Ο Μιχαήλ Στεφανίδης του Σοφοκλή (1907 - 22 Νοεμβρίου 2000) ήταν Έλληνας νομικός, συγγραφέας και πολιτικός από τη Σκύρο, σημαντική φυσιογνωμία του φιλελεύθερου - κεντρώου χώρου για δεκαετίες.

Μιχάλης Στεφανίδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1907
Σκύρος
Θάνατος22  Νοεμβρίου 2000
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚόμμα Φιλελευθέρων, Ένωσις Κέντρου, Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις, Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαυπουργός
Έλληνας υφυπουργός άνευ χαρτοφυλακίου‎
Υφυπουργός Οικονομικών της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ευβοίας)[1]

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1907 στη Σκύρο και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, της οποίας αναγορεύτηκε διδάκτορας.[2]

Άσκησε τη δικηγορία στη Χαλκίδα και την Αθήνα και ασχολήθηκε με την πολιτική μέσα από τις γραμμές του Κόμματος των Φιλελευθέρων. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Εύβοιας το 1950, και επανεξελέγη το 1951, 1956 και 1958. Με την ίδρυση της Ένωσης Κέντρου το 1961 από τον Γεώργιο Παπανδρέου, προσχώρησε στο νέο κόμμα και εξελέγη με αυτό βουλευτής το 1961, 1963 και 1964. Στις κυβερνήσεις της Ένωσης Κέντρου 1963 - 1965, διετέλεσε υφυπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου (1964) και υφυπουργός Οικονομικών (1964 - 1965).[3]

Μεταπολιτευτικά, αρχικά προσχώρησε στην Ένωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις υπό τον Γεώργιο Μαύρο, όπως οι περισσότεροι παλιοί κεντρώοι, και επανεξελέγη βουλευτής Εύβοιας με αυτό το κόμμα στις πρώτες ελεύθερες μεταδικτατορικές εκλογές το 1974. Τελικά όμως προσέγγισε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου με το οποίο και εξελέγη βουλευτής το 1981, το 1985 και το 1989 - 1990. Στις δύο πρώτες κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου (1981 - 1989), διετέλεσε Α΄ αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, με πρόεδρο τον Γιάννη Αλευρά. Πολύ έμπειρος κοινοβουλευτικός, χειρίστηκε με επιτυχία για λογαριασμό του Ανδρέα Παπανδρέου τις ιδιαίτερα κρίσιμες και επεισοδιακές ψηφοφορίες για την εκλογή του Χρήστου Σαρτζετάκη στην Προεδρία της Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 1985.

Απεβίωσε σε ηλικία 93 ετών στην οικία του, στις 22 Νοεμβρίου 2000 και κηδεύτηκε την επομένη από τον ιερό ναό Αγίων Θεοδώρων του Α΄ Νεκροταφείου Αθηνών.[4]

Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο:

  • «Αι εν Σκύρω εορταί των αποκαλυπτηρίων του μνημείου του Άγγλου ποιητού Ρούμπερτ Μπρούκ» (1931),
  • «Ρούμπερτ Μπρούκ» (1932),
  • «Το συντελεσθέν έργον της Κοινότητος Σκύρου μιας επταετίας, 1934-1940» (1940),
  • «Η αποκατάστασις των ακτημόνων καλλιεργητών» (1951),
  • «Μια πολιτική προσπάθεια υπέρ του Ευβοϊκού λαού» (1951) κ.α.

Παραπομπές

Επεξεργασία