Κάρολος Αλβέρτος της Σαρδηνίας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: Ακατάλληλες διαδικτυακές πηγές Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Ο Κάρολος Αλβέρτος Α΄ (ιταλ. Carlo Alberto di Savoia, 2 Οκτωβρίου 1798 - 28 Ιουλίου 1849) ήταν Βασιλιάς της Σαρδηνίας και Δούκας της Σαβοΐας (1831 - 1849).[1] Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με το πρώτο Ιταλικό Σύνταγμα, το Καταστατικό του Αλβέρτου, και τον Πρώτο Ιταλικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1848-1849).[2][3]
Κάρολος Αλβέρτος | |
---|---|
Βασιλιάς της Σαρδηνίας Δούκας της Σαβοΐας | |
Περίοδος | 27 Απριλίου 1831 - 23 Μαρτίου 1849 |
Προκάτοχος | Κάρολος Φήλιξ Α΄ |
Διάδοχος | Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ |
Πρίγκιπας του Καρινιάνο | |
Περίοδος | 16 Αυγούστου 1800 – 27 Απριλίου 1831 |
Προκάτοχος | Κάρολος-Εμμανουήλ |
Γέννηση | 2 Οκτωβρίου 1798 Τορίνο, Βασίλειο της Σαρδηνίας |
Θάνατος | 28 Ιουλίου 1849 (50 ετών) Πόρτο, Πορτογαλία |
Τόπος ταφής | Βασιλική της Σουπέργκα, Τορίνο |
Σύζυγος | Μαρία Θηρεσία της Αυστρίας |
Απόγονοι | Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ Φερδινάνδος Μαρία Χριστίνα |
Οίκος | Οίκος της Σαβοΐας |
Πατέρας | Κάρολος Εμμανουήλ της Σαβοΐας-Καρινιάν |
Μητέρα | Μαρία Χριστίνα της Σαξονίας |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Κάρολος Αλβέρτος Εμμανουήλ Βίκτωρ Μαρία Κλήμης Ιαβέρης γεννήθηκε στο Τορίνο τον Οκτώβριο του 1798, το πρώτο παιδί και ο μοναχογιός του Καρόλου Εμμανουήλ της Σαβοΐας-Καρινιάν και της Μαρίας Χριστίνας των Βέττιν, κόρης του Καρόλου, Δούκα της Κουρλάνδης.
Εκπαιδεύτηκε στην φιλελεύθερη ατμόσφαιρα της Γενεύης και έπειτα στο Παρίσι, κατά τη διάρκεια της Πρώτης Γαλλικής Αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Ο Ναπολέων τον διόρισε αξιωματικό των Δραγώνων το 1814. Μετά την επιστροφή του στο Τορίνο, το επόμενο έτος, ο Κάρολος είχε εκδηλώσει ορισμένες συμπάθειες προς τους φιλελεύθερους.
Το 1821, ως αντιβασιλέας της Σαρδηνίας, ο Κάρολος παραχώρησε ένα σύνταγμα, το οποίο σύντομα αποκηρύχθηκε από τον εξάδελφό του, Κάρολο Φήλικα της Σαρδηνίας. Το 1831 διαδέχθηκε στο θρόνο τον ξάδελφό του και εγκαινίασε μια πολιτική μεταρρυθμίσεων.[4] Κατάργησε τους εγχώριους τελωνειακούς και εμπορικούς φραγμούς εντός του βασιλείου, υποστήριξε τις τέχνες και τις επιστήμες και δημοσίευσε το Καταστατικό του Αλβέρτου, το πρώτο δηλαδή Σύνταγμα.[5] Το Σύνταγμα το εμπνεύστηκε από τις προηγούμενες μεταρρυθμίσεις του Λουδοβίκου Φιλίππου της Γαλλίας, του νέου Βασιλείου του Βελγίου και από τις μετέπειτα μεταρρυθμίσεις και βουλευτικούς νόμους που συστάθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία.
Κατά τη διάρκεια των επαναστάσεων του 1848, συμφώνησε σε ένα συνταγματικό καθεστώς που παρέμεινε στην ισχύ και στο Βασίλειο της Ιταλίας.[6] Την ίδια χρονιά κήρυξε τον πόλεμο στην Αυστρία. Ωστόσο, παρά τις αρχικές νίκες του, έχασε την υποστήριξη του Πάπα και των άλλων Ιταλών ηγεμόνων, με αποτέλεσμα να ηττηθεί στην Κουστότσα, στις 24 Ιουλίου 1848. Υπό την αυξανόμενη πίεση των δημοκρατικών στο Πεδεμόντιο, επανέλαβε τον πόλεμο το επόμενο έτος. Ωστόσο, και αυτός ο πόλεμος είχε αρνητική κατάληξη. Ο Κάρολος Αλβέρτος αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπέρ του γιου του, Βίκτωρα Εμμανουήλ, και να εξοριστεί στην Πορτογαλία.[7][8]
Πέθανε στις 28 Ιουλίου 1849 σε ηλικία 50 ετών και η σορός του ενταφιάστηκε στη Βασιλική της Σουπέργκα στο Τορίνο.[9][10]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε το 1817 τη Μαρία Θηρεσία των Αψβούργων-Λωρραίνης, κόρη του Φερδινάνδου Γ΄ της Τοσκάνης. Τα τέκνα του ήταν:
- Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ (1820 - 1878), Βασιλιάς της Σαρδηνίας και μετά της Ιταλίας.
- Φερδινάνδος (1822 - 1855), Δούκας της Γένουας.
- Μαρία Χριστίνα (1826 - 1827).
Πρόγονοι
Επεξεργασία8. Λουδοβίκος Βίκτωρ του Καρινιάνο | |||||||||||||
4. Βίκτωρ Αμεδαίος Β΄ του Καρινιάνο | |||||||||||||
9. Χριστίνα της Έσσης-Ρότενμπουργκ | |||||||||||||
2. Κάρολος Εμμανουήλ της Σαβοΐας-Καρινιάν | |||||||||||||
10. Λουδοβίκος Κάρολος του Μπριόν | |||||||||||||
5. Ιωσηφίνα της Λωρραίνης | |||||||||||||
11. Λουίζα του Ροάν | |||||||||||||
1. Κάρολος-Αλβέρτος της Σαρδηνίας | |||||||||||||
12. Αύγουστος Γ΄ της Πολωνίας | |||||||||||||
6. Κάρολος της Κουρλάνδης | |||||||||||||
13. Μαρία Ιωσηφίνα της Αυστρίας | |||||||||||||
3. Μαρία Χριστίνα της Σαξονίας (1770-1851) | |||||||||||||
14. Στανισλάβ Κρασίνσκι | |||||||||||||
7. Φραντσίσκα Κρασίνσκα | |||||||||||||
15. Ανιέλα Χουμιέτσκα | |||||||||||||
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ http://www.bridgemanimages.com/de/asset/773365//charles-albert-of-sardinia-1798-1849-king-of-sardinia-signing-albertine-statute-march-4-1848-engraving-italy[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ https://quizlet.com/10789324/italian-culture-albertine-statute-1848-extracts-flash-cards/
- ↑ https://www.ohio.edu/chastain/ip/lombardy.htm
- ↑ https://www.ohio.edu/chastain/rz/sard.htm
- ↑ http://www.italiantrainexperience.com/en/Itinerari/Torino-un-ora[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ http://www.universitypressscholarship.com/search?f_0=keywords&q_0=Albertine Statute
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ http://www.britannica.com/biography/Charles-Albert
- ↑ http://www.amazon.es/Burials-Basilica-Superga-Charles-Sardinia/dp/1157625274
- ↑ http://biography.yourdictionary.com/charles-albert-king-of-sardinia
Πηγές
Επεξεργασία- [1]
- Genealogy of recent members of the House of Savoy
- Marek, Miroslav. «genealogy». Genealogy.EU. Εξωτερικός σύνδεσμος στο
|publisher=
(βοήθεια) - Filippo Ambrosini, Carlo Alberto re, Torino, Edizioni del Capricorno, 2004, ISBN 88-7707-030-7.
- Raffaele Ballerini, Pio IX e Carlo Alberto, Roma, 1879.
- . ISBN 88-17-86481-1. Unknown parameter
|autore=
ignored (|author=
suggested) (βοήθεια); Unknown parameter|titolo=
ignored (|title=
suggested) (βοήθεια); Unknown parameter|editore=
ignored (βοήθεια); Unknown parameter|anno=
ignored (βοήθεια); Unknown parameter|città=
ignored (βοήθεια); Unknown parameter|cid=
ignored (βοήθεια); Missing or empty|title=
(βοήθεια) - Marziano Brignoli, Carlo Alberto ultimo re di Sardegna 1798-1849, Milano, Franco Angeli, 2007, ISBN 88-464-8404-5.