κάτι σπηλιές (λέγεται ότι εκεί συνάντησε και τον χαμένο Σαίξπηρ), αλλά η KGB τον εντόπισε. Οι εχθροί του τον εξόρισαν στο εξωτικό νησί της Αγίας Ελένης, όπου πέθανε ο μεγάλος στρατηλάτης, από δηλητηρίαση από αστακό.
Η μάχη του Βατερλώ ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες, όπως τους Κονιτοπουλαίους, την Britney Spears και τους Dimmu Borgir. Πιο γνωστό είναι το τραγούδι των ABBA, με το οποίο η Σουηδία κέρδισε την Yourovision του 1974.