Παντελής Καρασεβδάς
Ο Παντελής Καρασεβδάς (Αστακός Αιτωλοακαρνανίας, 1877 - Αγρίνιο, 14 Μαρτίου 1946) ήταν σημαντική προσωπικότητα που πρωταγωνίστησε για δεκαετίες στους χώρους του αθλητισμού, της πολιτικής αλλά και του στρατού. Ήταν Ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, σημαίνον στέλεχος του Κόμματος Φιλελευθέρων, Πρόεδρος του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, αλλά και με σημαντική στρατιωτική συνεισφορά στους εθνικούς αγώνες.
| Παντελής Καρασεβδάς | |
|---|---|
 Ο Παντελής Καρασεβδάς στο Εθνικόν Ημερολόγιον του Κωνσταντίνου Σκόκου του 1897 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παντελής Καρασεβδάς (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1877[1] Αστακός Αιτωλοακαρνανίας |
| Θάνατος | 14 Μαρτίου 1946 Αγρίνιο |
| Αιτία θανάτου | εγκεφαλικό επεισόδιο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός αθλητής σκοποβολής στρατιωτικός κολυμβητής[2] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα και Κόμμα Φιλελευθέρων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώτα χρόνια και σπουδές
Επεξεργασία
Γεννήθηκε το 1877 στον Αστακό όπου τελείωσε και το δημοτικό σχολείο και στη συνέχεια φοίτησε στο γυμνάσιο της Πάτρας όπου ήταν από τους πρώτους αθλητές του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου. Στη συνέχεια σπούδασε Νομική και Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα και στο Παρίσι και δικηγόρησε κατά διαστήματα όταν το επέτρεπαν οι ποικίλες υποχρεώσεις του.
Ο Παντελής Καρασεβδάς πέθανε από εγκεφαλική συμφόρηση τον Μάρτιο του 1946 στο Αγρίνιο. Ο δήμος Αγρινίου έδωσε το όνομά του σε δρόμο κοντά στο κέντρο της πόλης. Στον Αστακό λειτουργεί σκοπευτικός όμιλος που φέρει σαν τίτλο το όνομά του.
Αθλητική δράση
ΕπεξεργασίαΑσχολήθηκε με τον αθλητισμό από τα παιδικά του χρόνια στο Αστακό, όπου ήταν και χειμερινός κολυμβητής.
| Ολυμπιακό μετάλλιο | |
| Σκοποβολή -200μ στρατιωτικό τυφέκιο | 2.350 βαθμοί |
| Ολυμπιακοί αγώνες 1896 Αθήνα |
 |
| Χρυσό μετάλλιο | |
Συνέχισε με άλματα και αγωνίσματα δρόμου στον Παναχαϊκό με πολλές διακρίσεις, αλλά έφτασε τελικά στην κορυφή σαν αθλητής της σκοποβολής (τυφέκιο 200μ), όταν στις 28 Μαρτίου του 1896 κατέκτησε στο Καλλιμάρμαρο στάδιο το χρυσό μετάλλιο στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, συγκεντρώνοντας 2.350 βαθμούς. Αργότερα διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Ολυμπιακών αγώνων από το 1924 μέχρι το 1935, καθώς και πρόεδρος του Παναθηναϊκού και του Πανελληνίου ΓΣ. Έδωσε μάλιστα μάχη στη Δ’ Εθνοσυνέλευση (1924-1925) ώστε να εγκριθεί η παραχώρηση της Περιβόλας από τον Δήμο Αθηναίων στον Παναθηναϊκό. Η εγκριτική απόφαση δημοσιεύθηκε στο υπ’ αρίθμ. 165/1924 φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως. Η ηγετική τετράδα του Παναθηναϊκού (Καλαφάτης, Νικολαΐδης, Παπάζογλου, Πανουργιάς) σε ένδειξη εκτίμησης τον εξέλεξε πρόεδρο του συλλόγου.
Στρατιωτική δράση
ΕπεξεργασίαΣημαντική ήταν και η στρατιωτική του δράση, η οποία ξεκίνησε το 1897 όταν βρέθηκε με την φοιτητική φάλαγγα στην Κρητική Επανάσταση. Εκεί συνδέθηκε με φιλία με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Στη συνέχεια πήρε μέρος σε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις, το 1897 ενάντια στους Τούρκους, το 1904 - 1906 στον Μακεδονικό Αγώνα, το 1912 στη Σάμο, το 1912 - 1913 στους Βαλκανικούς Πολέμους, το 1914 στον αυτονομιακό αγώνα της Βορείου Ηπείρου και στη συνέχεια στη Γαλλία στη μάχη του Βερντέν όπου γνωρίστηκε προσωπικά με τον στρατηγό Ντε Γκωλ. Το 1915 ανέλαβε μάλιστα επικεφαλής τάγματος της Λεγεώνας των Ξένων στην εκστρατεία των Δαρδανελίων όπου τραυματίστηκε. Τασσόμενος με τον Βενιζέλο και με το Κίνημα Εθνικής Αμύνης, το 1918 κατέλαβε το Σκρα για λογαριασμό των Γάλλων. Τέλος, έλαβε μέρος στην Μικρασιατική Εκστρατεία με το 5ο Ευζωνικό Σύνταγμα του Πλαστήρα, ενώ αργότερα υποστήριξε ενεργά και το Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922. Για όλες αυτές τις διακρίσεις του έλαβε δεκάδες παράσημα και μετάλλια ανδρείας και έφτασε έως τον βαθμό του υποστρατήγου, πράγμα πρωτοφανές για έφεδρο αξιωματικό.
Πολιτική δράση
ΕπεξεργασίαΠολύ έντονη όμως ήταν και η παρουσία του στα πολιτικά ζητήματα της χώρας. Ήταν ο αρχηγός του κόμματος των Φιλελευθέρων στην Αιτωλοακαρνανία και εκλέγονταν συνεχώς βουλευτής από το 1910 και έπειτα. Υπήρξε μεγάλος υπέρμαχος της δημοκρατίας και το 1924 εκφώνησε στη Βουλή τον ιστορικό του λόγο "Περί των προτερημάτων της Δημοκρατίας και των ελαττωμάτων της Βασιλείας" που προκάλεσε αίσθηση και διανεμήθηκε τυπωμένος σε όλη την Ελλάδα. Εκρηκτικός ως χαρακτήρας, ήταν μέλος της ομάδας των Αριστερών Φιλελεύθερων εντός του κόμματος και σφοδρός αντιβασιλικός.
Το 1944 εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση ανέβηκε στα βουνά της Ευρυτανίας όπου συμμετείχε στο ΕΑΜ και στη Βουλή των Κορυσχάδων της ΠΕΕΑ. Ήταν επικριτής της πολιτικής υπαγωγής του ΕΑΜ στη κυβέρνηση Μέσης Ανατολής και ζητούσε να ανακληθεί η αντιπροσωπεία του ΕΑΜ και ενάντιος στη συμφωνία του Λιβάνου[3]. Έβγαλε αργότερα λόγο στο συλλαλητήριο του ΕΑΜ της 3ης Δεκεμβρίου 1944, όταν και ξεκίνησαν τα Δεκεμβριανά.[4]
Πηγές
Επεξεργασία- Κώστας Α. Κοκκοβίκας, Αχαΐα. Περί αθλητικού παρελθόντος, έκδοση: Ακτίνα. Επικοινωνία-Προβολή. Μονοπρόσωπη ΕΠΕ, Πάτρα 2004.
- Νίκος Ε. Πολίτης, Ο Πατραϊκός αθλητισμός, Τόμος Β΄, Από την εποχή του Τόφαλου ως την ίδρυση της Παναχαϊκής, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1997. ISBN 960716492X
- Νίκος Ε. Πολίτης, Ο Πατραϊκός αθλητισμός, Τόμος Α΄, Η πρώτη δεκαετία 1891-1900, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1994. ISBN 9607164911
- Ρίζα Αγρινιωτών, τεύχος 62.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 www
.sports-reference .com /olympics /athletes /ka /pantelis-karasevdas-1 .html. - ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ποιος το είπε; (κουίζ)
- ↑ Φύλλο: 15/12/1946, Σελίδα: 5 εφημερίδα Ριζοσπάστης