Γουλιέλμος Κλίτο
Ο Γουλιέλμος Κλίτο (Guillaume Cliton, 25 Οκτωβρίου 1102 – 28 Ιουλίου 1128) μέλος του Οίκου της Νορμανδίας ήταν Κόμης της Φλάνδρας (1127 - 1128) και διεκδικητής Δούκας της Νορμανδίας. Ο Γουλιέλμος Κλίτο ήταν γιος του Ροβέρτου Β΄ της Νορμανδίας και της Σιβύλλας του Κονβερσάνο της κόρης του Γοδεφρείδου, κόμη του Κονβερσάνο, εγγονός από πατέρα του Γουλιέλμου του Κατακτητή.[3] Ο χαρακτηρισμός "Κλίτο" που του δόθηκε σημαίνει στα Λατινικά "άνδρας βασιλικού αίματος" και αντιστοιχεί στο Αγγλοσαξονικό "Έθελινγκ".
| Γουλιέλμος Κλίτο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 25 Οκτωβρίου 1102 Ρουέν |
| Θάνατος | 28 Ιουλίου 1128 Αββαείο του Σαιντ-Μπερτέν |
| Αιτία θανάτου | γάγγραινα |
| Τόπος ταφής | Αββαείο του Σαιντ-Μπερτέν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σιβύλλα του Ανζού (από 1123)[1] Johanna van Monferrat (από 1128)[1] |
| Γονείς | Ροβέρτος Γ΄ της Νορμανδίας[2] και Σίβυλλα του Κονβερσάνο[2] |
| Οικογένεια | Οίκος της Νορμανδίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δούκας της Νορμανδίας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΌταν ο θείος του Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας νίκησε τον Ροβέρτο Β΄ στη "μάχη του Τινσεμπραί" (1106) ο Γουλιέλμος συνόδευσε τον πατέρα του στο Φαλαίζ όπου συνάντησε τον θείο του Ερρίκο Α΄ για πρώτη φορά.[4] Ο Ερρίκος Α΄ τοποθέτησε τον μικρό Γουλιέλμο στη συνοδεία του Ελίας του Σαιν-Σανς, κόμη του Αρκ που είχε παντρευτεί μια κόρη του προστάτη και φίλου του δούκα Ροβέρτου.[5] Ο μικρός Γουλιέλμος έμεινε υπό την προστασία της αδελφής του και του γαμπρού του Ελίας μέχρι τον Αύγουστο του 1110, τότε ο βασιλιάς ζήτησε να του τον παραδώσουν.[6] Ο Ελίας απουσίαζε την ίδια στιγμή, το νοικοκυριό του αποφάσισε να φυγαδεύσει το παιδί στους εχθρούς του Ερρίκου Α΄ ώστε να βρίσκεται σε ασφαλή χέρια.[6]
Πρώτη Νορμανδική εξέγερση
ΕπεξεργασίαΟ μικρός Γουλιέλμος κατέφυγε αρχικά στον Ροβέρτο του Μπελέμ, εχθρό του βασιλιά που είχε μεγάλες εκτάσεις στα νότια του δουκάτου.[7] Μετά την αιχμαλωσία του Ροβέρτου ο Ελίας και ο Γουλιέλμος δραπέτευσαν στην αυλή του Βαλδουίνου Ζ΄ της Φλάνδρας (1112). Μια ισχυρή ομάδα Νορμανδών βαρόνων δυσαρεστημένων με τον Ερρίκο Α΄ ξεκίνησε επανάσταση εναντίον του Άγγλου βασιλιά και υπέρ του Γουλιέλμου Κλείτου, είχαν την υποστήριξη του κόμη της Φλάνδρας, κυρίευσαν τα περισσότερα εδάφη στα βόρεια του δουκάτου.[8]
Η εκστρατεία έληξε τελικά καταστροφικά, τον Σεπτέμβριο του 1118 ο Βαλδουίνος Ζ΄ της Φλάνδρας τραυματίστηκε θανάσιμα στην "πολιορκία της Ακρ" και πέθανε. Ο Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας ανέλαβε τον Γουλιέλμο υπό την προστασία του και επιτέθηκε στη Νορμανδία από τον Σηκουάνα αλλά τα Γαλλικά στρατεύματα συνετρίβησαν στη "μάχη του Μπρεμούλ" (20 Αυγούστου 1119). Ο Γουλιέλμος Κλίτο δραπέτευσε άοπλος, την επόμενη μέρα ο γιος του Άγγλου βασιλιά και πρώτος ξάδελφος του Γουλιέλμος Άντελιν του έστειλε το άλογο που είχε χάσει στη μάχη σαν ένδειξη ιπποτισμού. Η επανάσταση κατέρρευσε αλλά ο Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας εξακολουθούσε να υποστηρίζει τον Γουλιέλμο, τον Οκτώβριο του 1119 ενώ βρισκόταν στη Ρενς ζήτησε προστασία από τον πάπα και κάλεσε τον Ερρίκο Α΄ να απολογηθεί για τη συμπεριφορά του στο εξόριστο αγόρι.
Δεύτερη Νορμανδική εξέγερση
ΕπεξεργασίαΟ θάνατος του Γουλιέλμου Άντελιν από πνιγμό (25 Νοεμβρίου 1120) έκανε τον Κλίτο νόμιμο διάδοχο του Αγγλικού θρόνου, ενώ παράλληλα είχε την υποστήριξη μεγάλης μερίδας των βαρόνων της Νορμανδίας.[9] Τα προβλήματα για τον Ερρίκο έγιναν ακόμα μεγαλύτερα επειδή ο γιος του είχε αρραβωνιαστεί τη Σιβύλλα του Ανζού κόρη του Φούλκωνος Ε΄ του Ανζού που του έδωσε προίκα την κομητεία του Μαιν ανάμεσα στη Νορμανδία και το Ανζού. Ο Φούλκων ζήτησε από τον Ερρίκο Α΄ να του δώσει πίσω την προίκα της κόρης του αλλά εκείνος το αρνήθηκε.[9]
Ο Φούλκων σε απάντηση αρραβώνιασε τη Σιβύλλα με τον ίδιο τον Γουλιέλμο Κλίτο, του έδωσε ταυτόχρονα σαν προίκα το Μαιν.[9] Ο Ερρίκος Α΄ κατάφερε να ακυρώσει τον γάμο τον Αύγουστο του 1124 με την αιτιολογία ότι ήταν συγγενείς.[10] Την ίδια χρονιά είχε ξεσπάσει μια αριστοκρατική επανάσταση στη Νορμανδία εναντίον του Άγγλου βασιλιά αλλά η έλλειψη οργάνωσης μεταξύ των αρχηγών και το οργανωμένο δίκτυο του Ερρίκου Α΄ είχε σαν αποτέλεσμα την ήττα τους τον Μάρτιο του 1124. Ο Ερρίκος Α΄ ζήτησε από τον γαμπρό του αυτοκράτορα Ερρίκο Ε΄ να επιτεθεί στη Γαλλία από τα ανατολικά αλλά ο Ερρίκος πέθανε την επόμενη χρονιά (1125).
Κόμης της Φλάνδρας
ΕπεξεργασίαΟ Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας συνέχιζε έντονα τις προσπάθειες να αναδείξει με κάθε μέσο τον Γουλιέλμο (1127).[11] Τον Ιανουάριο του 1127 ο Γάλλος βασιλιάς του παραχώρησε το Γαλλικό Βεξίν για να το χρησιμοποιήσει σαν βάση με στόχο να επιτεθεί στη Νορμανδία, τον πάντρεψε ταυτόχρονα με την ετεροθαλή αδελφή της βασίλισσας Ιωάννα του Μονφερά.[11] Ο Κάρολος Α΄ της Φλάνδρας δολοφονήθηκε (2 Μαρτίου 1127), ο Λουδοβίκος ΣΤ΄ επιτέθηκε στη Φλάνδρα και ανάγκασε τους τοπικούς βαρόνους να δεχτούν σαν νέο κόμη τον Γουλιέλμο Κλίτο (30 Μαρτίου 1127).[11]
Η θέση του εξασθένισε σύντομα λόγω της ανάδειξης ενός ισχυρού του αντιπάλου του Τιερί της Αλσατίας και της υποστήριξης που είχε με χρήματα από την Αγγλία. Τον Φεβρουάριο του 1128 η Σαιντ-Ομέρ και η Γάνδη τον κήρυξαν ανεπιθύμητο, ακολούθησε η Μπρυζ τον Μάρτιο, τον Μάιο του 1128 ο Τιερί κατάφερε να αποσπάσει τη Λιλ, αφήνοντας τον Γουλιέλμο να ελέγχει μόνο τα νότια τμήματα της Φλάνδρας. Ο Γουλιέλμος ωστόσο αντεπιτέθηκε και μαζί με τους Γάλλους συμμάχους του νίκησε τον Τιερί στη "μάχη του Άξποελ" (21 Ιουνίου 1128).[12] Ο Γοδεφρείδος Α΄ του Λουβαίν ξεκίνησε μαζί με τον Γουλιέλμο την πολιορκία του Άαλστ (12 Ιουλίου 1128) με στόχο να καταλάβουν τη Γάνδη. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας ο Γουλιέλμος Κλίτος τραυματίστηκε ελαφρά σε αψιμαχία με έναν πεζικάριο και πέθανε από μόλυνση του τραύματος (28 Ιουλίου 1128) μπροστά στον αγαπημένο του γαμπρό Ελίας του Σαιν-Σανς, δεν άφησε κανένα παιδί.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 p10250.htm#i102495. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984), Tafel 81
- ↑ C. Warren Hollister, Henry I (Yale University Press, New Haven & London, 2003), σσ. 204-6
- ↑ C. Warren Hollister, Henry I (Yale University Press, New Haven & London, 2003), σ. 206
- ↑ 6,0 6,1 David Crouch, The Normans; The History of a Dynasty (Hambledon Continuum, New York, 2007), σ. 185
- ↑ Kathleen Thompson, 'Robert of Bellême Reconsidered', Anglo-Norman Studies XIII; Proceedings of the Battle Conference 1990, Ed. Marjorie Chibnall (The Boydell Press, Woodbridge, 1991), σ. 278
- ↑ David Crouch, The Normans; The History of a Dynasty (Hambledon Continuum, New York, 2007), σ. 187
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Sandy Burton Hicks, 'The Anglo-Papal Bargain of 1125: The Legatine Mission of John of Crema', Albion, Vol. 8, No. 4, (Winter, 1976), σ. 302
- ↑ Edward Augustus Freeman, The History of the Norman Conquest of England, Its Causes and Its Results, Vol V (Oxford, at the Clarendon Press, 1876), σ. 199
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Henry I and the Anglo-Norman World; Studies in memory of C. Warren Hollister, Ed. Donald F. Fleming, Janet M. Pope (Boydell Press, UK, 2007), σσ. 318-19
- ↑ William M. Aird, Robert Curthose, Duke of Normandy: C. 1050-1134, (The Boydell Press, 2008), σ. 272
Πηγές
Επεξεργασία- C. Warren Hollister, Henry I (Yale University Press, New Haven & London, 2003)
- David Crouch, The Normans; The History of a Dynasty (Hambledon Continuum, New York, 2007)
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984)
- Edward Augustus Freeman, The History of the Norman Conquest of England, Its Causes and Its Results, Vol V (Oxford, at the Clarendon Press, 1876)
- Galbert of Bruges, The Murder of Charles the Good, trans. J.B. Ross (repr. Toronto, 1982)
- Kathleen Thompson, 'Robert of Bellême Reconsidered', Anglo-Norman Studies XIII; Proceedings of the Battle Conference 1990, Ed. Marjorie Chibnall (The Boydell Press, Woodbridge, 1991)
- Sandy Burton Hicks, "The Impact of William Clito upon the Continental Policies of Henry I of England," Viator 10 (1979), 1–21.
- J. A. Green, Henry I (Cambridge, 2006)
- William M. Aird, Robert Curthose, Duke of Normandy: C. 1050-1134, (The Boydell Press, 2008)
