Το Black Lives Matter (BLM) (ελληνικά: οι μαύρες ζωές έχουν αξία) είναι ένα διεθνές ακτιβιστικό κίνημα με επίκεντρο τις ΗΠΑ που προέρχεται από την αφροαμερικανική κοινότητα, το οποίο εκστρατεύει ενάντια στη βία και τον συστημικό ρατσισμό προς τους μαύρους. Το BLM διεξάγει τακτικά διαμαρτυρίες ενάντια στις δολοφονίες μαύρων από αστυνομικούς και ευρύτερα ζητήματα όπως η διαμόρφωση εικόνας με βάση τα φυλετικά χαρακτηριστικά, η αστυνομική βαρβαρότητα και η φυλετική ανισότητα στο αμερικανικό σύστημα ποινικής δικαιοσύνης . [1]

Black Lives Matter
Επίσημο λογότυπο με το όνομα σε μαύρα κεφαλαία γράμματα σε κίντρινο φόντο και με αντεστραμμένα τα χρώματα για τη λέξη «LIVES»
Ίδρυση13 Ιουλίου 2013, πριν 11 έτη (2013--7-13)
Ιδρυτής
ΤύποςΚοινωνικό κίνημα
ΈδραΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Τοποθεσία
  • Διεθνές (κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)
Σημαντικά πρόσωπα
Ιστότοποςblacklivesmatter.com
Protesters lying down over rail tracks with a "Black Lives Matter" banner
Διαμαρτυρία του κινήματος Black Lives Matter για αστυνομική βία στο Σαιντ Πωλ, Μινεσότα, 20 Σεπτεμβρίου 2015

Το 2013, το κίνημα ξεκίνησε με τη χρήση του χάσταγκ #BlackLivesMatter στα κοινωνικά μέσα μετά την αθώωση του Τζορτζ Ζίμερμαν για τη δολοφονία με πυροβολισμό του Αφροαμερικανού εφήβου Tρέιβον Μάρτιν τον Φεβρουάριο του 2012. Το κίνημα αναγνωρίστηκε σε εθνικό επίπεδο για τις διαδηλώσεις του στους δρόμους μετά τον θάνατο δύο Αφροαμερικανών το 2014: Μάικλ Μπράουν - που είχε ως αποτέλεσμα διαδηλώσεις και αναταραχές στο Φέργκιουσον, μια πόλη κοντά στο Σαιντ Λούις - και Έρικ Γκάρνερ στη Νέα Υόρκη.[2] [3] Μετά τη διαμαρτυρία στο Φέργκιουσον, οι συμμετέχοντες στο κίνημα διαδήλωσαν ενάντια στον θάνατο πολλών άλλων Αφροαμερικανών από ενέργειες της αστυνομίας ή ενώ βρίσκονταν υπό κράτηση. Το καλοκαίρι του 2015, οι ακτιβιστές του Black Lives Matter συμμετείχαν στις προεδρικές εκλογές 2016 στις Ηνωμένες Πολιτείες.[4] Οι δημιουργοί του χάσταγκ και της παρότρυνσης για δράση, η Αλίσια Γκάρζα, η Πατρίς Κάλορς και η Οπάλ Τομέτι, επέκτειναν το έργο τους σε ένα εθνικό δίκτυο με περισσότερα από 30 τοπικά τμήματα μεταξύ του 2014 και του 2016.[5] Το συνολικό κίνημα Black Lives Matter, ωστόσο, είναι ένα αποκεντρωμένο δίκτυο και δεν έχει επίσημη ιεραρχία.[6]

Έχουν υπάρξει πολλές αντιδράσεις στο κίνημα του Black Lives Matter. Η αντίληψη του πληθυσμού των ΗΠΑ για το Black Lives Matter ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με τη φυλή.[7] Η φράση «All Lives Matter» εμφανίστηκε ως απάντηση στο κίνημα Black Lives Matter, αλλά έχει επικριθεί για την απόρριψη ή την παρανόηση του μηνύματος του «Black Lives Matter».[8] Μετά τον πυροβολισμό δύο αστυνομικών στο Φέργκιουσον, το χάσταγκ Blue Lives Matter δημιουργήθηκε από υποστηρικτές της αστυνομίας.[9] Ορισμένοι μαύροι ηγέτες των πολιτικών δικαιωμάτων διαφωνούν με τις τακτικές που χρησιμοποιούν οι ακτιβιστές του Black Lives Matter.[10][11] Από το καλοκαίρι του 2017, στο κίνημα άρχισε να δίνεται πολύ λιγότερη προσοχή, το οποίο ορισμένοι αποδίδουν στην προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ που κυριαρχεί στα εθνικά πρωτοσέλιδα.[12]

Στις 25 Μαΐου 2020, ο 46χρονος Αφροαμερικανός Τζορτζ Φλόιντ έχασε τη ζωή του στη Μινεάπολη, στην πολιτεία Μινεσότα των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν ο λευκός αστυνομικός Ντέρεκ Σόβιν διατήρησε το γόνατό του στη δεξιά πλευρά του λαιμού του Φλόιντ επί 8 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα κατά τη διάρκεια σύλληψής του και ενώ εκείνος ήταν δεμένος με χειροπέδες και με το κεφάλι στο έδαφος.[13] Αυτό προκάλεσε άλλο ένα <<κύμα>> διαδηλώσεων.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Friedersdorf, Conor. "Distinguishing Between Antifa, ...." The Atlantic. August 31, 2017. August 31, 2017.
  2. Day, Elizabeth (19 Ιουλίου 2015). «#BlackLivesMatter: the birth of a new civil rights movement». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2016. 
  3. Luibrand, Shannon (7 Αυγούστου 2015). «Black Lives Matter: How the events in Ferguson sparked a movement in America». CBS News. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2016. 
  4. Eligon, John (18 Νοεμβρίου 2015). «One Slogan, Many Methods: Black Lives Matter Enters Politics». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2016. 
  5. Cullors-Brignac, Patrisse Marie (23 Φεβρουαρίου 2016). «We didn't start a movement. We started a network». Medium. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2016. 
  6. Collins, Ben· Mak, Tim (15 Αυγούστου 2015). «Who Really Runs #BlackLivesMatter?». The Daily Beast. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2016. 
  7. «PBS NewsHour/Marist Poll Summary of National Findings» (PDF). Marist College Institute for Public Opinion. Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2016. 
  8. Townes, Carimah. «Obama Explains The Problem With 'All Lives Matter'». think progress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2016. 
  9. «'Blue Lives Matter' trends after officers shot». BBC. https://www.bbc.com/news/blogs-trending-31853299. Ανακτήθηκε στις July 27, 2015. 
  10. Jennings, Angel. «Longtime L.A. civil rights leaders dismayed by in-your-face tactics of new crop of activists». Los Angeles Times. 
  11. Reynolds, Barbara (August 24, 2015). «I was a civil rights activist in the 1960s. But it's hard for me to get behind Black Lives Matter.». The Washington Post. ISSN 0190-8286. https://www.washingtonpost.com/posteverything/wp/2015/08/24/i-was-a-civil-rights-activist-in-the-1960s-but-its-hard-for-me-to-get-behind-black-lives-matter. Ανακτήθηκε στις September 17, 2015. 
  12. https://www.buzzfeednews.com/article/darrensands/what-happened-to-black-lives-matter
  13. «Ανθρωποκτονία του Τζορτζ Φλόιντ». Βικιπαίδεια. 2020-07-17. https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανθρωποκτονία_του_Τζορτζ_Φλόιντ&oldid=8349722. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Black Lives Matter στο Wikimedia Commons