Κοσσυφοπέδιο και Μετόχια

Το Κοσσυφοπέδιο και Μετόχια,[2] επίσημα η Αυτόνομη Επαρχία του Κοσσυφοπεδίου και Μετοχίων (σερβικά: Аутономна Покрајина Косово и Метохиja / Autonomna Pokrajina Kosovo i Metohija, αλβανικά: Krahina Autonome e Kosovës dhe Metohisë), είναι μία από τις δύο αυτόνομες επαρχίες που η Σερβία ισχυρίζεται ότι εξακολουθεί να έχει υπό την κυριαρχία της (η άλλη είναι η Βοϊβοντίνα, η οποία δεν αμφισβητείται). Η επαρχία περιλαμβάνει την επικράτεια του Κοσσυφοπεδίου και στην ευρύτερη της έννοια, περιλαμβάνει επίσης την μικρότερη περιοχή των Μετοχίων που βρίσκεται στο δυτικό Κοσσυφοπέδιο.[3] Από τον Απρίλιο του 1992 και του 2006, η ίδια η Σερβία αποτελούσε συστατική δημοκρατία της Σερβίας και Μαυροβουνίου.

Αυτόνομη Επαρχία
Κοσσυφοπεδίου και Μετοχίων
Аутономна Покрајина Косово и Метохиja
Autonomna Pokrajina Kosovo i Metohija
Krahina Autonome e Kosovës dhe Metohisë
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
Πρίστινα
Αλβανικά , Σερβικά
Χώρα
Σερβία
Αυτόνομη Επαρχία
Ράντοβαν Νίτσιτς
Σύσταση της Σερβίας και Μαυροβουνίου
Προσωρινή διοίκηση ΟΗΕ

1992
1999
 • Σύνολο
10.908 km2
Πληθυσμός
 • Εκτίμηση 2014 
 • Απογραφή 2011 
 • Πυκνότητα 

1.859.203[1]  
1.733.842  
220 κατ./km2 
ΝόμισμαΕυρώ 1 (€ EUR)
 • Θερινή ώρα(UTC 1)
(UTC 2)

Το 1989, στη Σοσιαλιστική Αυτόνομη Επαρχία του Κοσσυφοπέδιου, αυτόνομη επαρχία της Σερβίας εντός της Γιουγκοσλαβίας, πραγματοποιήθηκε αντι-γραφειοκρατική επανάσταση από την κυβέρνηση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, που είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των εξουσιών της και επιστροφή στη συνταγματική κατάσταση του 1971-1974. Το ίδιο έτος, η αλβανική πλειοψηφία της - καθώς και η Δημοκρατία της Αλβανίας - υποστήριξε της ανακήρυξη του ανεξάρτητης Δημοκρατίας του Κοσόβου. Μετά το τέλος του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο το 1999, και ως αποτέλεσμα της επέμβασης του ΝΑΤΟ,[4][5] η Σερβία και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν ασκεί de facto έλεγχο επί του εδάφους.

Τον Φεβρουάριο του 2008, η Δημοκρατία του Κοσόβου ανακήρυξε την ανεξαρτησία της.[6][7] Ενώ η Σερβία δεν αναγνώρισε επίσημα την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, κατά τη συμφωνία των Βρυξελλών του 2013, κατήργησε όλα τα θεσμικά της όργανα στην αυτόνομη επαρχία. Η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου έχει αναγνωριστεί από 98 κράτη μέλη του ΟΗΕ.[4][8]

Πολιτική και διακυβέρνηση

Επεξεργασία

Από το 1999, οι περιοχές του Κοσσυφοπεδίου που κατοικούνται από Σέρβους, διοικούνται ως de facto ανεξάρτητη περιοχή από κυβέρνηση όπου κυριαρχούν οι Αλβανοί, στην Πρίστινα. Μπορούν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν σερβικά εθνικά σύμβολα και συμμετέχουν στις σερβικές εθνικές εκλογές, τις οποίες μποϊκοτάρει το υπόλοιπο του Κοσσυφοπεδίου, ενώ οι Σέρβοι με τη σειρά τους μποϋκοτάρουν τις εκλογές του Κοσσυφοπεδίου. Οι δήμοι Λεπόσαβιτς, Ζβέτσαν και Ζουμπίν Ποτόκ διοικούνται από τους ντόπιους Σέρβους, ενώ ο δήμος της πόλης Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα είχε αντίπαλες κυβερνήσεις Σέρβων και Αλβανών μέχρι που επετεύχθη συμβιβασμός τον Νοέμβριο του 2002.[9]

Οι σερβικές περιοχές έχουν ενωθεί σε μια κοινότητα, στην Ένωση των Σερβικών Κοινοτήτων του Κοσσυφοπεδίου και Μετοχίων που ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 2003 από Σέρβους αντιπροσώπους έπειτα από συνεδρίαση στην πόλη Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα, η οποία έκτοτε υπάρχει ως de facto «πρωτεύουσα». Ο πρόεδρος της Ένωσης ήταν για ένα διάστημα ο Ντράγκαν Βέλιτς. Υπάρχει επίσης ένα κεντρικό διοικητικό όργανο, το Σερβικό Εθνικό Συμβούλιο Κοσσυφοπεδίου και Μετοχίων. Πρόεδρός του στο βορρά του Κοσσυφοπεδίου είναι ο Δρ Μίλαν Ιβάνοβιτς, ενώ ο επικεφαλής του Εκτελεστικού Συμβουλίου είναι ο Ράντα Τράικοβιτς.[10]

 
Τα Μετόχια (κίτρινο) και το Κοσσυφοπέδιο (τιρκουάζ).

Η τοπική πολιτική κυριαρχείται από το Σερβικό Κατάλογο για το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια. Ο Σερβικός Κατάλογος έχει ως επικεφαλής τον Όλιβερ Ιβάνοβιτς, μηχανικό από την Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα.[11]

Τον Φεβρουάριο του 2007 η Ένωση των Σερβικών Κοινοτήτων του Κοσσυφοπεδίου και Μετοχίων μετατράπηκε σε σερβική Κοινοτική Συνέλευση Κοσσυφοπεδίου και Μετοχίων (СЗО АП КиМ) υπό την προεδρία του Μάρκο Γιάκσιτς. Η Συνέλευση επέκρινε δριμύτατα τα αποσχιστικά κινήματα της Αλβανικής PISG Συνέλευσης του Κοσσυφοπεδίου και απαίτησαν την ενότητα του σερβικού λαού στο Κοσσυφοπέδιο, με μποϊκοτάζ της EULEX και ανακοίνωσαν μαζικές διαμαρτυρίες για την υποστήριξη της κυριαρχίας της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο. Στις 18 Φεβρουαρίου του 2008, την ημέρα μετά τη μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, η Συνέλευση δήλωσε ότι είναι «άκυρη».[10]

Επίσης, υπήρχε ένα υπουργείο για το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια μέσα στην σερβική κυβέρνηση, με τον Γκόραν Μπογκντάνοβιτς ως υπουργό για το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια. Το 2012, το υπουργείο υποβαθμίστηκε σε Γραφείο για το Κοσσυφοπέδιο, με τον Αλεξάνταρ Βουλίν ως επικεφαλής του νέου γραφείου.[12] Ωστόσο, το 2013, ο Αλεξάνταρ Βουλίν έθεσε ένα Υπουργό άνευ χαρτοφυλακίου αρμόδιο για το Κοσσυφοπέδιο και τη Μετόχια.

Διοικητική διαίρεση

Επεξεργασία
 
Διοικητικές περιοχές

Πέντε σερβικές διοικητικές περιοχές (οκρούγκ) βρίσκονται στο έδαφος του Κοσσυφοπεδίου, το οποίο περιλαμβάνει 28 δήμους και 1 πόλη.

Περιοχή Έδρα Πληθυσμός 2002
Οκρούγκ Κοσσυφοπεδίου Πρίστινα 672.292
Οκρούγκ Κοσόβσκα Πομοράβσκι Γκνίλαν 217.726
Οκρούγκ Κοσόβσκα Μιτρόβιτσα Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα 275.904
Οκρούγκ Πέκι Πέκι 414.187
Οκρούγκ Πρίζρεν Πρίζρεν 376.085

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. CIA World Factbook population estimate, see footnote a in infobox Αρχειοθετήθηκε 2008-03-06 στο Wayback Machine.. Retrieved 24 August 2014.
  2. makthes.gr[νεκρός σύνδεσμος] Οι Σέρβοι στο Βόρειο Κόσοβο ψηφίζουν κατά της Πρίστινας
  3. Paulin Kola, The Search for Greater Albania, p. 47 fn 108. C. Hurst & Co, 2003. ISBN 978-1-85065-664-7
  4. 4,0 4,1 «NATO – Topic: NATO's role in Kosovo». Nato.int. 31 Αυγούστου 2012. 
  5. Steven Beardsley. «Kosovo aims to form military force and join NATO – News». Stripes. 
  6. «Kosovo's declaration of independence did not violate international law – UN court». UN News Centre. 22 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2010. 
  7. «ICJ,International Court of Justice:Declaration of independence of Kosovo from Serbia is not a violation of international law». Bbc newsamerica.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2011. 
  8. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2019. 
  9. Day, Matthew (11 Νοεμβρίου 2010). «Serbia calls for boycott of Kosovo elections». The Daily Telegraph. 
  10. 10,0 10,1 Declaration of Establishing the Assembly of the Community of Municipalities of the Autonomous Province of Kosovo and Metohija
  11. «Ivanović: Frustracija Kosovom uzrok nestabilnosti». Blic.rs. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2013. 
  12. «Closure of Serbian ministry sparks debate». Southeast European Times. 14 Αυγούστου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία