Πυραμίδα του Μυκερίνου
Συντεταγμένες: 29°58′21″N 31°07′42″E / 29.97250°N 31.12833°E
Η Πυραμίδα του Μυκερίνου βρίσκεται στο οροπέδια της Γκίζας στα νότιο-δυτικά προάστια του Καΐρου, Αίγυπτος, και είναι η μικρότερη από τις τρεις Πυραμίδες της Γκίζας. Χτίστηκε ως τάφος του Φαραώ της Τέταρτης Αιγυπτιακής Δυναστείας Μυκερίνου.
| Πυραμίδα του Μυκερίνου | |
|---|---|
 | |
 | |
 | |
| Είδος | πυραμίδα με λείες πλευρές, αρχαιολογική θέση και Αιγυπτιακές πυραμίδες |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 29°58′21″N 31°7′42″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Γκίζα[1] |
| Τοποθεσία | Γκίζα |
| Χώρα | Αίγυπτος[1] |
| Γενικές διαστάσεις | 104,6 μέτρα × 102,2 μέτρα |
| Ύψος | 61 μέτρα και 65,55 μέτρα |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Μέγεθος και κατασκευή
ΕπεξεργασίαΗ Πυραμίδα του Μυκερίνου είχε αρχικό ύψος 65,5 μέτρα (215 πόδια), και ήταν η μικρότερη από τις τρεις μεγάλες Πυραμίδας της Νεκρόπολης της Γκίζας. Τώρα έχει 61 μέτρα ύψος (204 πόδια) και βάση 108,5 μέτρα. Η γωνία κλίσης είναι περίπου 51°20′25″. Είναι κατασκευασμένη από ασβεστόλιθο και γρανίτη. Τα πρώτα 16 στρώματα στις εξωτερικές πλευρές είναι από γρανίτη, και το πάνω μέρος από ασβεστόλιθο από την Τούρα. Μέρος του γρανίτη είναι ακατέργαστο. Παρόμοια μέρη που έχουν μείνει ημιτελή, βοηθούν τους αρχαιολόγους να κατανοήσουν τις μεθόδους με τις οποίες έχουν χτιστεί πυραμίδες και ναοί. Νότια της πυραμίδας υπήρχαν τρεις μικρότερες πυραμίδες "δορυφόροι", καμία από τις οποίες δεν είχε ολοκληρωθεί. Η μεγαλύτερη από αυτές ήταν κατασκευασμένη από γρανίτη. Η κατασκευή των άλλων δύο δεν προχώρησε πέρα από τον εσωτερικό πυρήνα της πυραμίδας[2].
Η ιστόρηση του Ηρόδοτου
ΕπεξεργασίαΣύμφωνα με τις αφηγήσεις, ο Μυκερίνος ξεπερνούσε σε αγαθοεργία τους προκατόχους του. Βάσει μύθων που ήταν γνωστοί στον Ηρόδοτο, έγραψε τα παρακατω:
"Αυτός ο πρίγκιπας (Μυκερίνος) δεν συμφωνούσε με τη συμπεριφορά του πατέρα του, και ξανάνοιξε τους ναούς, επιτρέποντας στο λαό του που βρισκόταν στο χαμηλότερο επίπεδο εξαθλίωσης, να επιστρέψουν στις ασχολίες τους και να συνεχίσουν τις θυσίες. Η δικαιοσύνη του στις αποφάσεις τους ήταν πέρα από όλους τους προηγούμενους βασιλιάδες. Οι Αιγύπτιοι τον εξυμνούσαν σ' αυτό το θέμα περισσότερο από κάθε άλλον μονάρχη, λέγοντας ότι όχι μόνο οι κρίσεις του ήταν δίκαιες, αλλά και αν κάποιος δεν ήταν ευχαριστημένος με την απόφαση, τον αποζημίωνε με δικά του έξοδα, εξαλείφοντας έτσι τον θυμό του".
Όμως οι Θεοί είχαν ορίσει ότι η Αίγυπτος θα υπέφερε από τυραννικούς ηγεμόνες για 150 χρόνια, και όσον αφορά σ' αυτόν τον μύθο ο Ηρόδοτος συνεχίζει:
"Έφτασε σ' αυτόν μια απόφανση του μαντείου από την πόλη Βούτως, που έλεγε "μόνο έξι χρόνια θα ζήσεις πάνω σ' αυτήν την Γη, και το έβδομο οι μέρες σου θα τελειώσουν". Ο Μυκερίνος αγανακτισμένος έστειλε ένα οργισμένο μήνυμα στο μαντείο, επικρίνοντας τον θεό για την αδικία του- "Ο πατέρας και ο θείος μου", είπε, "παρόλο που έκλεισαν τους ναούς, δεν υπολόγιζαν τους θεούς και κατέστρεψαν πάρα πολλούς ανθρώπους, είχαν μακροζωία. Εγώ, που είμαι ευσεβής, μου είναι γραφτό να πεθάνω σύντομα!". Ήρθε τότε ένα δεύτερο μήνυμα σαν απάντηση από το μαντείο, "γι' αυτό ακριβώς το λόγο η ζωή σου θα είναι σύντομη-εσύ δεν έπραξες όπως σου αρμόζει. Η μοίρα της Αιγύπτου ήταν να υποφέρει για 150 χρόνια-η δύο βασιλιάδες που προηγήθηκαν από ΄σένα το είχαν καταλάβει-εσύ όμως δεν το έχεις καταλάβει". Ο Μυκερίνος όταν πήρε την απάντηση θεώρησε ότι το τέλος του ήταν ορισμένο, ετοίμασε φανάρια που άναβε κάθε μέρα το απόγευμα, και διασκέδαζε μέρα νύχτα, αλλάζοντας διαμονή μετακινούμενος σε ελώδης περιοχές και δάση σε μέρη που άκουγε ότι ήταν βιώσιμα. Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να αποδείξει λάθος το μαντείο, κάνοντας τις νύχτες μέρες, ώστε να ζήσει 12 χρόνια στο διάστημα έξι χρόνων"[2][3].
Συγκρότημα του Ναού
ΕπεξεργασίαΣτο ταφικό ναό τα θεμέλια και ο εσωτερικός πυρήνας είναι κατασκευασμένα από ασβεστόλιθο. Το πάτωμα άρχισε να κατασκευάζεται από γρανίτη, όπως και γρανίτης τοποθετήθηκε σε κάποιους από τους τοίχους. Τα θεμέλια στο ναό του Μυκερίνου στην κοιλάδα είναι φτιαγμένα από πέτρα. Όμως και οι δύο ναοί έχουν ολοκληρωθεί με ακατέργαστα τούβλα. Ο Reiser εκτιμά ότι κάποιες κομμάτια πέτρας στο τοίχο του ταφικού ναού ζυγίζουν μέχρι και 220 τόνους, ενώ τα βαρύτερα κομμάτια του γρανίτη, που προερχόταν από το Ασσουάν, ζύγιζαν πάνω από 30 τόνους. Δεν ήταν ασύνηθες ο γιος ή διάδοχος να ολοκληρώνει το ναό αν πέθαινε ο Φαραώ, οπότε είναι λογικό να υποθέτουμε ότι ο Shepseskaf (ο διάδοχος Φαραώ και γιος του Μυκερίνου), ολοκλήρωσε το ναό με ακατέργαστα τούβλα. Στον ταφικό ναό υπήρχε επιγραφή, "τον έφτιαξε (τον ναό) σαν μνημείο για τον πατέρα του, Φαραώ της Άνω και Κάτω Αιγύπτου". Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών ο Reisner έφερε στο φως πολλά αγάλματα, κυρίως του Μυκερίνου, μόνου ή μέρους συμπλέγματος αγαλμάτων. Όλα ήταν φτιαγμένα στο ρεαλιστικό, νατουραλιστικό στιλ του παλιού βασιλείου, με πολύ λεπτομέρεια[2].
Χρονολογία και τοποθεσία
Επεξεργασία
Η χρονολογία κατασκευής της Πυραμίδας είναι άγνωστη, γιατί η βασιλεία του Μυκερίνου δεν έχει προσδιοριστεί με ακρίβεια, αλλά πιθανόν ολοκληρώθηκε το 2.600 Π.Χ. Βρίσκεται λίγες εκατοντάδες μέτρα στα νότιο-δυτικά των μεγαλύτερων Πυραμίδων του Χεφρήνου και του Χέοπα.
Φέρετρο και σαρκοφάγος
ΕπεξεργασίαΟ Richard William Howard Vyse, που επισκέφτηκε την Αίγυπτο το 1835, ανακάλυψε στον ανώτερο προθάλαμο τα υπολείμματα ενός ξύλινου φέρετρου σε σχήμα ανθρώπου που είχε γραμμένο απάνω του το όνομα του Μυκερίνου και περιείχε ανθρώπινα οστά. Σήμερα αυτό θεωρείται ότι είναι υποκατάστατο από την Σαϊτική περίοδο του αρχικού φέρετρου. Η χρονολόγηση με άνθρακα των οστών έδειξε ότι δεν ήταν παλιότερα από 2.000 χρόνια[εκκρεμεί παραπομπή], υποδηλώνοντας είτε ότι μεταφέρθηκαν πρόχειρα από άλλη τοποθεσία, είτε ότι η Πυραμίδα είχε παραβιαστεί κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους. Πιο βαθιά στην Πυραμίδα, ο Vyse ανακάλυψε μια πανέμορφη σαρκοφάγο από βασάλτη, με λεπτομερή διάκοσμο και με έντονο γείσο που προεξείχε. Δυστυχώς, η σαρκοφάγος "αναπαύεται" στο βυθό της Μεσογείου, καθώς βυθίστηκε με το πλοίο Beatrice στις 13 Οκτωβρίου του 1838, ανάμεσα στην Καρθαγένη και τη Μάλτα, πηγαίνοντας για την Αγγλία[5]. Είναι από τις λίγες σωζόμενες σαρκοφάγους της περιόδου του Παλιού Βασιλείου. Το φέρετρο, που μεταφερόταν με διαφορετικό πλοίο, διασώθηκε και μπορεί κανείς να το δει σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο[5].
Απόπειρα κατεδάφισης
ΕπεξεργασίαΣτο τέλος του 12ού αιώνα ο Al-Aziz Uthman, γιος και διάδοχος του Σαλαντίν, αποπειράθηκε να κατεδαφίσει τις πυραμίδες, αρχίζοντας από αυτήν του Μυκερίνου. Έγινε φανερό ότι η κατεδάφιση κόστιζε σχεδόν όσο και το χτίσιμο. Συνέχισαν τις εργασίες για οχτώ μήνες. Μπορούσαν να μετακινήσουν μία, το πολύ δύο ογκόλιθους την ημέρα, εξαντλώντας όλες τους τις δυνάμεις στην προσπάθεια. Κάποιοι χρησιμοποιούσαν σφήνες και μοχλούς για να μετακινήσουν τις πέτρες, και άλλοι σκοινιά για τις τραβάνε κάτω. Όταν έπεφτε η πέτρα στην άμμο, απαιτούνταν τεράστια προσπάθεια να την βγάλουνε από κει. Σπάζανε τις πέτρες σε μικρότερα κομμάτια, και με κάρα τις μεταφέρανε στην άκρη του γκρεμού, όπου και τις άφηναν. Μακράν από το να καταφέρουν το σκοπό τους, το μόνον που κάνανε ήταν αφήσουν ένα μεγάλο κάθετο κενό στην βόρεια πλευρά[6][7].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 11669. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Edwards, Dr. I.E.S.: The Pyramids of Egypt 1986/1947 p. 147-163
- ↑ p. 129-133 Herodotus Book II (Rawlinson's translation)
- ↑ Lehner, Mark (2001). The Complete Pyramids: Solving the Ancient Mysteries. London: Thames & Hudson. σελίδες 221. ISBN 0-500-05084-8.
- ↑ 5,0 5,1 Dr. Zahi Hawass. «The Pyramids at Giza: Khafre and Menkaure». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2007.
- ↑ Stewert, Desmond and editors of the Newsweek Book Division "The Pyramids and Sphinx" 1971 p. 101
- ↑ Lehner, Mark The Complete Pyramids, London: Thames and Hudson (1997)p.41 ISBN 0-500-05084-8
Πρόσθετη βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Verner, Miroslav, The Pyramids Their Archaeology and History, Atlantic Books, 2001, ISBN 1-84354-171-8